Voor mijn studie volg ik de minor 'werken in en moet groepen'. Er wordt daarin ingegaan op groepsdynamica, wat een groep effectief maakt, heerst er competitie? werkt iedereen samen? etc...
In ons leven bevinden we ons in verschillende groepen. Denk aan je gezinsleven, je vriendengroep, je klas, je sport, je hobby etc..
Je gedraagt je in iedere groep veelal anders. Maar mensen zijn toch vaak geneigd om hetzelfde groepsgedrag te vertonen in een groep. Dit merk ik ook bij mezelf in groepen met mensen die ik nog niet zo goed ken (hoewel het per groep wel verschilt.. maar mijn gedrag komt veelal wel overeen.) Ik houd me over het algemeen veel op de achtergrond, ik ben een kat-uit-de-boom-kijker, ik ben rustig, maar maak wel graag praatjes met anderen. Alleen dan vind ik het prettiger om 1 op 1 gesprekken te hebben. Voor mijn minor ben ik nu aan het 'onderzoeken' hoe dit komt. Ik houd me kort gezegd bijvoorbeeld vaak op de achtergrond door een onbewuste angst om afgewezen te worden. Vandaar dat ik liever lekker in mijn comfort-zone blijf, op de achtergrond, dan val ik niet op en kunnen mensen ook niet duidelijk over me oordelen. Dat is natuurlijk een onzingedachte, want mensen vormen altijd een mening over je. Maar zo probeer ik mezelf onbewust te beschermen tegen kritiek.
Hoe ik dit nu allemaal geformuleerd heb komt het wel heel kort door de bocht over
. Ik heb ook nog een heeeeeleboel andere kwaliteiten, maar met dit verhaaltje wil ik in een notendop even illustreren hoe ik vaak overkom als mensen me nog niet goed kennen.
Nu ben ik benieuwd hoe dit zit bij jullie? Hoe gedraag jij je meestal in een groep? Hoe komt dit denk je? En wat irriteert jou het meeste in het gedrag van een ander? En hoe komt dit?
Ik ben benieuwd!