Gedichten schrijven helpt mij door vervelende gebeurtenissen heen. Het helpt me het te begrijpen, om mezelf te begrijpen of te verwerken of om de gebeurtenis te accepteren.
... Na 22 jaar op de wereld dacht ik wel dat ik wist wat verdriet, pijn, verwarring, teleurstelling, boosheid en al die negatieve gevoelens waren... maar ik dacht verkeerd... Al deze gevoelens heb ik een paar weken geleden pas mogen voelen, allemaal tegelijkertijd en heftiger dan ik ooit gevoeld heb.
Me hand begon opeens te kriebelen en pakte een pen en papier en schreef een gedicht.
Ik ben nu uit het diepste dal waar ik ooit in heb gezeten en het gaat goed met me!
maar toch wil ik mijn gedicht van die tijd graag delen... Ik wist niet waar, tot ik bij toeval op deze website kwam, beetje rondkeek op de forum en toen ''Gedichten'' zag.
Dus bij deze :
Je zit in me buik je bent een deel van mij maar ik heb gekozen en laat je nu vrij
deze beslissing was niet snel gemaakt nee, want dit is iets wat me heel erg raakt
dit is de moeilijkste tijd uit mijn leven want ik wist wat jij verdient kan ik niet geven
want ik had altijd een andere toekomst voor ogen en als ik je nu wens is dat gelogen
die pijn doe ik je liever niet aan en breek liever me eigen hart en laat zelf een traan
deze verdriet zal ik me leven lang meedragen en hoe je zou zijn geweest altijd afvragen
in mijn gedachten en dromen ben je perfect mijn kind en weet dat je daarboven wel de verdiende liefde vind
de dood is wat ons nu van elkaar scheid maar later ook mijn ziel bevrijd
die gedachten maakt me niet meer bang maar is fijn want dan zullen wij weer samen zijn
niet voor altijd mar voor nu zeg ik jou gedag en zie je ooit tegemoed met een lach
|