nu euhm ik weet niet of dit echt creatief is of hier echt thuishoort ... maar was net mijn archief op de pc aan het uitmesten en kwam deze tegen ...

dit is dus de afscheidsbrief die ik een aantal jaren naliet toen ik een zelfmoordpoging had ondernomen ...

_________________
touching the skies, exploring the limits

Vanwaar de plaatsing van deze brief, Jan?

geen idee ... kwam hem net tegen en haalde weer een paar sterke emoties boven en wou weten wat de anderen hierover dachten

_________________
touching the skies, exploring the limits

dag Jan, wel heftig, zeg. Wat voor emoties voelde je toen je de brief weer las, de pijn en het verdriet van toen? Of ook verdriet omdat je NU terug kunt kijken hoe slecht het toen met je ging? Het zal geen toeval zijn dat je die brief nu weer vond.
Hoe gaat het nu met je? Ga je de brief nu wel 'vernietigen' om afstand te nemen van die periode? Of blijf je het als een deel van jou zien? Je omgeving zal het misschien wel erg moeilijk vinden om weer met die verdietige periode geconfronteerd te worden?! Ik wens je in elk geval veel sterkte en hoop dat het vanaf nu alleen nog maar beter met je gaat!

_________________
Ik wens je een fijne dag en veel LIEFDE!

Het maakt niet uit hoe je eruit ziet,
Hoeveel je weegt..
Maar wat jij voor een ander kan betekenen.
Wat je voor jezelf kan betekenen.
Je bent hier niet voor niks?
Het leven is zo mooi..

Alsnog veel sterkte,

Liefs Lunaa

_________________
Don't try to find the Answer, when there ain't no Question here..

Ik vind het dapper dat je hem hebt geplaatst Het is moeilijk om erover te praten, een vriendin deed eind van vorig schooljaar ook een zelfmoordpoging en het kwam heel onverwachts. Niet omdat we het niet verwacht hadden, maar het moment. Anyways, ze is er nog, net als jij, en ik kan me voorstellen dat het emoties bij je naar boven haalt. Het is niet niks. Die vriendin van mij vertelde het een poosje terug aan een paar anderen, heel nuchter alsof er niks aan de hand was, maar toen ze klaar was met vertellen barste ze toch wel in tranen uit.

Echt, het is knap van je dat je dit met ons wil delen. Wees sterk, en voel je net zo mooi als vele anderen om je heen

Liefs, licht en warmte (en een dikke knuffel),
Emma

_________________
The beauty of a rose cannot be taken away by the fact that it's imperfect.

Heej,
Ik vind het ontzettend knap dat je dit hebt gepost. Je zit hier toch wel bij een stel "vreemden" op een forum. Ik denk dat dit een teken is dat je erover wil praten. Ik heb natuurlijk geen flauw idee, maar heb je hier weleens goed over kunnen praten? Heb je dit voor jezelf wel goed kunnen verwerken, of ben je er gewoon overheen gestapt en je problemen onderin je tenen gestopt?
Als je wil praten en je emoties kwijt wil is het forum hier een hele goede plaats. Hier zitten een stel mensen die je echt geweldig kunnen/willen helpen, dat weet ik zeker. En ik weet ook zeker dat niemand je hier belachelijk gaat maken om je gewicht of je uiterlijk.
Ik vind de tekst heel zwaar, en je hebt er echt je emoties in gestopt. Ga zo door! Als je het gevoel hebt dat er niemand voor je is, schrijf dan je gedachten en je frustraties van je af! Het helpt echt, koop eens een boek en schrijf erin als je er behoefte aan/ zin in hebt. Natuurlijk hoeven hier niet alleen je frustraties in te staan. Er zijn echt wel leuke dingen in het leven, ook in dat van jou. En als je weer zo'n gevoel hebt, probeer daar dan aan te denken. Ik weet dat het ontzettend moeilijk is, ik heb het namelijk zelf ook gehad.

Ik denk dat jij een stel ontzettend goede vrienden nodig hebt. Ik hoop voor je dat je die gevonden hebt.

Heel veel liefs,
Karen.

_________________
Heb uw naaste lief, want dat ben ik!

hoi jan

zeker een hele sterke brief veel emoties, maar daar wil ik eigenlijk niet opin gaan.

het viel mij op dat er een engel achter zit..... dit is bewust gedaan??

kracht en liefde

_________________
het NU is waar ik gelukkig ben

Het voelt alleszins heftig aan.

ik herken de emoties die erin staan, alles eigenlijk..
neem aan - van iemand die hetzelfde heeft gedaan - dat je er echt over moet praten (als je dat nog niet gedaan hebt).
zelf had ik toen getekend, die heb ik nu verbrand om voorgoed die periode achter me te laten..
toen ik het mijn vriend vertelde, en vriendinnen, voelde ze het verdriet wat ik toen had, wel eens waar in mindere mate maar toch..
je bent niet de enige die zoiets heeft gehad, stiekem zijn het er meer dan je denkt..

_________________
Unleashed White Darkness