Hey allemaal,

Ik ben heel erg nieuwsgierig wie van jullie zich vorige levens kan herinneren. Dit onderwerp boeit mij mateloos, omdat ik zelf sterke herinneringen heb aan meerdere levens, verspreid over een grote tijdspanne en verschillende delen van de wereld.

Zijn het slechts flitsen van een leven dat je je herinnert, of is het meer? Herinner je je bijvoorbeeld de personen die een belangrijke rol spelen in de verschillende levens en herken je daarin een patroon? Hoe werkt het een en ander door in het hier en nu?

Mijn eigen situatie: ik kan mij tot dusver 9 levens herinneren, waarvan ik van 6 levens hele sterke, gedetailleerde herinneringen heb. Sterke herinnering, in de zin van het opnieuw beleven van een bepaalde gebeurtenis met de daarbij behorende gevoelens, emoties, beeld en geluid. Van de overige 3 slechts enkele beelden en gevoelens. De sterke herinneringen zijn in mijn geval altijd verbonden aan tragische of emotionele gebeurtenissen. Bijna al mijn herinneringen hebben gemeen dat ik (als sjamaan, priester of welke rol dan ook) met uiteenlopende spirituele zaken bezig ben. Aan het eind van één van mijn levens maak ik bewust het doodgaan mee (op zich ook al een nieuw topic waard ).

Een andere gemeenschappelijke factor is dat een aantal personen (in verschillende relaties tot elkaar) in verschillende levens een (bij)rol spelen. Een aantal van deze personen heb ik in het hier en nu reeds (soms op bijzondere wijze) ontmoet, en we hebben overeenkomstige herinneringen of vullen elkaar aan. De soms tragische gebeurtenissen uit vorige levens werken voor ons door in het hier en nu en bepalen voor een deel onze karaktereigenschappen en (in het hier en nu zowat onverklaarbare) angsten of behoeften.

Zijn het herinneringen aan echte tijdgebonden gebeurtenissen, zijn het symbolen of maakt je bewustzijn een mooie compositie? Door mijn ervaringen met andere personen en het op sommige punten kunnen toetsen van herinneringen aan de werkelijkheid ben ik van mening dat het tijdgebonden herinneringen zijn en dat ik deze levens écht heb 'doorleefd'.

Hoe ervaren jullie het een en ander? Ik ben erg benieuwd!

Groeten,
Roy

Hee Roy,

Hoe ik het ervaar? Bij mij zijn het meer momenten in mijn huidige leven waarin ik een soort 'eeuwigheid' ervaar. Op dit moment ben ik intensief bezig met emotioneel lichaamswerk. De energie die hierdoor is gaan stromen en de nieuwe wegen die ik nu bewandel voelen zo goed. Alsof ik thuiskom in mijzelf. Alsof ik het pad wat ik al levens geleden ben ingeslagen in dit leven weer gevonden heb. Het voelt zo ontzettend goed! Zo vertrouwd, zo warm!

Ook kan ik het hebben met mensen die ik heb mogen ontmoeten. Een blik, een aanraking was genoeg om het gevoel te hebben dat je iemand al ontzettend lang kent. Je gaat gelijk een diepte in die je met nieuwe mensen eigenlijk pas na lange tijd ingaat.

Op 7 jarige leeftijd mijn vorige leven bewuster mogen ervaren. Ik was gevallen op een vakantie in Frankrijk. Iemand van het reisgezelschap was Reiki master en heeft een handoplegging gedaan om de ergste pijn weg te nemen. Later in een cafe waar ik met mijn moeder zat begon ik te praten over een ziel die al lang opgesloten zit en vrij wil zijn. Zichzelf wil zijn. Niet meer onderdrukt wil zijn. Ik kon mij er niets van herinneren. Ik weet nog wel dat mijn moeder met tranen in haar ogen tegenover mij zat en bovenstaande vertelde. Ook gaf zij aan dat mijn stem verander was. Vaag...... Het grappig is wel dat vrij zijn en mijzelf zijn in dit leven weer een thema is. Maar dankzij lichaamswerk kan ik hier nu in groeien.

Recent is na een geleide meditatie contact met mijn ziel, niet zozeer mijn vorige leven(s). Na een rebirthing sessie kreeg ik een visioen van een embryo die zweefde in het universum. Het universum was paars geleurd, vol met sterren. Ik voelde direct dat ik dat was, mijn puurste ik, mijn bron, mijn eeuwigheid. Het straalde zoveel liefde en rust uit. Het was alsof hij vertelde dat alles wat ik deed goed was. Dat ik, wie ik ben, goed is. Een pracht ervaring!

Het blijft wel geweldig om contact te hebben met je eeuwigheid, je ziel of hoe je het ook wil noemen. Mij geeft het een ultiem gevoel van verbondenheid.

Ik heb vooral een sterk gevoel nl.;
Dat ik betrokken ben geweest bij eerdere grote/hoge beschavingen en telkens de val mee heb gemaakt.
ik heb via een eigen regressie de val van atlantis gezien, mezelf als maya of inca strijder die een groep spanjaarden ergens heen leid, ... .
Pas zag ik mezelf ook als druide een ritueel uitvoeren en ook als indianensjamaan.
Ik heb emotioneel nog steeds "moeilijk" met verhalen over de 2e wereldoorlog, ... .

Daar heb ik het vroeger heel moeilijk door gehad (wo2).
Ik voelde mij tijdens die "moeilijke" periode een heel oude ziel (nu nog maar dan positief). Ik wou hier niet meer zijn, ik wou enkel rust. Ik verlangde heel hard naar de toestand na de dood. Ik wou niet dood ik wou enkel die toestand terughebben om het zo te zeggen.

vroeger keek ik graag naar stargate 1 en nadien naar stargate atlantis maar daarmee ben ik gestopt om meer in het nu te kunnen blijven.
ik ging teveel in een andere tijd leven.

Het hier en nu is enkel belangrijk, maar het zien vallen van een grote beschaving (het gevoel daarbij) waarvan je weet dat er zovele mooi dingen hadden uit kunnen voortkomen en de zovele mooie dingen die dan ten onder gaan is verschrikkelijk.

Maarja mag ik niet meer aan denken he verleden tijd.

Ik denk dat ik hier nu ben om het tegenovergestelde te mogen meemaken (ale ik hoop dat toch )
En dat ieder die hier nu is door zijn eigen ervaringen een steentje kan bijdragen aan het groter geheel.

Ik werk nu met kristallen en met licht.
Misschien iets dat ik in atlantis ook deed?

_________________
Iets heeft enkel de kracht die je eraan geeft
I don't believe it, That is why you fail. - M. Yoda

Ik heb ooit tijdens een regressie een vorig leven mogen ervaren. Ik werd geconfronteerd met een trauma van een vrouw die ik ooit was. Dat trauma herkende ik meteen als iets waar ik in dit leven ook mee worstel. Bijzonder vond ik het moment dat ik in de hemel was. Allemaal licht en het meisje wie ik ooit heb weggegeven omdat ik er zelf niet voor kon zorgen naar mij toe kwam en mij vergaf. Ze omhelsde mij en gaf mij een knuffel en zei dat alles zo moest zijn zoals het moest zijn. Ze vergaf mij. Ik schrok van mijzelf, want ondanks dat zij mij vergaf bleef ik mijzelf niet vergeven. Ik voelde mijn begeleiders naast mij staan. De opdracht die ik kreeg was mijzelf te vergeven en van mijzelf te gaan houden. Voor mijzelf recht zetten wat ik ooit een ander had aangedaan. Dat gevoel draag ik nog bij mij. Ik ben gebrand op rechtvaardigheid, waarheid en eerlijkheid. Ik word boos als ik anderen slecht met hun kinderen zie omgaan, maar ik weet dat, dit een spiegel is naar mijzelf. Er hangt een gevoel bij mij dat ik geen kinderen mag krijgen. Ik wil het ook niet, maar tegelijkertijd hou ik zielsveel van kinderen van anderen. Dat was in mijn vorig leven ook al zo.

Het bijzondere van die ervaring was omdat ik hem totaal niet had verwacht. Ik ging met een heel ander probleem die regressie in, maar uiteindelijk kwam deze ervaring naar boven. Het bracht een diepliggend probleem naar boven. een thema waar ik aan kan werken. Ik heb antwoorden gekregen en tegelijkertijd gezien dat ik mijzelf moet vergeven om verder te kunnen.

liefs,
Miracle

_________________
Alle antwoorden zitten in jezelf en zijn direct voor jou beschikbaar. Vertrouw daarop!

Hoi,
Ik ben een voorbeeld van reïncarnatie binnen het gezin. Mijn oma heeft haar het leven ontnomen door verdrinking toen mijn moeder nog erg jong was en ik ben de reïncarnatie van mijn eigen oma. Hoe weet ik dit ? ... Toen ik een jaar of 2 was (kon nog maar half goed spreken) vroeg ik mijn moeder altijd: weet je nog toen jij klein was en ik de mama? en het werd erger want ik ging mij er ook naar gedragen want ik was de baas, ik was de moeder. Naarmate ik ouder werd begon ik ook dingen te vertellen van hoe mijn oma zich had verdronken, wat ze aan had en de exacte plaats waar het gebeurd is. Er is nooit een woord gezegd over mijn oma en toch wist ik alles. Maar het heeft me nooit ECHT bezig gehouden, tot vijf jaar geleden mijn vader overleed en ik een medium raadpleegde. Op dat moment is er veel duidelijk geworden en zijn, zoals ze dat zeggen, de puzzelstukjes in elkaar gevallen. Ik was hier nog niet klaar en ben daarom ook zo vlug mogelijk terug gekomen. Ik ben van plan om regressietherapie te volgen omdat ik nog steeds problemen ondervind vanwege mijn vorige leven. Ik laat jullie nog wel weten hoe het afloopt. Met vele groeten, Evelien

_________________
Zeg hen nooit vaarwel, zeg liever tot ziens

Hey all,

Het is weer een tijdje geleden dat ik dit onderwerp gestart ben. Bedankt voor jullie reacties tot dusver! Mijn ervaringen en gebeurtenissen op dit gebied zijn de afgelopen drie maanden flink aangevuld, om het zo maar eens te zeggen. Ik herinner me meer vorige levens - soms zeer gedetailleerd - waarbij ik ook levens tússen levens kan herinneren - het verblijf in de 'hemel'. Hierbij heb ik erg veel met de structuur en de organisatie van dit alles. De 'hemel' in mijn herinneringen is geen vage, mysterieuze omgeving maar een liefdevolle, uiterst efficiënt georganiseerde 'samenleving', waarbij verschillende rollen en functies worden vervuld.

Ik heb voor mijn gevoel zóveel met vorige levens en de structuren daaromheen dat ik een opleiding tot regressie/reincarnatietherapeut ga volgen en om hier daadwerkelijk iets mee te gaan doen náást mijn andere activiteiten.

@Bas82: Ik herken (ook) heel sterk het gevoel dat je weer op het pad bent geraakt dat je al levens lang bewandeld hebt. Kennis, ervaringen en lessen die je tijdens al je levens hebt vergaard komen in rap tempo weer naar de oppervlakte - het is een kwestie van herinnering en heel vaak een feest van herkenning. Het gevoel van verbondenheid waar je het over hebt herken ik ook sterk. Je hebt het over emotioneel lichaamswerk: waar ben je zoal mee bezig?

@seppe: Erg bijzonder allemaal - veel wat je vertelt herinner ik mij ook; dat wil zeggen, ik kan me ook levens herinneren rond egypte/mozes/maya's/druide/etc. Misschien komen we elkaar ieder leven wel weer tegen, in/op/naast/onder één of ander forum ..

@miracle: Een erg mooie ervaring! Ik kan me voorstellen dat je de indrukken van de 'hemel' niet snel meer vergeet. En wat bijzonder dat je in eerste instantie voor een ander probleem de sessie bent ingegaan, en met dit mooie resultaat weer naar huis ging!

@Lientjuh: Bijzonder! Veel succes met regressie! Geef ons te zijner tijd een update als je wil!

Groetjes,
Roy

Hey Roy!

Ik wil deze ervaring even met je delen. Ik was aan het slapen vannacht, en ik werd half wakker.
Plots zag ik mezelf staan in een ander leven. Ik kon door levens heen bladeren als bladzijden van een boek
en ik kon zelfs continenten opvragen om daar levens te bekijken. Ik zag de persoon die ik in die levens geweest ben. Echt een mooie ervaring, en grappig om jezelf zo te zien.

Brian

_________________

Seppe, je hebt het goed, , de meeste van Ons , zijn het aan het erontdekken, kijk die flash back in en ook zonder ergressie , komen niet voor niets terug of er uit , daar mag je idd na kijken en HERINNERENen in het hier en nu blijven maar in deze nieuwe millennium zijn ook alle terug geropen om aan de veranderingen te helpen , weet dat wat je/wej nu weer aan het doen zijn , in meerdere levens gedaan hebben , en niet alleen in Atlantis , maar in het oude Egypte en ook met indianen tijdperk , maar nu is veel meer gaande, hoja , alle levens ervaringen zijn altijd aanwezig en beschickbaar.
ik zal even kijken om me eigen Herinneringen hier te posten
Groetjes

_________________
Life is a Wonder, enjoy so much as You kan

Hee Brian,


De ervaringen die ik heb met het Akasha archief zijn ook soortgelijk - je leven staat 'beschreven' in een boek, maar het is een interactief geheel. De 'plaatjes' in het boek (ze zien eruit als kleine 'filmpjes - er gebeurt van alles) zijn realtime verwijzingen naar vorige levens, waar je dan ook in terecht komt. Heel raar, want alles lijkt parallel aan elkaar te lopen. Alsof je volgende leven zomaar 2000 jaar geleden zou kunnen beginnen. Wicked he?

Gr Roy

Hallo,

Eigenlijk denk ik dat dit mijn eerste en laatste leven op aarde is, ik heb het niet over het andere leven in het universum waar ik ook in geloof. Maar ik zie de aarde als meest ingewikkelde planeet waar het meest zelfbewuste bestaan leeft het "mens". En ik wil alleen een positieve levenservaring op aarde, zoals wel meer mensen denken weet ik zeker dat je met de mensen waarmee je op aarde een goeie band had voor altijd met je verbonden zullen zijn.

Gr Kyoto