Het probleem is dat alles uit balans is.
Ik zeg niet dat acties nooit helpen...maar tegen het echte probleem vallen geen acties te houden. Dat is het probleem van de individu, wat de gehele mensheid schaad.
De kern van problemen zijn bijv. rassen haat, godsdienst waanzin,
arm/rijk....
Onder deze kernen schuilen gevoelens van angst, vrok, onbegrip.
Men wil elkaar niet begrijpen...Men wil als eenheid geen moeite doen
om dieper op gevolgen in te gaan. Men wil niet zoeken naar de ware oorzaak van een probleem. Men denkt dat wat hij denkt het beste is.
Men vergelijkt wereld delen met elkaar. Terwijl elk land als eenheid zijn eigen groei process moet ondergaan. Wat is het nut om als een land een ander land te overtuigen van zijn mening? Deze wordt niet gewaardeerd want het wordt gezien als oordeel. Vaak wordt ook niet iets voor gedragen, vrijblijvend, maar wordt er een wil opgelegd. En daar heeft niemand recht toe...
Zie je dat als de mens als individu groeit en bewuster word de wereld vanzelf veranderd? Het duurt eeuwen maar alles gebeurt uit bereidwilligheid...niemand legd een ander zo de wil op...
Ik moet nu denken aan de tekenfilm pocahontas. Weetje dat in deze film veel wijsheid zit..
You think the only people who are people, are the people who walk and think like you...
Iemand die zijn eigen gedachten geheel aan de kant zet en in de gedachten gang van een ander wil kijken dat hij zo de ander kan begrijpen zonder dat hij zichzelf erin verliest. Dan verkrijgt men begrip...
En begrip is iets wat mensen vaak niet voor elkander hebben.
Mensen hebben een ego, in plaats dat men die leert te temmen, streelt men zijn ego en doet hem groeien.
~x~