pacovoyage schreef:
hahahahh je katten zijn soms nog wel eens vrvelen, maar zijn wel leuk n zo ben ik ook als d dood voor paarden.
als ik er een zie, schijt ik al in m broek maar ondanks alles heb ik er wel met veel angst opgereden.
en hij vond het goed
Ha ja paco,als ik er een zie, schijt ik al in m broek maar ondanks alles heb ik er wel met veel angst opgereden.
en hij vond het goed
Je mag geen angst hebben voor paarden en al helemaal niet op ze rijden met angst. ( Tenzij door iemand anders begeleid ) Een paard is als een hond, ze hebben maar 2 staten dominant of onderdanig.
Mhja vrees voor paarden ik herken dat, ik heb dat ook ooit even ontwikkeld na een trap die ik niet zag komen. Het is belangrijk jonge mensen meteen weer tegenover dat beest te zetten anders dreigt het levenslange angst te worden... Een paard zal niet zomaar trappen, hij zal je duidelijk maken, maar als jij niet luistert... Het is belangrijk goed aan te voelen en dominantie te stralen.
In de natuur zijn paarden prooidieren, het is normaal dat ze snel schrikken. Een mens zowel prooi als jager. Het is belangrijk de jager in ons uit te schakelen.
Vond hij goed ? Hmm iemand moet hem sturen anders zal hij jou wel sturen :rolleyes:
Deze link is interessant om lezen;
Geschiedenis schreef:
Gedurende een lange periode stonden mens en paard als jager en prooi ten opzichte van elkaar. Het paard betekende voedsel voor de mens.
Behoeften schreef:
Paarden zijn voornamelijk bezig met overleven. Het paard is een prooidier, wat wil zeggen dat hij zal vluchten als er gevaar dreigt. Dit gedrag is instinctief. Een paard zal niet tot de aanval overgaan, tenzij het geen enkele andere mogelijkheid ziet.
Behoeften schreef:
De onderlinge rangorde is duidelijk geregeld en dit is van belang indien er gevaar dreigt. Een paard heeft dus nood aan duidelijk leiderschap.
Behoeften schreef:
Veiligheid staat voor het paard echter boven voedsel en water. Als hij zich onveilig voelt, zal hij niet eten of drinken.
Lichaamstaal schreef:
Paarden communiceren voornamelijk non-verbaal met elkaar door middel van lichaamstaal. Wij mensen zijn uiteraard geen paarden. We hebben geen beweeglijke oren, geen staart. We lopen op twee benen en onze ogen staan dicht bij elkaar. We lijken in de verste verte niet op een paard en een paard zal ons ook nooit als paard beschouwen. Ook wij mensen beschikken echter over lichaamstaal welke duidelijk is voor een paard.
Een paard weet wanneer een roofdier in rust is of wanneer deze op zoek is naar een lekker hapje eten. In het eerste geval zal het paard op zijn hoede zijn, maar niet direct de benen nemen. In het tweede geval zeer zeker wel. Wij mensen zijn in feite roofdieren. Ondanks dat het paard en de mens al eeuwen met elkaar verbonden zijn, zit dit gegeven er nog altijd ergens in. We moeten ons dus bewust worden van hetgene wij vertellen met ons lichaam.
't is off-topic maar niet onnoemenswaardig Een paard weet wanneer een roofdier in rust is of wanneer deze op zoek is naar een lekker hapje eten. In het eerste geval zal het paard op zijn hoede zijn, maar niet direct de benen nemen. In het tweede geval zeer zeker wel. Wij mensen zijn in feite roofdieren. Ondanks dat het paard en de mens al eeuwen met elkaar verbonden zijn, zit dit gegeven er nog altijd ergens in. We moeten ons dus bewust worden van hetgene wij vertellen met ons lichaam.
