en weet je wat als er je verlicht moet geraken om geen volgende levens te hebben, dan weiger ik echt want ik wil blijven leven, in volgende levens maakt me niet uit

_________________
Kennis is Macht Maar Om Kennis Te Krijgen Heb Je Macht Nodig

Het grootste probleem wat (niet) opgelost kan worden is de mens zelf

het mooiste geschenk dat je kan geven is hoop

Het moeilijkste voor de mens is voorgoed afscheid nemen van personen die hij graag heeft

Actie is gelijk aan Reactie

Ik denk meer dat je 'onbewust' lessen leert, bijvoorbeeld hoe het is om veel geld te hebben of juist weinig.
En naar je lessen zoeken hoeft van mij ook niet, je komt er zelf wel achter, bewust al dan niet onbewust.


Overigens kan het wel degelijk nut hebben om te kijken wat je in je vorig leven was.
Als je in dit leven bijvoorbeeld ergens last van heb, kan dat te maken hebben met je vorige leven.
Door dan te kijken of dat iets me je vorige leven te maken heeft, kan je het beter behandelen/een plekje geven.

_________________
De weg naar het licht, is de weg naar jezelf.

Mijn onbereikbare liefde.

Sinds 2010 heb ik visioenen en voel ik de aanwezigheid van een jongeman om me heen. Ik heb hem via de magische weg van dromen, visioenen en wilskracht-manipulatie een zetje gegeven om een beetje de juiste richting te vinden met zijn carrière en hoog opgeleid te raken. Zodat we samen de wereld konden redden van de ondergang. Ons ´dromenzelf´ had het er over wat we met onze toekomst wilden doen.

Hij was, toen ik hem in 2013 eenmaal in het echt ontmoette, zo anders dan al die andere jongens die ik had ontmoet. Ik herkende hem aanvankelijk niet, maar na een week begon ik me te realiseren dat dit de jongen uit mijn dromen was. Hij had geweldige idealen, ik vond hem aantrekkelijk, en ik hoopte echt dat wij samen de wereld konden redden van alle kwaad wat zich er in bevind... Ik heb niet zo snel dat ik echte vlinders voel voor iemand. Ik ben wel een flirt, maar echte gevoelens heb ik bijna nooit. Het deed zo´n zeer toen ik opeens niet meer aan die opleiding kon meedoen vanwege een psychose. En hij me uit de vingers glipte...

Ik heb het eens opgezocht op een site voor astrologie. Die site zei dat het van mijn kant een soort thuiskomen was bij hem, maar dat hij aan de andere kant bij mij niet tegen de beperkingen kon waar ik mee moet leven. Dat is zo unfair.

Ik denk dat ik het gewoon moet laten gaan. Soms is dat ´dromenzelf´ van hem nog wel eens aanwezig in mijn hoofd en praat ik er tegen, maar ik heb steeds vaker dat ik het weg stuur omdat ik ook aan mezelf moet denken en het gewoon pijn doet om dit steeds weer te voelen. Ware liefde, maar dan van één kant, en ik zet het niet in het ´tweelingzielen´ topic, omdat ik denk dat tweelingzielenliefde wederzijds hoort te zijn.

Ik begin steeds minder te geloven in de liefde voor mij. Ik denk dat niemand mij wil hebben vanwege mijn stoornissen en mijn overgewicht en mijn lelijke uitstraling....

_________________
Wees een lichtje in de duisternis.