Oei, nu was ik mijn lievelingsgedicht haast vergeten te plaatsen!
Hier is het:
Voetstappen in het zand
Ik droomde eens dat ik
wandelde langs het strand,
samen met God.
Tegen de lucht tekenden
zich perioden van mijn leven af,
en voor iedere periode waren er
twee paar voetafdrukken in het zand:
een paar van mijzelf en het
andere van God.
Terugkijkend naar die
voetstappen zag ik opeens een
stuk waar maar één paar stond
afgedrukt. Ik zag ook dat dit
precies het moeilijkste en
verdrietigste moment uit mijn
leven was. Dus zei ik:
'God, ik heb gezien dat juist op
het moeilijkste moment van mijn
leven er maar één paar
voetstappen is en U hebt nog wel
beloofd, dat U altijd bij
me zou zijn!
Ik snap niet dat U me juist op
dat moment hebt verlaten.'
Maar God zei:
'Mijn lieve kind, ik houd van je
en zou je nooit verlaten.
In jouw momenten van strijd en lijden,
daar waar je maar één
paar voetstappen ziet,
daar was het
dat Ik je droeg.
Mary Stevenson