Citeer:
MAAR nu heb ik iets vreemds wat ik niet kan plaatsen.
Als ik bijvoorbeeld kennissen zie, kinderen zie spelen enz. zie ik ze voor me als ze jaren ouder zijn. Met andere woorden ik kan me voorstellen hoe ze er bijv. uitzien op hun 16de, 50ste enz.
Alleen de laatste tijd als ik denk aan mijn 8 jarige broertje heb ik het gevoel dat er wat gaat gebeuren. Alleen al door aan hem te denken voel ik me heel erg naar. Ik word er alleen al misselijk van om aan hem te denken en telkens als ik bij hem was, had ik het gevoel dat ik hem moest beschermen.
Nu heb ik sinds een paar dagen het gevoel dat hij dood gaat.
Nou ja geen gevoel. Ik weet het bijna zeker.
Op de dingen die je zegt te ervaren heb ik verder weinig zinnigs te zeggen. Als je ze ziet, dan zie je ze. Persoonlijk denk ik alleen dat het feit
dát je ze ziet, nog
níét per se inhoudt dat het ook daadwerkelijk zo
ís.
Wat Matthijs zegt onderschrijf ik. Ik zou me er niet te druk om maken. Daarmee wil ik niet zeggen dat je niets van je naasten intuïtief kunt oppikken, maar dergelijke gewaarwordingen (zoals de jouwe) vallen moeilijk te plaatsen (en wie weet is het zo door het Lot beschikt...). Mijn boodschap aan jou is dus: vertrouw niet alleen op je gevoel, want gevoel wil honderd-en-een dingen van je, maar denk ook gewoon na en ga vooral niet paniekeren of iets dergelijks.
Citeer:
Een paragnost zei dat ik mezelf moest vertrouwen en dat ik zulke dingen goed aanvoelde enz.
Met alle respect, maar paragnosten zeggen zovéél dingen... Paragnosten geloven per definitie in onder andere gaves, dus wanneer jij vertelt dat je paranormaal begaafd bent, dan zullen ze dat vrijwel altijd bevestigen. Ze zijn, wat mij betreft, een spiegel voor jezelf.