Ik zou graag willen weten wat jullie hiervan vinden...
Ik heb iemand leren kennen, hij zou mijn vader kunnen zijn. Woont aan de andere kant van de wereld...helaas.
Hij heeft een half jaar in het hotel gewoond waar ik werk. Hij werkte hier voor de luchtmacht.
Voelde me heel erg tot hem aan getrokken ( Heb nog nooit zoiets mee gemaakt), hoe leuk het ook was, het had ook een keer zijde. Ik kon het niet uitstaan dat hij mij zo zonder enige moeite kon laten voelen. Ik bedoel, Ik miste hem als hij er even niet was...en was hij in de buurt was ik dol gelukkig....
Ik kreeg soms het idee dat hij zich ook zo voelde tegen over mij maar dat weet ik niet zeker. Ook had ik het gevoel of dat hij mij kon lezen als een boek. Ik kan soms heel anders over komen als dat ik werkelijk ben.
Dat heb ik hieruit wel geleerd. Want heb nu spijt dat ik hem nooit die andere kant van mij heb laten zien.
Terwijl hij heel open was, was ik verlegen.
Moet constand aan hem denken, wat moet ik toch doen?
Ik heb zijn email aderes en heb hem een beleefd mailtje gestuurd waarop ik een leuke mail heb terug gehad waarop ik heb gereageerd. Maar heb sinds dien niets meer van hem gehoord... Ik weet dat er een rede is dat ik hem heb ontmoet. Daar kwam ik achteraf achter...
Ik wacht nu tot de feestadagen komen en ik hem een kaartje kan sturen via de mail, heb ik toch een goede rede om hem te mailen
Moet ik hem nu loslaten en vergeten? Ik voel me echt een gek nu.
Wat zouden jullie doen???
Liefs..,Sunset
)
Ik zou em nu goed kunnen gebruiken
ha ha ha