Hey hallo allemaal... ik ben nieuw op dit forum, en stel me graag voor met een, voor mij, intense spirituele ervaring.
Ik teken al zo lang ik mij kan herinneren, maar de laatste tijd ben ik er echt
`ingevlogen`, en kan ik van deze passie stilaan mijn beroep maken - tezamen met straattheater en muziek.
Regelmatig spreek ik af om met vrienden, tezamen, gezellig, creatief te zijn, en dat is echt wel zalig. Het werkt versterkend om met zielebroeders
samen iets te doen.
Zo tekende ik altijd... intuïtief, wat er in me opkomt. Ik stem me af op een
mooi gevoel,... en kom zo uiteindelijk in een medidatieve sfeer, vanwaaruit
ik heel gemakkelijk mijn specifieke stijk tekeningen kan maken.
ZO tekende ik op één van onze laatste creatieve bijeenkomsten... een anderhalf uur lang... een soort van lichttaal, een intuïtieve taal... die voor mij, en voor anderen die deze taal bekijken, heel sterkt werkt.
Toen het tijd was om naar huis te gaan, nam ik mijn fiets... en begon
naar huis te fietsen... op de dijk, langs het water. Ik voelde me verbonden met de natuur... maar tegelijkertijd heel triestig. Ik observeerde het gevoel, en liet alles maar gebeuren. Ik begon te wenen
als een klein kind. Heel hard... ik voelde me dankbaar maar verwonderd
tegelijkertijd... wat overkwam me?
Ik besloot om in een boom te gaan kruipen
langs de dijk waar ik woon staan mooie bomen... en ik kroop in mijn favoriete boom, een mooie grote lindeboom. Daar in de boom... begon ik met de boom te praten... alsof het mijn allerbeste vriend was. En dat voelde zalig. Super.
Ik kon alles zeggen wat ik wilde, en hij luisterde. Ik voelde hoe we energieën uitwisselden... er vloeiden nog meer tranen... ik werd stil en voelde dat het goed was. Ik bedankte de boom en wandelde met mijn fiets in de hand terug naar huis.
Maar ik was veranderd. Het was ongelooflijk. Ik voelde me licht. Groot. Alsof ik, door de intense verdriet-loslaat-ervaring-en-boom-beleving, even van de aarde was geweest en nu terug was. Alles voelde nieuw. Minuten lang bleef ik stilstaan, verwonderd en verbaast over hoe mijn lichaam functioneerde. Verbaast over de wegen die er aangelegd waren, verbaast over mijn herinneringen over hoe het leven op deze planeet eraan toe gaat.
Thuisgekomen, ... van hetzelfde... daar bleef ik minutenlang in mijn hal staan... met verbazing en verwondering... en dankbaarheid. Ik voelde me alsof ik een reiziger ben die nu voor een bepaalde periode op de aarde is... en die hier straks (kan evengoed over 50 jaar zijn) niet meer zal zijn. Ik voelde me thuiskomen, in mezelf, maar tegelijkertijd ook op aarde, toch voor zolang mijn fysisch lichaam hier adement
Die ervaring was losgekomen door mijn intuïtieve tekenen. Het is alsof mijn tekenen, het schrijven van de lichttaal, de mandala`s die ik maak, me in contact brengen met hoge, transformerende energieën...
die ervaring wilde ik even delen...
hartelijke groeten,
Steven
Registreer
Aanmelden
FAQ
Zoek
Ik hoop dat je het hier heel leuk gaat vinden en veel dingen mag leren.