Hallo..

Ik moet even mijn hart luchten, wat ik normaal nooit zou doen (dit is ook een schuilacount) Omdat als ik dit bv. tegen mijn vriendinnen zou vertellen me voor gek verklaren.
Ik heb een keer toen ik klein was me vriendin gebelt en het duurde zo lang voordat ze opnam, en uiteindelijk nam er iemand op ik hoorde een hele snelle muziek (op de maat van vuur) en opeens zegt er iemand tegen mij: Hallo je spreek met de Duivel. Ik was toen 11jaar en heb natuurlijk als een gek de telefoon erop gegooit. En helemaal gillend naar me ouders gerend.
Sinds dien is het eigenlijk allemaal begonnen, ik ben "dingen" gaan zien die er eigenlijk niet zijn. Bv. al zat ik op de bank en dan zag ik iemand opeens uit het niets naast me zitten. Of ik keek tv en opeens ging een kladblaadje heel erg wapperen. Ik durf ook geen mensen aan te kijken, want als ik mijn eigen vader aankeek werden zijn ogen helemaal rood en kreeg hij een soort van horentjes, en zag ik overal vuur maar als ik goed keek dan is het weer weg, ik kreeg ook opeens allemaal Woeden-aanvallen ik stond bij me verzorgpaard en ik kijk naar de vacht en opeens wil ik een mes pakken en er helemaal in snijden (ik wilde bloed zien). Als ik in bed lag en ik werd wakker hoorden ik heel de tijd een stem mijn naam roepen en ik had ook een speelgoed telefoon op mijn kamer en die ging uit het niets af, en als ik in me kamer keek zag ik allemaal Ogen die naar me keken en dan opeens een flits een groot eng hoofd. Op een gegeven moment ben ik naar me ouders toe gegaan (12jaar) en heb ik heel mijn hart gelucht..
Ik moest naar een Psyghiator (als ik het zo goed schrijf) hij vond het allemaal maar mee vallen en ik heb medicijnen gehad, ik vond het vreselijk om naar die meneer te gaan en heb op een gegeven moment gezegt dat de beelden weg waren.
Maar die waren helemaal niet weg, ik dacht dat de beelden wel weg zouden gaan als ik mezelf pijn deed (in mijn armen te gaan snijden) daar ben ik gelukkig ook mee gestopt. Daarna ben ik begonnen met mezelf uit tehongeren, Ook mee gestopt.
Als ik met een groep mensen zit (bv in de klas) word ik opeens zo zenuwachtig en denk ik dat iedereen naar me kijkt en zie ik bij iedereen hele rode ogen. Ik durf ook bij niemand thuis te eten omdat ik dan heel erg zenuwachtig word en mezelf niet echt onder controle heb, ik kan wel bij iemand eten als bv me moeder of me zus erbij is dan word ik niet zenuwachtig.
Als ik alleen in de bus zit krijg ik ook een zenuwachtige-aanval, of ergens alleen ben met vreemde mensen.
Ik vind het echt heel erg vervelend dat ik altijd zo zenuwachtig ben en mezelf dan ook niet echt meer onder controle heb. Als ik een Repetitie in de klas heb of het word stil in de klas dan word ik ook heel erg zenuwachtig zodat ik moet kotsen of echt het lokaal uit wil rennen.
Ik word echt gek vanmezelf op het moment, met al die zenuwachtige-uitbarstingen.
Altijd als ik ergens ben is er iets dat me achtervolgt en de heletijd naar me kijkt, lijkt zo (of het echt zo is weet ik niet). Al ben ik bij me beste vriendin zei is altijd vrolijk dan ben ik ook vrolijk, maar al komt er iemand bij die heel erg sago is word ik ook sago, of heeft iemand hele erge buikpijn krijg ik ook buikpijn of iemand heeft hoofdpijn krijg ik ook hoofdpijn, het lijkt wel of het vervelende overheerst. En als iemand zenuwachtig is word ik ook heel erg zenuwachtig maar dan heel erg.
Ik wil me er niet echt in verdiepen omdat ik het heel eng vind, maar ik wil gewoon van alle beelden af, want ik durf mezelf niet eens echt goed in de spiegel aan tekijken omdat er dan iemand anders verschijnt in de spiegel. En ik wil ook van het zenuwachtige af.
Sorrie dat ik jullie hier mee lastig val, maar ik durf het niet tegen me ouders/vriendinne te zeggen omdat ze me dan voor gek verklaren, ik weet ook niet of ik dit hier wel mag schrijven. Maar ik wilde gewoon even me hart luchten..

Groetjes..

Hoi...,

Je hebt 1 of meerdere entiniteiten in je aura...denk ik...weet het haasst wel zeker.Dat zou een heleboel verklaren...ook het spiegelkijken..dat je iemand anders ziet...is typisch voor dit.
Ze maken gebruik van je aura...nemen hier energie van weg..en hierdoor kunnen ze dingen laten bewegen zoals dat papier..of speelgoed.

Je moet naar een goed Medium..die entiniteiten kan weghalen....echt waar...anders krijg je ze niet weg.

Groeten Kevin.

hey ik word helemaal stil van je verhaal joh, het klinkt behoorlijk heftig, en ik weet nog niet zo goed wat ik erop moet zeggen, behalve over de emoties voelen van anderen, zoals je in je verhaal zegt. ik heb precies hetzelfde, maar je moet leren begrijpen welke gevoelens van jezelf zijn en welke van een ander, dat is wel erg belangrijk om te weten, en zie het niet als iets engs, want dat is het absoluut niet, ga op onderzoek uit, want eigenlijk zit je er al midden in, en zou het niet fijn zijn om erachter te komen hoe alles in elkaar zit, en dat je de dingen kunt begrijpen, en ik denk dat doktoren en psigiators daar niet achter kunnen komen, omdat ze je niet geloven en waarschijnlijk zijn ze allemaal bezig met zoeken naar de oorzaak, maar ze zoeken op de verkeerde plekken, of tjah ik weet het eigenlijk niet maar zoon gevoel heb ik altijd van psygiaters enzo
maar goed, ik draag sinds kort een edelsteen, die mij beschermt tegen energienen (en dus ook gevoelens) van andere mensen, in het begin had ik nog wel mijn twijfels, maar al snel kwam ik erachter dat ie me heel erg hielp, de steen heeft de naam: labradoriet en hier op de site is er ook info over de stenen te vinden
je kunt het zoizo kopen in van die spirituele winkeltjes weet je wel
nah goed toch nog een lang verhaal getypt
ik hoop dat je dr wat aan hebt maar van die steen zal ongetwijfeld wel helpen, maar ik heb wel gemerkt dat als je het zelf wilt voelen dat ie het dan niet tegenhoud, maar als je het niet wil, bijvoorbeeld over straat en tussen de mensen, zal die je zeker beschermen, maar als je zelf dingen wilt voelen dan kun je ze ook voelen
en wat ik nog wil zeggen is hou je kijk helder, en probeer alles te leren begrijpen
wow haha en ik denk dat ik zo wel ff genoeg heb gezegt
als er wat is kun je het altijd bij me kwijt

knuffel!
maarten

_________________
We are made out of 80% of water, It makes you wonder, If thoughts can effect water, Think about what thoughts can do to us!

Dank jullie wel voor jullie reacties

Ik heb vroeger ook altijd een steen bij me gedragen (soort lichtroze was het..) het zou mij helpen tegen het zenuwachtig worden.
Het voelen hoe andere mensen zich voelen vind ik niet eng, maar ik vind het heel erg vervelend dat ik hun vervelende gevoelens krijg.. ik weet niet hoe ik met die gevoelens om moet gaan (ik weet niet echt hoe ik het uit moet leggen).
Ik heb ook altijd het idee dat heel veel mensen me niet mogen en daarom neem ik altijd afstand van mensen.
Het enige waar ik bang voor ben zijn die beelden.
Doktoren en Psygiatoren hebben voor mij ook geen nut, die doen het voor mij gevoel alleen maar om het geld en verklaren je voor gek.
Mijn Spyghiator heeft mij ook verteld dat ze iets met mijn aura doen en dan dat niet helemaal 100% was ofzo dat moest ik met behulp van die medicijne goed krijgen..

Ik ga ook bijna elke maand naar een Osthiopaat (als ik het zo goed schrijf) Hij weet echter niets van de beelden en het zenuwachtigheid.
Ik ga daar heen omdat ik last heb van opeens zomaar hele erge hoofdpijn, duizeligheid, buikpijn en misselijk heid.

Mij lijkt het vrij wazig dat een psychiater werkt met aura's en iets dergelijke, mij lijkt dan ook dat hij dat verhaal met die medicijnen voor je aura blabla heeft geluld. Maar dat is hun baan he, lullen.

Maar je bent vast niet gek hoor, je kan er vast vanaf komen!

die roze steen was vast een rozekwarts.

Maar het klinkt wel heftig zeg, en ook zo negatief...
raar met die rode ogen, duivel en etc. terwijl ik echt niet geloof in een duivel, klinkt eerder als een zieke geest:P

anderzijds herken ik wel je gevoel; ik wil me er niet zo in verdiepen omdat ik bang ben om het te zien en etc. Ik heb ook sterk het idee als ik er mee in zee ga, en ik weer dingen ga zien, ik alleen maar flitsen met rottende hoofden ga zien. slaat helemaal nergens op natuurlijk.
maar misschien is het juist je angst en je ideen die die beelden vormen, je moet juist niet bang zijn en denken van; nou kom dan , ben niet bang voor je, je hebt geen macht over mij. etc.

Ik hoop dat je geholpen kan worden, hier heb ik verder geen verstand van.

xxx Indira

_________________
Ik ben ik, maar wie is ik??????

Dankje voor je reactie..

Ik denk ook dat ik gewoon zo bang ben om die beelden te zien dat ik ze me juist verbeeld..
En anders is er gewoon altijd een hele negatieve-geest bij me.
Hoe ik er vanaf moet komen ik zou het niet weten..
Iemand tips ofzo?

Groetjess

hoi fasion,

Het valt me op uit je verhaal dat je altijd zenuwachtig begint te worden als het bijv stil word of als je alleen bent, daaruit blijkt dat als je met je "dagelijkse" dingen bezig bent je er geen last van hebt, als het stil valt moet je het zien als je hersennen die op hol slaan alles heeft te maken met je denkvermogen, zolang je bezig bent of aan iets aan het denken bent over bijv je huiswerk/opdracht heeft die negative kant van denken geen kans, zodra het stil valt denk je negative kant heeej we hebben weer kans laten we der weer gek maken...

Probeer je als het gebeurd te focussen op iets van school of waar je mee bezig bent , en blijf bezig.

mischien dat het helpt.

Fasion...,

Om precies te weten te komen wat er nu aan de hand is....kun je het best naar een goed en eerlijk Medium...want dat is niet niks..je verhaal.
Kijk is op deze site... http://www.infotruecolours.nl/ ...zij is een goed Medium...stuur haar gewoon je verhaal..en volgens mij zal ze de ernst er van inzien en je wel verder helpen...voor niks..vertel je leeftijd..dat je nog geen geld verdient....en misschien wordt je veel wijzer..van wat er nu aan de hand is.

Success...

Kevin.!!

Bedankt voor de reacties...

Als ik zenuwachtig word dan is het: "SHIT! ben zenuwachtig" en dan raak ik in een soort van paniek.. En dan word het alleen nog maar erger daardoor.
Vandaag had ik het ook in de les, een jongen (goede vriend) was al klaar met z'n werk en zat heel de tijd op me te letten, en jaa hoor daar ga ik weer word ik weer helemaal zenuwachtig, en tegen houden lukt me niet ookal probeer ik me in me hoofd rustig te praten. En al zijn de zenuwen over en ik hoef maar te denken: "Fiieeww gelukkig is ook weer voorbij" komt het weer gelijk terug.
Ik weet niet echt hoe ik het uitmoet leggen..

Kevin: Bedankt voor de site ik ga hem zo even bekijken en haar een mailtje sturen ik hoop dat zei mij verder kan helpen en een verklaring ervoor kan geven..

Groetjeess

kijk eens naar je prive berichten bij je profiel fasion*

Gelezen ik heb je een E-mail terug gestuurd..

Fashion,

Dat is niet niks wat je beschrijft. Ben je gelovig? Wellicht kun je proberen via de kerk hulp te krijgen omdat het niet niks is wat jij beschrijft. Anders kan wellicht een medium je helpen. Ze maken op een simpele manier gebruik van je omdat jij niet in staat bent weerstand te bieden. Dit wordt van kwaad tot erger.

Ik heb wat tips geplaatst bij het onderstaande topic.
http://forum.spirituelejongeren.nl/viewtopic.php?t=3802
maar ik vrees dat het voor jou niet genoeg is. In jouw geval heb je echt serieuze hulp nodig. Doe iets laat je niet langer kwellen!

Liefs