Gebroken
Elke dag weer pijn en verdriet,
maar niemand die het ziet.
Tranen rollen over haar wangen,
In haar verdriet gevangen.
Het meisje met de glimlach,
is wat je ziet, elke dag.
Ze probeert zich te verschuilen,
Maar ze kan niet stoppen met huilen.
Tot diep in de nacht,
Is het enige wat ze dacht:
Kon ik maar wegdrijven,
En nooit meer hier te hoeven blijven.
Geen pijn en verdriet meer,
Haar glimlach verschijnt weer.
Maar het is niet echt,
Niemand ziet dat ze voor haar leven vecht..
Dood
Ik zit hier in de regen,
De regendruppels vallen naar beneden.
Vermengen zich met mijn tranen,
In een rivier van verdriet..
Geen zin meer in het leven,
Wil alleen nog maar dood..
Dan heb ik eindelijk rust,
Heeft niemand meer last van mij.
Ja dat zijn de gedachten,
Die door m'n hoofd dwalen.
Laat die droom,
alsjeblieft uitkomen..
Verborgen verdriet
Er is niemand die het ziet,
Het meisje met de pijn en het verdriet.
Er is niemand die haar begrijpt,
Ze zien niet hoe ze werkelijk is.
Haar verdriet schuilt achter een lach,
maar als je goed kijkt,
Zie je de pijn in haar ogen.
De tranen in haar hart..
Overspoeld
Liggend op het strand
Op het brandende zand.
Het water kom dichterbij
Nog even, en het is voorbij.
Ik verdrink langzaam,
Het water voelt aangenaam.
Ik verdrink in de zee,
neem al m'n verdriet mee.
Overspoeld met verdriet,
is er dan niemand die het ziet?
|