Heey iedereen!
De laatste tijd heb ik een probleem dat steeds vaker terug begint te komen..
Ik heb namelijk last van Blackouts. Dan verlies ik mijn begrip op de werkelijkheid en gaat alles eigenlijk een beetje langs me heen. Ik herken mijn vrienden niet meer, en heb geen flauw idee waar ik ben en wat ik doe. De enige manier om er uit te komen (Als ik me nog een beetje bewust van alles ben) is door naar mezelf te kijken, net alsof ik mezelf dan weer moet herkennen ofzo. Of ik moet mezelf knijpen, om te merken dat ik nog wel leef. Maar nar mezelf kijken helpt ook niet altijd: Soms lijk ik voor mezelf een vreemde. Het is eigenlijk het idee dat ik een stukje boven mezelf zweef.
Ik vind het best eng, want mijn moeder heeft ook een keer een blackout gehad en toen hebben ze bij haar een vaatkluwen ontdekt. Wat het precies is weet ik niet, maar ze zou er wel aan geopereerd moeten worden. Dat is uiteindelijk niet doorgegaan omdat het op de ene of andere manier gewoon verdwenen was, terwijl er maar een maand ofzo tussen zat. En ik weet niet of het erfelijk is.
Heeft iemand hetzelfde probleem of weet iemand wat je er tegen kan doen?
Ik hoor het graag
Groetjes