Dag mensen,

Het is voor mij al even geleden dat ik hier gereageerd heb maar ik kom geregeld nog even om het hoekje kijken.

Wil het eigenlijk hebben over Spiritualiteit en de Psychiatrie. Twee totaal verschillende dingen maar toch hebben ze iets samen, of niet?

Ik zit nu vanaf 2007 op dit forum, hou me bezig met spiritualiteit en dan voornamelijk met entiteiten. Althans, mee bezig houden is makkelijk gezegd enkel ik sta wel in contact/heb last van ze. Er gebeuren bepaalde dingen bij mij, in mij, wat veroorzaakt wordt door entiteiten. Zelf woon ik nu op een beschermde woonvorm dus geef ook alles aan wat mij bezig houdt of waar ik last van heb. Zo ook met de entiteiten.. Ik weet gewoon hoe bepaalde dingen in elkaar steken die ik hier niet allemaal ga benoemen, enkel benoemen ze dat in de psychiatrie als Psychose. Ze zeggen dus dat ik in een Psychose zit terwijl ik in contact sta met de andere wereld.

Heel mooi dat er gezegd wordt dat je in een Psychose zit. Nu zullen hier vast mensen zeggen, ach trek je er niks van aan enkel is dat nog niet zo makkelijk. Helaas kunnen ze tegenwoordig je heel makkelijk een dwang opleggen, heb helaas al diverse dwangmaatregelen gehad dus die kan ik zo weer krijgen als het heel slecht met me gaat. Je hebt dan niks meer te vertellen en zul je bepaalde dingen onder dwang moeten doen. Bijvoorbeeld opnames in psychiatrische instellingen of gedwongen medicatie slikken.

Hoe zijn jullie ervaringen hiermee?

_________________
Geef niet alles aan een ander, gun jezelf ook wat!

Hey Erik,

Ja, een dilemma lijkt me zo...
Ik zie en werk met mensen die stemmen horen, bepaalde dingen lijken waar te nemen die 'er niet zijn' e.d.

Wanneer het over een psychose gaat en wanneer het over een bepaalde gevoeligheid gaat bepaal ik aan de hand van hetgeen de patiënten me zelf aangeven. Verder is een (bloeiende) psychose een periode waarin mensen een heftigere fase van waarnemingen beleven... aan deze fases komt ook weer een einde. ( tenminste dat heb ik kunnen waarnemen bij patiënten)... Wanneer een bepaalde crisis voorbij is dooft de psychose ook weer uit...

Sommigen hebben het er bijna nooit over ( hun waarnemingen) en hebben hier ook geen echte last van. Andere indd ondervinden grote hinder van het horen van stemmen en het zien van zaken die er niet zijn. Wanneer de waarnemingen je hinderen in je dagelijkse bezigheden zou ik spreken van een 'verstoring van je functioneren als mens' en kan het een optie zijn om dit te behandelen door medicatie/ behandeling wat ook maar in het belang van de patiënt kan zijn...

Ik geloof alleen in een behandeling wanneer alle partijen de zelfde kant op kijken met hun neus...Dus ook de patiënt. Wanneer deze niet het nut/ de zin het voordeel van een behandeling inziet ( al is het maar 0,1 procent) dan lijkt behandelen me weinig zinvol en kun je enkel kijken hoe je iemand stabiel kunt houden...( zodat zaken niet verslechteren in ieder geval)...

Ik zelf heb ook bepaalde gevoeligheden en ik merk dat deze mij niet langer hinderen in mijn functioneren, sterker nog, ik kan ze zelfs gebruiken in mijn werk. Iets wat ik langzaam meer durf toe te passen...

Het is dus aan de persoon zelf om te zien hoe de vork in de steel zit en wat er wel of niet gedaan kan worden.. Maar goed, dat is mijn visie...

liefs, binnenspiegel..

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)

Hey Erik! Tof dat je weer op sj bent ^^...

Ik heb hier helaas geen ervaringen mee sorry.

_________________
Hoi. Ik lijk op Jezus.
Ben ik nu de Messias of een Jezusfiguur?

Ik zie twee dingen in je tekst...
Aan de ene kant leg je uit dat je het moeilijk (zeg ik dat zo goed?) vind dat andere mensen die beslissingen voor jou nemen, maar aan de andere kant zie ik dat je de heftige perioden met de volgende zin omschrijft: "als het slecht met me gaat"
Het beeld wat ik daaruit krijg is dat je het in principe wel oké vind dat je deze waarnemingen hebt maar dat ze je ook kunnen overweldigen...

Als ik het zo goed zie (en corrigeer me a.u.b. als ik verkeerd zit) zou ik de conclusie trekken dat wanneer het erg slecht met je gaat je de hulp hard nodig hebt.
De middelen en maatregelen (M&Ms) worden ingezet om de controle over te nemen als jij die niet meer hebt.

_________________
If it looks like a duck,
and quacks like a duck,
we have at least to consider the possibility that we have a small aquatic bird of the family anatidae on our hands.”

Douglas Adams

Hey Dreamwalker,
ik, als mede-semi-soof, kan begrijpen in welke strijd je zit op het moment.

Ik vind het moeilijk om de juiste woorden te vinden... en ook de juiste vergelijkingen. Toch zal ik mijn best doen. Mocht je vragen hebben, stel die dan vooral!

Ikzelf moet in mijn werk soms ook vrijheidsbeperkend (want daar komt het eigenlijk op neer) werken.
Als er bij mij een kind zodanig uit zijn dak gaat dat het zichzelf of andere (al dan niet ernstige) schade kan toedoen moet ik hem/haar fixeren. Is dat misselijkmakend? iemand tegen zichzelf beschermen?
Nu werk ik met jongeren tot 21 jaar. Deze zijn vaak met (oplopend tot een man of 5) goed met het lichaam te fixeren en zo lang vast te houden tot hij/zij rustig wordt). Het zijn ook geen psychiatrische patiënten.
Maar wat nu als de man/vrouw zodanig ontwikkeld is dat hij/zij boven die 5 man uit kan komen? of dat hij/zij het zolang volhoud (gedreven door een waan, hetgeen enorme hoeveelheden van adrenaline op kan roepen) dat de verzorgende staf het niet meer fysiek aankan?

Moet er dan besloten worden dit mens niet meer te verzorgen? omdat men hem/haar niet aankan? Moet die persoon in de wijde wereld kunnen leven omdat hij/zij fysiek tegen anderen op kan?
Of moet deze mens nog steeds beschermd worden?

Jij hebt het over een holistisch mensbeeld? Loop dan eens een dagje mee met je patiënt.
Jij bent nu aan het leren voor een beroep als therapeut. Dat heb ik ook gedaan zoals je weet... doch heb ik nu een baan als groepsleider. Dit is meer gericht op dagelijkse verzorging en opvoeding. Ik kan je vertellen dat je een totaal ander mens te zien krijgt in je kamer als je dit vergelijkt met wat je op een leefgroep zal zien. Vergis niet dat wat je aanneemt met dat wat werkelijk is!

Ikzelf heb het gevoel dat de mensen die dit allemaal mee moeten maken er allemaal mee worden 'besmet' en dan heb ik het over patiënten en begeleiders/doktoren/verplegers. het is niet iets waar mensen blij van worden als zij het moeten ervaren, het is niet iets waar mensen blij van worden om het te moeten uitvoeren.

Medicatie is weer een heel nieuw onderwerp. Iets waar veel mensen graag over brullen zonder ook maar te weten waar ze het over hebben.
Niet alle medicatie is slecht, en niet alle depots (onvrijwillige toedieningen) zijn ongewenst. (net als een kindje, ongepland, wel gewenst) Dat wat goed voor ons is komt niet altijd in de vorm die wij voor ons zien.

De vraag bij mij komt nu op:
ErikS, zit jij vrijwillig in deze begeleide woonvorm?

_________________
If it looks like a duck,
and quacks like a duck,
we have at least to consider the possibility that we have a small aquatic bird of the family anatidae on our hands.”

Douglas Adams

@ truitje: zie dit zelf ook zo...
Je kunt als behandelaar alleen naar de persoon kijken. De één heeft het gewoon nodig om begrenzende maatregelen opgelegd te krijgen. Jammer soms, dat zeker. Wat zou het toch mooi zijn als we allemaal gezond en gelukkig waren. Maar in de werkelijkheid is het net wat anders.

Vandaag nog naast een patiënt gezeten ( man opgenomen in de forensische psychiatrie) hij neemt nu medicatie. Iets waar hij twee maanden geleden nog ontzettend fel tegen was. Hij merkt nu voor het eerst in zijn leven hoe het is om als 'normaal' mens tussen andere mensen te zitten, lopen, leven... Hij raakte eerder zo overprikkeld dat hij spanningen op kropte en ontplofte op de meest rare momenten. Begrijp me goed, deze gast is 2 meter lang en behoorlijk gespierd. Ik ben ben 1,75 en weeg 57 kg.... je moet het niet willen dat je het fysiek tegen deze mannen moet opnemen als behandelaar...want dat gaat je never nooit niet lukken...
Daarnaast kunnen mensen behoorlijk geholpen zijn door medicatie en opname...

Dat zien ze vaak in het begin niet in ( wat een k*tzooi, wat moet ik g*dverd*mme hier!!!) dat soort dingen hoor je dagelijks...Maar na een maandje worden ze rustiger en snappen ze dat je aan 'hun kant' staat...

Maar zoals ik eerder zei: hulpverlening is maatwerk. Elk mens is anders, iedereen heeft iets anders nodig om sterker, beter en gezonder te worden...

liefs, binnenspiegel...

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)

Hm..

Ik weet het niet zo goed met medicatie, het zal zeker nodig zijn bij sommige mensen maar als ik naar een vriend van me kijk, die loopt al ZOlang bij een psychiatrische gebeuren, waar ik zelf ook heb gezeten, niet opgenomen ofzo hoor. maar gewoon wekelijks ernaartoe, ik zou wel dagbehandeling gaan doen, dat hadden we vorig jaar besproken maar nu meer als een jaar later heb ik nog steeds niks van die balharen gehoord dus mn ass voor hun , maar goed die vriend van me,
Nu heeft die weer een soort last van psychose, waanidëeen etc.
Hij wilde eigenlijk gaan stoppen met die medicatie van hem , maar nu is die dus weer naar die psycholoog geweest en heeft die weer 4 nieuwe medicijnen erbij gekregen geloof ik, nou sorry, maar nog steeds is NIKS van zijn problemen veranderd.
Help die jongen dan gewoon goed lijkt me, en kijk naar hem als persoon, in plaats van hem maar vol te douwen met medicijnen. Kan dr echt boos om worden.
Mij wilde ze ook medicijnen geven, maar no thanks. Don't need that shit, 1 x geprobeerd, nou werd 1 erge zombie en had last van alle bijwerkingen, vreselijk.
Ik vind dat ze zich wel is wat meer kunnen verdiepen in andere geneeswijzen in plaats van mensen maar medicijnen geven.

Ik zelf heb gewoon geen goede ervaringen gehad met dit soort dingen.
Ik vind dat ze ook gewoon veel meer de alternatieve hulp erbij moeten doen, gewoon een soort combinatie ofzo.

_________________
Ik maak een ontdekkingsreis, met als eindbestemming; mezelf

Voor alles geldt, wanneer het schaadt, stoppen ermee... dat lijkt me duidelijk..

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)

Dat zeker.

Ja sorry kan soms wel is hard overkomen met dit soort onderwerpen, gheghe.. kom omdat ik er best wel soort van tegen ben
Want ik zie gewoon helemaal geen verandering bij hem door die medicijnen, zelfs alleen maar nog meer problemen en dat moeten hun ook zien lijkt me, maar goed, dit is zijn proces.

_________________
Ik maak een ontdekkingsreis, met als eindbestemming; mezelf

Ik hoop dat dit je iets kan gerust stellen maar in het anderhalf jaar dat ik nu werk en met vrijwilligerswerk erbij twee en een ahlf jaar dat ik rondloop in de psychiatrie kan ik de mensen die platgespoten worden binnen onze intselling op één hand tellen. Dit betrof in alle gevallen mensen die slechts een korte tijd werden gesedeerd en na het uitdoven crisis die rotzooi ( want dat is he gewoon) weer werd afgebouwd. Mensen die in behandeling zijn moeten ook behandelbaar zijn.. en als iemand alleen maar als zombie rondloopt komt er ook geen informatie binnen en kun je dus ook niet spreken van 'behandeling'... psychiaters zijn over het algemeen wel snel met pillen voorschrijven vind ik zelf ook. Maar toch zie ik hier ook verschil in komen. Op de afdeling van mijn huidige baan zit en vrij jonge psychiater die voorstander is van de ondergrens van medicatie aanhouden. Dus om juist zo min mogelijk pillen aan mensen voor te schrijven zodat mensen optimaal functioneren... hier ben ik ook voor.

Ik slik zelf nog geen paracetamol, ik moet echt al dood van de pijn gaan dan pas slik ik iets. ik ben dus echt niet voor medicatie... toch zie ik bij sommige mensen geen andere optie ( zoals mensen die hun hoofd tegen de muur blijven bonken, gevaarlijk worden voor hun omgeving en niet eens gewassen kunnen worden anders etc.)

Niks is zwart wit... ook hier niet.. het belangrijkste is dat hetgeen ze mensen voorschrijven aansluit bij de patiënt en het welzijn van de patiënt bevorderen.... platspuiten zoals jij dat noemt dreamwalker heb ik op de afdelingen waar ik heb gewerkt niet eerder mee gemaakt. wel mediactie opvoeren wanneer mensen gevaarlijk worden of wanneer zij zichzelf beschadigen.

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)

Wat een enorm interessant onderwerp zeg. Ik heb er alleen verder zelf nog niks aan toe te voegen. Er is al een hoop zinnigs gezegd.

_________________
-Your task is not to seek for love, but merely to seek and find all the barriers within yourself that you have built against it.
-Every situation, properly perceived, becomes an opportunity to heal.
-Nothing real can be threatened. Nothing unreal exists.