Hier mijn verslag van afgelopen zaterdag. De free hugs actie was een groot succes geweest, mensen kwamen gewoon naar je toe met een schreeuw van: "IK WIL OOK EEN KNUFFEL!!!!" En als ik zeg dat ik er 50 kreeg, dan houd ik het nog op een laag aantal.
Verslag:
Op het laatste moment kon ik nog met iemand van het betreffende forum mee rijden vanaf Zwolle. Eenmaal op Zwolle aangekomen groetten we elkaar al gelijk met een grote knuffel. We kenden elkaar niet maar het klikte meteen en onderweg naar Utrecht was het geen moment stil [en dat kwam niet door de radio].
Aangekomen in Utrecht liepen we naar het station naar het afgesproken plekje onder de grote vertrektijdenborden [scrabblewoord]. Hier kwam de 1e forummer al aan, hij was er al om kwart over 11 terwijl de afspraak 12 uur was
Uiteindelijk hebben we een tijdje nog gewacht op de rest. Uiteindelijk zijn we met ons 6en [waaronder 1 cameraman] gewapend met onze borden het, wat ik noem, marktplein op gelopen. Al gauw wamen echt de eerste knuffelaars, wat ik totaal niet verwachte. Zo zenuwachtig en beetje stil als ik was, dankzij een van de heren in de groep kwam dat toch goed en sprak ik vele mensen aan en haalde ze over voor een knuffel. Het liep bijna storm met knuffels hier maar later zakte het wat af en zijn we van locatie verhuisd, verder de stad in. Onderweg hebben we ook veel geknuffeld. Aangekomen bij een volgende kruising, vlakbij de gracht, hielden we weer halt en begonnen we weer van voor af aan opnieuw. Hier ging het wat meer per periodes, zo kwam er echt helemaal niemand en liepen ze je bijna de tenen af, het volgende moment was het tijd voor een groepsknuffel omdat er ineens een aantal mensen voor je neus stonden die wouden knuffelen. Op een gegeven moment stond ik met een mede-FREE HUGGER te kijken richting de gracht waar iemand aan kwam lopen en we zeiden haast tegelijk heel luidkeels: DIE MENEER! DIE WIL EEN KNUFFEL!! Nou en of ie dat wou, hij is niet meer van onze zeide geweken tot het einde en ging zelf óók met een bord lopen [we hadden een flink aantal reserveborden]. Uiteindelijk zijn we met de hele reutemeteut wederom verder getrokken door de stad waar wij vele knuffelaars tegen kwamen. Mensen dachten dat we van de kerk waren, een of andere organisatie, een politiek gebeuren etc. Maar als ik zei dat ik het "voor de leuk" deed geloofden weinigen het. Velen vonden het een erg positief initiatief en deden dan ook graag even knuffelen bij één van ons. Een enkeling deed voor een poosje zelf ook mee en ging na een kwartiertje ongeveer weer verder. Ik zag een bewakings-achtig persoon buiten staan en liep erheen en zei: "U werkt nu de hele dag, u bent VAST een knuffel nodig! Hij is gratis, dus het kost alleen 2 seconden tijd." waarop hij antwoordde dat hij een collega ging halen die wel een vrouw wou knuffelen. Ik riep een van de vrouwelijke FREE HUGGERS en samen liepen we het casino, waar de bewaking dus voor was, in. Hier hebben we een paar knuffels voor goed geluk ontvangen en ook een boel positieve reacties. De bewaking knuffelde niet mee vanwege dat de baas dat niet goed vond. Wat is dat nou voor baas!? Uiteindelijk zijn we verder gaan lopen en even in een kroegje gepauzeerd en gekwebbeld. Hierna heb ik buiten mijn fotocamera uitgeleend aan een voorbijganger voor een groepsfoto. Gelijk heb ik haar geknuffeld voor het terug geven van de camera, want soms rennen mensen er zelfs mee weg
Toen zijn we onvermoeibaar verder gaan knuffelen en weer terug gegaan naar de beginlocatie, toen begonnen ook steeds meer mensen mee te doen. Een stel donkere jongens rende iedere FREE HUGGER af om te knuffelen en pakten zelf een bord en rende de hele straat rond om te knuffelen. Hierdoor ontstond een opstopping van knuffelende mensen waar niemand kwaad om werd en er met een glimlach langsheen liep of mee deed. Deze zelfde 3 jongens stormden een telefoonwinkel in om daar ook knuffels uit te delen
Daarna nog even weer geslenterd om wat te drinken, hier moesten de vrouw waarmee ik mee reed en ik al gauw weer weg helaas maar het was REU-ZE GEZELLIG! Alles werd begonnen en afgesloten met een knuffel.
Aangekomen in Zwolle was het aan het onweren, heel hard aan het regenen, en, hoe kan het ook weg blijven, heeeel veeeel hagel. Maar dit alles mocht de pret niet drukken. Daarna moest ik op deventer 50 minuten wachten op de aansluiting. Ik moet toch zeggen: Dan mis je de knuffels echt heel erg, toch geeft de gedachte eraan alleen al veel goede moed!
In elk geval had ik dit absoluut niet willen missen, wat voel ik me geweldig en oh wat deden mijn benen pijn van het lopen [vooral als je normaal niks uitvoert] maar dat is slechts een klein stipje duisternis in het grote licht!!
Overigens nog een aantal leuke excuses die we hoorden:
Oudere mannen zeiden vooral: "Mag ik niet van m'n vrouw"
Stellen zeiden vooral: "We hebben elkaar" waarna ze elkaar vaak een knuffel gaven.
De mooiste: "Gratis knuffel meneer?" - "Nee, ik moet nog rijden!"
_________________
Niet terug, maar als je me kent, stuur een pb/email via hier als je wil