Heeyhey.
ik begrijp heel goed wat je doormaak, want zit in het zelfde als jou.
ik ben ook een paar jaar, waarvan 2 jaar ernstig depressief geweest.
ik ben er ook 1 jaar bovenop geweest en het ging echt beter. maar sinds het laatste halfjaar zak ik ook telkens weer terug. heb telkens terugvallen.
dus ik begrijp heel goed hoe je je voelt.
ik heb ook pms, best wel erge, dus voordat ik ongesteld word 1 week ervoor, is het die week zoiezo het allerergst, lig alleen maar in mn bed en zie geen lichtpunt meer. ben heel erg vaak boos ook, of moet bijna elke dag huilen, ben alles dan gewoon heelmaal zat en heb nergens nergens nergens zin in.
misschien kan je ook eens kijken of het bij jou de week voordat je ongesteld word het ergste is..
ik wis dat eerst ook niet, maar ik ben erop gaan letten en ja ik weet nu gewoon dat het erbij hoort.
ja wat ik je verder kan aanraden is dat je toch hulp zoek..
alternatief, regulier, whatever, wat jou helpt, of eenbeetje helpt.
bij mij helpt reiki ook wel.
en toch proberen te kijken naar de goede dingen in je leven,waar je dankbaar voor ben en daar je aandacht op richten hoe moeilijk dat ook is op zo'n moment.
wat je ook kan doen is als je je zo voel, ga dan even buiten jezelf, kijk even van een afstand naar jezelf, observeer wat er aan de hand is, troost je zelf desnoods. wees je eigen beste vriend.
probeer ook naar de goede dingen van jezelf te kijken ipv alleen de slechte, een kind op school die bij een toets 90 goed heb en 10 fout, die dus een 9 krijg, wat zal de leraar zeggen? je hebt een 9, maar je hebt 10 fout. hij zal niet zeggen je hebt een 9 en 90 goed. altijd komt het negatieve erachteraan, zo worden we opgevoed, op je werk zal je ook nooit horen dat je iets goed doe, maar wedde da als je iets verkeerd heb gedaan dat je dat goed te horen krijg.
probeer anders te denken in dat opzicht, kijk naar de dingen in je leven die wél goed gaan en richt je aandacht daar op. wees trots op jezelf.
je bent uniek en een mooi mens, wat iedereen is, maar zie je zelf ook zo, jij heb net zoveel recht om te leven als iemand anders, waarom dan je tijd verdoen met depressief zijn?
het leven is er om te genieten en plezier te maken, de MENS maakt de wereld lastig, veel lastiger dan dat het is. je bent hier met een taak, een doel.. zorg dat je naar je doel toestreef en doe alles vanuit je hart.
als je toch weet dat de aarde maar 1 van je levens is, en dat de mens alles moeilijker maakt met al die klote regels en wetten. waarom dan niet gewoon genieten en zorgen dat je zelf gelukkig bent? proberen te genieten van alle kleine dingen, de natuur, wat dan ook.
en je kan natuurlijk ook proberen om te gaan mediteren, alles wat je zoekt zal je binnenin jezelf vinden.
en de wereld om je heen is een illusie, weet dat ook he. jou binnenwereld word jou buitenwereld, dus je kan je eigen wereld scheppen.
en je zelf aarden elke dag.. verbind je met moeder aarde, zo kan je meer aan wat erop je pad komt.. dan word je niet zo snel omver geslagen.
dat van dat mensen afstoten, ja die begrijp ik ook helemaal. zo ben ik ook in die periodes. ik wil niemand om me heen hebben, irriteer me toch aan alles van hun dus zal toch alleen maar chagrijnig doen.
maar het is heel vervelend ik weet het, ben dr ook helaas gevoelig voor.
hoop dat je er wat mee kunt