Hallo iedereen!
Allereerst een kleine introductie. Ik ben Sammitje, althans onder die naam was ik hier vier jaar geleden bekend. Toen was ik met mijn elf jaar, het jongste lid op het forum. Ik ben onderhand vijftien, en veel gegroeid! Zowel fysiek als mentaal/spiritueel.
Sinds twee maanden heb ik mij bekeerd (of 'her-keerd') tot de Islam, m.a.w. ik ben Moslima (Neen! Geen terrorist. Neen! Ik draag geen wapens bij me. En neen! Ik wil je niet vermoorden in de naam van Allâh
)
Een aantal jaar terug, zo'n 2 à 2,5 jaar geleden heb ik mijn naam, onofficieel, veranderd in Semper (niet alleen nickname, maar ook in 'real life'). Dit is een verkleining van mijn hele naam SemperLupe (Latijn voor Altijd Wolf)
En nu! Poëzie!
Gevangen in het leven,
Trek ik mijn lichaam mee,
Ze zeggen: "Het is voor even"
en "Ga door!", maar waarmee?
Met het lijden, elke dag?
En als anderen grappen
pretenderen dat ik lach?
Ik wil niet lijden, maar ontsnappen.
Ontsnappen aan de pijn,
Mijn leven nu vergeten,
Gewoon ophouden met zijn.
Als ze het zo goed weten,
Waarom weet ik het niet?
Waarom ben ik dan niet blij?
Hoe komt het dat ik niet geniet?
Geniet, net zoals zij?
Gewoon mijn leven leven,
Blij zijn met het moment
Ook al is het dan voor even,
is dan alles al gepland?
Maar toch blijf ik hopen,
dat ik morgen, altijd morgen
Het medicijn kan kopen,
tegen al mijn zorgen.
Ik heb het ter plekke bedacht, hopelijk vinden jullie het wat!