Ik heb een vraag
Ik heb volgens mijn (antroposofische) psychiater ADHD, daar wil ik mee zeggen dat het officieel vastgesteld is, en dat ik ook de bijbehorende kenmerken heb.
Adhd heeft zo zijn voordelen, en zijn nadelen maar het maakt mijn functioneren wel lastiger vind ik.
-Ik ben erg chaotisch, eigenlijk altijd wel dingen kwijt.
-Als ik met een groep mensen ben, raak ik zo erg overprikkeld door de energie dat ik erg druk wordt, of de neiging krijg rondjes te rennen (wat ik ook gewoon doe)
-Ik heb vreemde gedachtegangen, en in een gesprek spring ik vaak van de hak op de tak.
-Als ik het ergens saai of stil vind, probeer ik altijd een manier te vinden om reuring te laten ontstaan, door bijvoorbeeld een shockerende (niet kwetsende) opmerking te maken, of iets zoals dat. Ik krijg dan echt een drang. Ik wordt namelijk heel zenuwachtig als het ergens stil of rustig is.
-Ik heb weinig grenzen, en neem veel risico's.

Ik ben sowieso erg gevoelig, en pik ook allerlei dingen op.

Heeft iemand anders dit ook, hoe ga je daar mee om?

Ik heb het niet maar zie het in mijn werk veel (kunstzinnig therapeut i.o)

tegen het kwijtraken van dingen kan je wel wat doen maar dat vraagt een klein beetje discipline. Zorg ervoor dat als je iets achterlaat (je sleutels, je fiets, of iets dergelijks) je even een klein momentje neemt om de situatie waarin je het ding achterlaat. Wat valt er op aan de plek waar het ding ligt? Kleuren, vormen enzovoorts. Door maar een momentje stil te staan registreer je de plaats zonder dat je er de hele tijd aan hoeft te denken. Dus niet zomaar iets neergooien en doorlopen maar gewoon eventjes kijken wat er in de omgeving van dat ding ligt.

Ik zeg: als het niet voor vervelende situaties zorgt gewoon blijven doen. Je omgeving zal het waarscheinlijk zien als een deel van je persoonlijkheid. Moet je je echt inhouden (zoals bij een begrafenis of iets dergelijks) zorg er dan voor dat je voordat je er naartoe gaat iets actiefs hebt gedaan, al is het een blokje om rennen. of een uurtje intensief op de wii . dat zal je helpen je bewegingsdrang een beetje in te tomen.

Dat kan heel lastig zijn, zeker als je een punt probeert te maken. In een gewoon gesprekje zal het moeilijk zijn dit te voorkomen maar als het gaat om een moeilijk gesprek of een presentatie kan je wat trucjes toepassen zodat de boel wat gestructureerder wordt voor jezelf. Ga voordat je et gesprek voert even zitten en schrijf voor jezelf op wat er gezegd moet worden. Probeer daarna een logische volgorde te vinden in de genoteerde punten. Leg dan het briefje even weg en visualiseer hoe jet het gesprek (of de presentatie) zal aanpakken. Loop alle punten die je je kan herinneren langs. Als je dit gedaan hebt pak je het briefje er weer bij en kijk je wat je bent vergeten. Door dit te doen heb je het gesprek (of de presentatie) eigenlijk al een keer doorlopen en zit de volgorde beter in je hoofd zodat je daar niet over hoeft na te denken in het heetst van de strijd

Dat lijkt me een hele lastige joh! maar toch moet je er iets mee. Ik maak ook graag choquerende uitspraken, gewoon om te zien hoe mensen reageren maar dat kan je niet altijd even goed maken. Probeer als je de aandrang krijgt dit te doen na te gaan in welke omgeving je zit. Stop eventjes met doen wat je doet, denk na over wat je wilt gaan doen en bepaal of dat gepast is, maak op die inschatting je beslissing. Als het niet kan, maar je kan je ook niet inhouden kan je beter even weg gaan uit de situatie. Anders heb je grote kans dat je mensen perongeluk wel kwetst terwijl dat niet je bedoeling was. Als je van te voren bespreekt met de belangrijke mensen in je omgeving dat je misschien af en toe zal weglopen uit een situatie zullen ze ook niet raar opkijken.

Dit is gevaarlijk Littlesunshine, voor je het weet zit je in een situatie die je boven het hoofd groeit... Maar dat weet je zelf ook wel anders had je het niet aangegeven. Ook hier kan de stop denk doen methode werken. Stop op het moment dat je vermoed dat je over een grens gaat, denk na over wat je van plan was te gaan doen en over de mogelijke gevolgen van wat je gaat doen en maak dan een keuze voor je handelen.

Je zegt dat je bij een antroposofisch psycholoog zit. Dat vind ik leuk ik zit ook in die hoek (ben alleen geen psycholoog ) Heeft hij of zij je verteld over de manier waarop je denken voelen en willen zich tot elkaar verhouden? Daaruit kan je een hoop informatie over jezelf te weten komen. Je kan het trouwens ook zelf nagaan.

Ik hoop dat je wat aan mijn tips hebt, en maak je vooral niet te druk over wat 'normaal' en 'abnormaal' is. Zolang je jezelf niet in gevaarlijke of compromitterende situaties zet is er niet veel aan de hand.

_________________
If it looks like a duck,
and quacks like a duck,
we have at least to consider the possibility that we have a small aquatic bird of the family anatidae on our hands.”

Douglas Adams