Lieve marcel,
Zulke dingen vallen zeker niet mee en het lijkt alsof de hele wereld zo nu en dan instort voor je. Het is zwaar om dit als 20 jarige op de schouders te dragen. Ikzelf kom uit een soort gelijke situatie en ook een vrouw die ik ken heeft zelfde mee gemaakt. Ik wil je graag vertellen wat zij mij vertelde en wat een impact het maakte op mijn leven
Misschien heb je er wat en misschien wel niet. Misschien ga je er anders tegen aan kijken of er zelfs anders mee leren leven. De keuzes zijn altijd aan jou zelf.
Op mijn 21ste vluchte ik mijn ouderlijke huis uit. Waarom? Alle ellende, taken en noem het maar op ruste op mijn schouders. Mijn ouders waren gezond gewoon, maar het was of hard werken of koffie drinken bij de buren (mijn moeder). De zorg van mijn jongere broer en jongere zus kwamen dan op mijn schouders terecht. Na school was het opruimen, boodschappen doen, koken en ervoor zorgen dat broertje en zusje de aandacht kregen die ze verdiende en als zusje op bed lag en broertje tv keek, kon ik mijn huiswerk maken. Om nog maar niet te spreken over mijn krantenwijk die ik had. Ik voelde me ellendig, zat vaak in een dip en wou weg vluchten van mijn familie. Het was niet eerlijk allemaal, waarom ik. ik voelde me enorm een SLACHTOFFER van het lot. Om het even dramatisch te zeggen.
Dan ontmoet ik een vrouw, zij was spiritueel en zij herkende mij spirituele kant (waar ik dus ook mee moets leven) en zij zag wat ik door maakte in mijn leven. Dat ik al jong met de dood geconfronteerd werd etc.
Zij verteld mij haar verhaal: Zij had twee zieke ouders, moeder was ernstig ziek en vader was alcoholist. Zij zorgde voor haar ouders als kind al. Haar moeder wou niet horen van alternatieve geneeswijze en dergelijke. En volgens de doktoren was er geen middel om haar te helpen. Over spiritualiteit wou moeder ook niets horen. Ze had eht zwaar en had een flinke last die ze droeg op der schouders. Het heeft haar juist de doorzettingsvermogene gegeven om te worden wat ze werd. Ze ging zich juist verdiepen in alternatieve geneeswijze en het is een sterke vrouw geworden. En spiritueel is ze ook een stuk verder gekomen, ze had vrede ermee en was dankbaar voor de les die ze heeft mee gekregen, want dat gaf haar juist om haar vak te kunnen beoefenen.
Ikzelf heb ook zo ene jeugd gehad en ben juist mijn ouders dankbaar ervoor. Ik werd erdoor zelfstandig, kreeg de ervaring mee en ging mensen helpen voor mijn beroep. Kinderen die niet worden begrepen zoals ik zelf was. Ik ben ze dankbaar voor het feit dat ik deze lessen had gekregen, ik werd er persoonlijk sterker van, groeide sneller en kreeg vrrede met mij zelf en buiten dat ik was eerder in aanraking met mijn eigen ziel.
Iedereen kiest voor deze lessen voordat je word geboren. Vast en zeker zit er voor jou iets in wat jou streker zal maken in de toekoemst. Leer juist ervan en word er sterker van, bijvoorbeeld niet in een dip raken maar juist het positieve ervan in zien. Daar draaid het toch om, positief blijven kijken naar je zelf en het beste maken uit elek situatie. Als je iets heel graag wilt dan komt het echt een keer, wanneer het tijd is voor jou!
liefs