Altijd is niets en niets is altijd
Soms gebeuren er dingen,
Die niet te begrijpen zijn.
Je kunt ze niet verdringen,
Want diep vanbinnen voel je de pijn.
Mensen lijden overal en altijd,
Maar soms komt het heel dichtbij.
Je was er niet op voorbereid,
Je voelt je niet meer zo vrij.
Want we willen alles onder controle hebben,
Laten zien dat we de beste en sterkste zijn.
Maar wanneer die maskers weg ebben,
Voelen we de pijn.
Want niets kunnen we naar onze hand zetten,
Niet op de lange termijn.
Vergankelijkheid zal eeuwigheid pletten,
Niets zal er altijd zijn.
Gehecht als we zijn aan materieel en mensen,
Bang als we zijn voor de tijd.
Proberen we ons aan hen te binden,
Voor een ogenschijnlijk leven in zekerheid.
Sommige dingen helaas onveranderbaar,
We zullen ermee om moeten gaan.
Liefde, mededogen en vriendelijkheid kunnen daar,
In plaats van haat en angst gaan staan.
Harmonie in omgang met anderen,
Zolang zij ons vergezellen op ons levenspad,
En mocht dát wat wij gewend waren dan weer veranderen,
Dan hebben we een geweldige tijd met hen gehad.
Deniece
10 januari 2006
-------------------------------------------------------------------------------------
6 November 2005
Licht, omring me voor een moment,
laat de rust hier blijven.
De drukte ben ik wel gewend,
maar het is de rust die ik er wel in wil wrijven.
Keer op keer trekt zij zich terug,
en blijft de chaos achter.
Dan laat zij zich weer zien heel vlug,
en lijkt de wereld zachter.
Ik zoek de rust in mij en niet om me heen,
ik probeer antwoorden te vinden,
die mij de weg wijzen en soms vind ik er één,
die mij met mijzelf kan verbinden.
Dan vind ik rust,
wetend dat ik mezelf weer iets beter ken.
Alsof de regen de bladeren kust,
weet ik dat ik
ben.
-------------------------------------------------------------------------------------
30 November 2005
Een nieuw begin voor mij gestart,
los van al het oude.
Niet meer bij jou maar nu apart,
Toch zal ik altijd van je houden.
Ik moet dit doen en opnieuw beginnen,
maar makkelijk is het niet.
Welke weg ik in ga moet ik zelf verzinnen,
maar soms zie ik die even niet.
Dromen zijn er om na te jagen,
angst om te overwinnen.
Gedachten blijven me soms nog plagen,
toch ga ik opnieuw beginnen.
Verhuizen naar daar waar ik eerst woonde,
mijn leven opnieuw indelen.
Jou loslaten ondanks al het moois dat jij me toonde,
wéér al die veranderingen, het lijken er zo velen.
Met jou nu als mijn beste vriend,
die er altijd is voor mij.
Zal ik er ook voor jou zijn,
wanneer je bedroefd bent of juist blij.
Uiteindelijk gebeurd niets voor niets,
en is deze verandering als een nieuwe zin.
alles is nu anders,
maar het is een nieuw begin.