Hi,
Ten eerste weet ik niet of ik hier goed zit, anders hoor ik het wel
Ik zal eerst even kort samenvatten wat er van tevoren is gebeurd..
Vroeger al wel wat dingen meegemaakt, maar goed, die maken me tot wat ik ben. Maar uiteindelijk op mijn 18e in een depressie gerold, na een stuimige anderhalf jaar hier vanaf gekomen, maar vooral het verhuizen naar een nieuwe woning heeft me hierbij goed gedaan.
Daarna ging alles me voor de wind, diploma gehaald, werk gevonden en 2 studies ernaast. Dit was een thuis waar ik me veilig in voelde met mijn moeder. Zij is uiteindelijk van de ene op de andere dag ernstig ziek geworden en uiteindelijk gebleken dat ze niet meer thuis kan wonen. Dat hele proces heeft me van mijn stuk gebracht, hierdoor ook weer een hele tijd niet lekker in mijn vel gezeten, vrienden verloren, etc.
Hierdoor ben ik bang geworden om gekwetst te worden en sinds die periode ben ik extreem in het controleren van mijn gevoelens etc. Maar dit breekt me nu op..
Voor het eerst in mijn leven een leuke jongen leren kennen, maar ook hierbij probeer ik (onbewust) mijn gevoelens weer onder controle te houden. Zoals ik ben verliefd, maar ook weer niet compleet, omdat ik mezelf niet compleet wil overgeven aan mijn gevoel.
Maar heeft iemand nog tips of suggesties om hiermee om te leren gaan en mezelf eindelijk weer eens een keer los te laten gaan?
P.s. dit bericht komt wel vaag over hoor, maar ik heb alles zoveel mogelijk proberen in te korten om het overzichtelijk te houden