Hey.
Ik droom meestal niet (of ja, kan ze meest al niet onthouden of weet niet eens dat ik heb gedroomd). Ik weet meestal alleen maar mijn droom als het het laatste half uur/ uur is geweest van mijn slaap. Dat betekend: Ik word wakker van iets (vandaag was dat de wekker) en als ik dan weer in slaap val, dan droom ik meestal. Waarschijnlijk komt dit doordat het dus pas in het laatste half uur/uur gebeurd.
Het gekke is dat ik meestal hetzelfde droom. Echt negen uit de tien keer, gaat het over een achtervolging.
Deze "droom" heb ik al sinds ik jong was. Eerst was het een echte nachtmerrie, met vlammen die uit ramen sloegen en een enge man die me achterna zat. Maar tegenwoordig voelt het niet meer aan als een nachtmerrie, maar gewoon als een droom. Heel vreemd. Het voelt ook alsof het de normaalste zaak van de wereld is, misschien is het dat ook gewoon voor mijn slapende ik geworden, door dat ik het zo vaak heb gedroomd.
Ik zal even vertellen hoe die van vannacht (vanmorgen, de afgelopen 40 min
) ging en even aan geven wat standaard is en wat niet.
Ik ben gewoon mijn ding aan het doen, dit keer zat ik verstopt in een grot. En toen ik boven probeerde te komen liep ik een man tegen het lijf. En ondanks dat deze man nog niks had gezegd, zette ik het op het rennen en toen ik de grot uit kwam, kwam ik bij een soort community/klein dorpje/groep huisjes bij elkaar met prikkeldraad en schrikdraad erom. Ik kom altijd in dit dorpje/groep huizen terrecht. Ik weet ook inmiddels de layout in mijn dromen (in het echt niet). Dus omdat die man achter mij aan is gekomen begin ik maar huizen enzo te beklimmen. Want alle huizen zijn laag, maximaal twee verdiepingen en makkelijk op te klimmen, door een doos ergens of een stok aan de muur (beetje Assassins Creed achtig). Maar mijn route is nooit hetzelfde. Dit geklouter kan voor mijn gevoel een eeuwigheid aan houden. Want als ik dan eindelijk de zijkant heb bereikt en over of onder het prikkeldraad ga, en op het weiland achterkom, ga ik automatisch weer terug, dit doet mijn lichaam zelf, om een of andere manier wil het niet naar de veiligheid vluchten, maar rent ik gewoon weer terug naar het dorpje om verder achtervolgd te worden (dit baat mij zorgen). Dit keer ben ik niet buiten het terrein geweest, maar wel een poging tot gedaan. Maar om een of andere rede werd ik gepakt en ben weer ontsnapt uit de handen van mijn achtervolger. Soms zijn het meedere achtervolgers, deze keer waren het er 3, naar wat ik begreep 3 broers die iets illegaals deden in die grotten, waardoor ze dus dachten dat ik ze zou verlinken.
Ik word nooit wakker met dat ik ontsnapt ben of juist gepakt. Het houd gewoon op een gegeven moment gewoon op en word ik wakker. Dan ben ik gigantisch bezweet (alsof het een nachtmerrie was) en weer dood op.
Deze droom heb ik nu in nog geen 17 uur twee keer gehad, gisteren avond voor mijn werk heb ik een half uurtje geslapen en gedroomd en vanmorgen heb ik mijn ogen weer even 40 minuten gesloten gehad en gedroomd.
Ik weet dat deze droom mij iets wil vertelen, want nu ik erover na denk, zijn de droom momenten juist op het moment dat ik mezelf in de knoop zit. Maar het punt waar ik me dan dus zorgen over maak is dat ik er nooit helemaal van weg kan rennen en steeds maar weer terug kom. Want dit zou misschien betekenen kunnen dat ik mezelf bij die problemen probeer te houden, terwijl ik juist heel graag er van af wil komen omdat het heel veel energie vergt.
Misschien kunnen jullie me op een andere manier uit leggen, want nu ik deze droom twee keer heb gehad in zo'n korte tijd, maak ik me enorm zorgen dat als mijn interpretatie goed is, ik dus mijn eigen nemisis ben
Alvast bedankt