Ehm… Ik heb een soort van vraag, en ik hoop dat iemand mij kan helpen en/of een antwoord heeft voor mij.

De laatste tijd ben ik heel erg moe. Ik kan mijn hoofd er niet bij houden en loop constant te gapen. Ook ben ik steeds vaker duizelig. Ik moet er steeds bij nadenken als ik opsta, als ik dat niet doe, wordt het helemaal zwart voor mijn ogen en moet ik weer gaan zitten. Ik heb ook last van hoofdpijn, ook al weet ik niet waarom.

Dit duurt al meer dan een maand, en een paar week geleden dacht ik dat het gewoon kwam door te weinig slaap. Dus nam ik het voornemen om op tijd op bed te gaan, en ’s avonds nergens meer aan te denken. Eerst lukte mij dit niet, maar toen ik een tip kreeg van een goede kennis lukte dit erg goed. Ik sliep al rond 8-en, wat best goed voelde. De eerste paar dagen voelde ik me veel beter, maar toen kwam alles weer terug. De moeheid, de duizeligheid, de hoofdpijn en ik kreeg zelfs last van mijn rug. Ik wist niet hoe het kwam, en heb het uiteindelijk aan mijn ouders verteld. Die zijn met mij naar de dokter gegaan. Maar hij kon niks vinden aan mij. Ik was helemaal gezond. Natuurlijk vroegen mijn ouders nog of het gewoon kon komen door de pubertijd enzo, maar de dokter zei van nee. Als advies gaf hij toen dat ik rustig aan moest doen, me nergens druk om moest maken en gewoon op tijd naar bed gaan. Dan zou het naar een week, maximaal 2 week wel weer over zijn.

Nou, dat heb ik gedaan. Ik ben braaf elke avond om 8 uur gaan slapen en heb me nergens druk om gemaakt. Ik heb zelfs een soort van meditatie gedaan, elke keer voordat ik ging slapen. (de bedoeling daarvan was dat ik zo mijn geheugen helemaal leeg maakte, en ik zo direct in slaap viel) Maar toch, na 2 week was er geen enkele verbetering, dus gingen we terug naar de dokter. Hij zei alweer dat hij niks aan mij kon vinden, dat hij er niks aan kon doen en dat dit gewoon iets “geestelijks” was.

Maar ik geloof hem niet. Je kunt toch niet zomaar hoofdpijn hebben, moe en duizelig zijn? Ik vind dat overal een reden voor is, en ik vind het heel irriterend dat ik hier de reden niet voor weet.

Weet een van jullie ook hoe dit komt? Hebben jullie hier eerder van gehoord, of weet iemand hier een oplossing voor? Het hoeft maar iets kleins te zijn, zoals iets dat helpt tegen moeheid, tegen hoofdpijn of tegen duizeligheid. Ik zou het erg fijn vinden als iemand dat weet, want ik vind dit echt niet leuk meer.

Liefs Lauren

_________________
She nows how I feel
And I...
I want to believe her...

Klinkt heel bekend.
Ik heb het zelf een paar weken geleden gehad.
Ga bij jezelf na of er iets dwars zit. Of er bepaalde spanning is.
Bij mij is het puur geweest omdat ik niet goed kan praten. Niet over mezelf en gevoelens.
Ik heb de stap genomen dit wel eens te doen. Vooral naar mijn vriend toe. We hebben een paar uur gepraat en het luchtte vreselijk op.
Met als gevolg dat onze band veel sterker is en ik het kwijt ben.
En me dus weer veel beter voel.
Succes!

_________________
"Jij ziet dingen die er niet zijn," zei hij.
"Er zijn dingen die jij niet ziet," dacht ik.

Heb zoiets ook een hele tijd gehad, maar het kan door meerdere dingen komen:

Zoals Amanda al zei kan het er aan liggen dat je jezelf niet goed kunt uit.

Het kan ook zijn (ik weet niet of je heldervoelend bent ofzo) dat je problemen van andere (iemand die je vaak ziet ofzo)
een broer of je ouders. Het kan ook van een goede vriedin komen waarmee je een goede band hebt.

Het kan aan heel veel liggen volgens mij...

Zorg iig voor veel regelmaat in je leef patroon (sorry dat het zo bekakt klinkt).
Dus niet alleen om dezelfde tijd gaan slapen maar ook op staan (zelfs in het weekend).
Een beetje om dezelfde tijd eten en niet te veel snoepen

Dit is mijn advies ik weet niet of het helpt
Veel succes ermee

Liefs
I Feel

_________________
Try to make a differents for the persons around you

Het kan idd aan veel meer dingen liggen.
Maar bij mij was dat het.
En het speelde vooral onbewust.
Tot ik er in 1 week door 3 verschillende mensen op werd gewezen.
Tsja, dan ga je nadenken.

Ik heb geleerd, de moeilijkste zoektocht in je leven is die naar jezelf. Maar als je 'm eenmaal gevonden hebt, is het leven fantastisch

_________________
"Jij ziet dingen die er niet zijn," zei hij.
"Er zijn dingen die jij niet ziet," dacht ik.

Hey, Bedankt!

Ik zal kijken of het werkt, en ik hoop egt dat dit de reden kan zijn, want ik wordt er "gek" van.

Maar net zoals jij, Amanda, kan ik ook niet echt goed praten over dingen. Dit komt denk ik door een probleem van een tijd geleden. Maar toen wou ik er wel over praten, maar had ik niemand waarmee ik dat kon doen. Nu ik wel een persoon heb waarmee dat zou kunnen, kan ik niet praten, omdat ik het "te ver" weggestopt heb.
Misschien zegt iets in mij dat ik er beter niet over moet praten, omdat dan al die slechte herinneringen weer boven komen. dat kan ik ook wel snappen, maar toch... Misschien is het nu de tijd van praten... (nu ik dit teruglees, klinkt dit heel vaag...)

Liefs,
Lauren.

_________________
She nows how I feel

And I...

I want to believe her...

Geef niet we zijn hier wel wat vaagheid gewend .
Maar dat gevoel van dat je lichaam tegen je zegt dat je het niet moet doen omdat er dan teveel omhoog komt herken ik wel, heb er zelf ook nog steeds last van, maar het is wel minder. Maar bij mij is het zo dat het voelt alsof ik mijn hele leven slapend mee maak en dat ik alleen mee kijk. dat ik mezelf niet kan tegen houden. maar het is al wel wat minder geworden. Ik moet zelf wat meer naar me eigen raad luisteren denk ik

Liefs I Feel

_________________
Try to make a differents for the persons around you

Dat gevoel van meekijken herken ik zelf ook wel. Soms, vooral de laatste paar dagen/week, merk ik dat ik er niet echt bij ben. Ik ben wat "zweverig" in mn hoofd en maak eigenlijk niks bewust meer mee. Het boeid mij ook allemaal niet meer. Het maakt me niet uit wat er allemaal gebeurt, ik doe ook geen moeite meer om het mee te krijgen...

_________________
She nows how I feel

And I...

I want to believe her...

Dat heb ik dus de afgelopen paar maanden al. Het wil nog niet bij mij over gaan, maar ik heb het wel eens eerder gehad. Toen ben ik er op een hele slechte manier afgekomen maar dat helpt ook niet meer bij mij. Ik ben nu dus opzoek naar een oplossing, maar ik probeer iig vaak gewoon ff stil te staan alles om me heen op te nemen en mezelf 'wakker te schudden'

Liefs I Feel

_________________
Try to make a differents for the persons around you

weetje, dat heb ik eerst ook geprobeert. Ik ovnd het niet echt fijn om zo afwezig te zijn, want het voelde heel gemeen tegenover mijn vrienden. Maar weetje, het kost mij veel energie om mijn hoofd erbij te houden, en daaar ben ik nu zat van. ik probeer het dus niet meer...

wat bedoel je trouwens met die "slechte oplossing"? hoezo slecht?

_________________
She nows how I feel

And I...

I want to believe her...

Ik bedoel dat ik er op een hele slechte manier afprobeerde te komen...

_________________
Try to make a differents for the persons around you

hoi jou klachten komen mij ook heel erg bekend voor hoewel bij mij og eens erbij zat dat ik vreselijke dorst had en afviel... de klachten zelf heb ik nog steeds en de artsen hebben nog altijd niet iets duidelijks kunnen vinden... ik vind het zelf behoorlijk vervelend maar goed het zal z'n tijd wel uitdienen denk ik. Heb er al flink lang last van en het begint gewoon te worden Maar goed, misschien zijn er spanningen die het veroorzaken... zal er eens even over na gaan denken

in elk geval sterkte joh..

liefs rogue

_________________
Begin de dag met een liedje, begin de dag met een lach, wie vrolijk is in de morgen die is het de hele dag.

Bij mij kan het volgens mij geen spanning zijn, heb veel last gehad van spanning maar dat is nu wel weer over maar dat gevoel nog niet

_________________
Try to make a differents for the persons around you

tja ik heb ze ook gehad de spanningen maar misschien nog een nawee bij mij?? ach ik heb nu een nieuwe huisarts misschien toch maar eens langsgaan.... ooit...

liefs rogue

_________________
Begin de dag met een liedje, begin de dag met een lach, wie vrolijk is in de morgen die is het de hele dag.

Ach weetje, soms, als ik er gewoon helemaal niet meer tegen kan, wil ik gewoon weg. Weg van hier, weg van dit alles. Gewoon ergens heen waar niemand mij kent, en ik dus mijn problemen niet tegen kan komen. En weetje, als ik niet heel veel om mijn familie gaf, had ik het ook gedaan...
Gelukkig heb ik nu, eindelijk, een plek gevonden waar ik alleen kan zijn, waar ik vrij kan zijn en waar niemand mij stoort. Als het mij dan allemaal te veel wordt, ga ik gewoon daarheen. Het is daar mooi, stil en rustig. Ik kan er nadenken en doen alsof ik weg ben. Maar toch, ik weet niet of dit wel de beste oplossing is... Hoe lang kan ik dit nog volhouden?

_________________
She nows how I feel

And I...

I want to believe her...

Niet zo lang denk ik, ben ongeveer een maand geleden een beetje ingesort. Dat is nog steeds niet open, maar onder het eten zat ik gister hier weer aan te denken. Mijn verklaring (die ik dus zelf ooit heb bedacht) is dat me lichaam me proberen de te beschermen want op een gegeven moment dacht ik, "als ik dit 'echt' zou mee maken, zou ik doordraaien" . Ik ben benieuwd of jullie allebei in aanraking zijn geweest met heftige evaringen? (weet ff niet hoe ik de zin anders moet formuleren )

_________________
Try to make a differents for the persons around you