Nouja, mensen, ik dacht: laat ik eens een verslagje schrijven. ik zit toch de hele dag nutteloos achter de computer.
Komtie:
Het was al tegen half 4 toen Pluisje, ReVi, Remco en ik ook op het Rutbeek arriveerden. De rest zoeken was niet moeilijk: we zagen gelijk een witte tent en een paar mensen ervoor. Er werd met iedereen kennis gemaakt. Sommige mensen kende ik al wel, sommige niet.
De weersvoorspellingen waren niet echt inspirerend voor een barbecue, maar we hebben de hele middag, op een paar druppels na, geen regen gehad.
Er werd heel wat afgepraat, geklierd en gejongleerd, aangezien ik mijn jongleertroep had meegenomen en Carti ook kan jongleren .
De middag verliep lekker, en toen iedereen honger had werd de eerste barbecue aangestoken. Voor een wegwerpbarbecue deed hij het best goed, al zat er op de eerste stukjes vlees wat papier en vond ReVi dat de barbecue best op pootjes had mogen staan zodat je staand je vlees kon omdraaien. Er waren heel wat grappige momenten, bijvoorbeeld de kaasschnitzels zonder tomaat van Mile, die best aan het smelten waren op de BBQ. Gelukkig heeft niemand (voor zover ik weet) de stukjes plastic in de aardappelsalade gevonden, die ik de dag voor de BBQ had laten vallen en het bakje dus versplinterd was. Ik had het overgeschept in een (stevig) bakje en geprobeerd het meeste plastic eruit te vissen. (oeps
)
Toen iedereen was uitgegeten, en Carti uitgespeeld was op de draaimolen in de speeltuin, hebben we de boel eens aangepakt. Mile heeft de barbecue geprobeerd te blussen met cola (wat niet werkte) en heeft het later maar gedaan met water. Toen we begonnen met de tent afbreken begon het, tot onze grote verbazing, te regenen. ReVi kwam met het idee om de tent in z’n geheel op te pakken en zo naar de auto’s toe te lopen. En dat hebben we min of meer ook gedaan. De zijdoeken eraf, de stangen eronder weg en hup, iedereen eronder. Zo zijn we naar de auto gelopen met een geweldige reuzeparaplu, en zijn we droog gebleven. Totdat we bij de auto’s kwamen en de rest van de tent moesten afbreken. Dat hebben trouwens de kerels meer gedaan. De meiden hebben zich vooral beziggehouden met alles in de auto stoppen.
En toen was het tijd om afscheid te nemen. Iedereen verspreidde zich in de 2 auto’s, behalve Mile, die mocht in de regen terugfietsen.
Ik vond dat de meeting veel te snel voorbij was, het was echt gezellig.
Tot op de volgende meet!
Liefs, Karen.