een interview met carina.. lees en enjoy!!
Hoe ben je zo in het spirituele terecht gekomen en waarom boeit het jou?
Ik ben eigenlijk heel mijn leven “anders” geweest dan andere mensen, vooral toen ik nog klein was snapte ik niet waar sommige mensen zich druk om maakte. Ik was als klein meisje al erg wijs, als je dat over jezelf kan zeggen. In mijn jeugd ben ik daardoor best tegen een aantal dingen aangelopen die ik niet begreep of kon begrijpen. Gewoonweg omdat mijn gedachtegang anders ging dan die van mijn leeftijdgenoten.
Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in het spirituele, hoewel ik dat op die leeftijd niet zo benoemde, het hoorde gewoon bij mijn leven.
Toen ik ongeveer 17 was zijn er een aantal dingen in mijn leven gebeurd op het privévlak waardoor ik in een stroomversnelling kwam. Ik voelde (te) veel, ving (te) veel op. Sommige mensen kon ik gewoonweg niet verdragen omdat bij hen veel te veel opving. Zo heb ik een paar jaar rondgelopen en toen botste ik “toevallig” tegen een prikbord op op internet waar ik heel wat van mijn vragen en twijfels kwijt kon. Dit heeft me zeer geholpen en ik heb hier heel erg veel aan gehad. De mensen van dat prikbord hebben me met beide benen op de aarde gezet en mij ook een essentieel iets geleerd: Je leeft voor jezelf en je kunt niet heel de wereld helpen. Door deze wijsheid hebben ze me echt uit een neerwaartse spiraal weten te trekken. Tot op de dag van vandaag ben ik hen ook zeer dankbaar hiervoor.
Wat vindt je het mooiste/interessantste aan het spirituele/paranormale?
Het mooiste voor mij is het wederzijdse respect wat er heerst bij mensen. Niet oordelend, onvoorwaardelijke liefde voor elkaar. Iedereen mag zijn wie hij of zij is. Iedereen is gelijk. Iedereen IS.
Wat doe je voor werk/opleiding?
Ik heb een baan van 39 uur als management assistente. Verder werk ik op vrijdagavond in een discotheek. Dit laatste doe ik al 4 jaar of zo en ik vind het veel te leuk om mee te stoppen
Als je het mocht kiezen wat zou je dan graag willen worden later in je leven of wat wil je bereiken?
Ik zou graag willen bereiken dat ik het volle vertrouwen in mezelf ga hebben en mezelf compleet liefheb. Alleen dan kan ik voor 100% mezelf zijn en kan ik mensen helpen die op mijn pad komen.
Wat wil je iedereen voor boodschap mee geven?
Wees blij met wie je bent en accepteer jezelf. Omhels je leven trek en wees dankbaar voor de lessen die je krijgt.
Als je een dag een dier mocht zijn, welk dier zou dat dan zijn en waarom?
Dat is een moeilijke vraag
. Ik vind dat wij heel erg veel kunnen leren van het dierenrijk, dus om dan 1 dier uit te kiezen… Erg moeilijk. Toch zou ik dan voor de adelaar gaan, heerlijk vliegen en zweven. Zoveel kracht gaat er ook uit van deze dieren, prachtig Wat zijn je hobby's?
Naast mijn werk zit ik op djembé (trommelen) wat ik heel erg leuk vind
. Verder is lol maken mijn grootste hobby. En ik heb in zoveel dingen lol. Naar de film, naar het strand, naar het bos, in de kroeg zitten, naar feesten ik vind het allemaal leuk. Naar het theater vind ik ook geweldig. Musicals, toneelstukken, dansuitvoeringen, muziek of cabaret vind ik allemaal geweldig. Wat sport betreft ben ik nog een beetje zoekende naar iets wat bij me past. Momenteel probeer ik veel te zwemmen om mijn spieren weer op te bouwen. Squashen vind ik erg gaaf om te doen. Het liefst zou ik gaan kickboksen ofzo. Lekker mijn agressie ergens in kwijt kunnen welk aspect van het menselijk karakter boeit jou het meest?
Alles van de menselijke emotie boeit mij. De ene keer is het zo voorspelbaar en de andere keer kan het zo onverwacht uit de hoek komen. Niet alleen bij mezelf, maar ook bij de ander.
De laatste tijd merk ik erg sterk dat ik op een andere manier naar mensen kijk. Dat heb ik eigenlijk altijd al gedaan, maar nu ik na een relatie weer vrijgezel ben, merk ik dat mensen hier op de een of andere manier toch een oordeel aan hangen. Als ik iemand lief vind zeg ik dat. Als ik van iemand hou zeg ik dat ook. Het lijkt wel of ik dat nu niet zomaar meer kan zeggen omdat (vooral bij mannen dus) er nu snel meer achter gedacht wordt. Ik snap niet goed waarom ik als vrouw niet “gewoon” van een man kan houden.
Doordat ik hier momenteel best vaak tegenaan loop, denk ik dat liefde mij nu het meeste boeit. Liefde voor je medemensen. Ik ben ook benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken? Ik ben iemand die leeft naar mijn gevoel. Maar doordat mijn gedragingen soms verwarrende situaties met zich meebrengen, heb ik nu de neiging om mijn gevoel opzij te zeggen. En dus niet meer knuffel of niet meer zeg dat ik iemand lief vind. Ik vind het best een dilemma, wat vinden jullie?
hoe zie je jezelf over 10 jaar?
Ik denk gelukkig niet meer zoveel na over de toekomst, ik zie het allemaal wel. Ik zie mezelf alleen maar als gelukkig
aan wie zou jij het spreekwoordelijke interviewstokje willen doorgeven?
Ik zou het stokje aan Mahilwen (Nathalie) door willen geven
