Beste mensen ,
ik weet dat het lang geleden is dat ik hier de proloog voor Memento Mori heb geplaatst maar ik kon dit niet afmaken voor een of andere reden. In plaats daarvan ben ik begonnen met het herschrijven van een ander verhaal waaraan ik vroeger was begonnen , genaamd "Kallista". Dit verhaal begon ik te schrijven op de vooravond van de dood van mijn eigen grootmoeder Kallista. Omdat haar dood mij zeer erg had aangegrepen is dit verhaal een eerbetoon aan haar als ook aan haar eigen moeder die bij haar laatste kind in het kraambed is gestorven. Dit verhaal is dus zeer belangrijk voor mij. Voor mijn gevoel was het idee van dit verhaal het mooiste dat tot nu toe in mijn fantasie voorkwam en vele malen heb ik het herschreven. Maar deze avond nadat ik een zeer mooi en aangrijpend lied op Youtube had gehoord vond ik het tijd om weer te shrijven en kwam deze proloog te voorschijn. Naar mijn gevoel was het belangrijk om Memento Mori te vervangen door Kallista. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat jullie kunnen genieten van dit verhaal.

P.S.: Dit verhaal hoort thuis in een soort boek van mij dat ik de Anvakeleria noem. Dit zijn verhalen die allemaal te maken hebben met de fictieve schepping van onze wereld met de geheime geschiedenis die daar opvolgt mocht de proloog toch niet zo duidelijk zijn zeg het dan maar dan post ik hier het verhaal Avalon wat het scheppingsverhaal is eigenlijk.

Veel plezier
Niels

_________________
BIJ hET hAARDVUUR
Droom even weg bij het gezellige haardvuur.

dank je wel dreamwalker voor je advies
ik heb het metteen aangepast


hallo iedereen
zoals je zult merken heb ik mijn eigen proloog verandert. De reden hiervoor was dat ik het zelf moeilijk te begrijpen vond en heb ik de proloog volledig herschreven en zeer veel informatie heb weggelaten die later weer terug in het verhaal komen. Dus hopelijk is deze proloog beter laat zeker maar iets horen wat je er zelf van vindt.

heel veel liefs
Niels

_________________
BIJ hET hAARDVUUR
Droom even weg bij het gezellige haardvuur.

Proloog

De nacht is jong maar de dauw ligt al verspreidt over het hele bos. Wanneer de maan dan op het gebladerte schijnt wijzen duizend kleine lichtjes mij de weg naar de Bron van Hoop. Deze nacht zal dit bos getuigen zijn van een ontketening van de sterkste magie die de wereld gezien heeft sinds de sterren terugkeerde naar de maan. Vannacht zal ik Raven Bodva een oude belofte aan mijn familie nakomen. Na lang wandelen ben ik eindelijk beland bij de Bron van Hoop. Er is hier niets verandert. De oeroude bomen dragen nog altijd hun eeuwige witte bloesems en de aarde onder mijn voeten brengt nog steeds haar witte bloemen voort. Zelfs de Bron van Hoop is in die duizenden jaren nog steeds niet verandert. Ik kijk omhoog en zie de maan nog altijd even kalm schijnend en naast haar de duizenden sterren . Deze nacht lijken de sterren nog heviger te fonkelen dan ooit te tevoren . Deze nacht heeft immers alles met hen te maken . Ik richt mijn blik op het noorden en daar zie ik de ster die ik zocht, de noorderster . De ster waarvoor ik de maalstromen der tijd voor de laatste keer open . Ooit beloofde ik aan mijn eigen grootmoeder om haar verhaal te verkondigen op het moment dat de wereld voor de tweede keer valt en uit haar assen herrijst. Lang heb ik moeten wachten maar eindelijk kan ik mijn taak vervullen. Ik stap op de Bron van Hoop toe en kniel neer zodat ik met mijn hand het magische water kan aanraken. Ik maak cirkels met mijn hand als ik de volgende spreuk uitspreek:” Bron,Bron,Bron van Hoop keer voor de laatste maal weer terug in de tijd en vertel me het verhaal van Kallista.” Zuiver wit licht stijgt op uit de bron en verblindt mij helemaal. Geen uil hoor ik meer, geen dier dat door de struiken rondloopt hoor ik nog . Enkel en alleen zie ik het zuivere licht en hoor ik het verhaal van Kallista.

_________________
BIJ hET hAARDVUUR
Droom even weg bij het gezellige haardvuur.

Kalleo

Al zingend bereikte ze de bloemenweide waar ze altijd kwam om bloemen te plukken en zeker nu op deze speciale dag. Ze dacht eraan hoe de mensen reageerde als zij voorbij liep.. Ofwel keken ze vol verbazing naar elkaar en rende ze weg om hun vrienden erbij te halen ofwel deden ze het andersom. Vaak probeerde ze haar glimlach te verbergen en hen te negeren want hun blikken waren zo amusant voor haar dat ze niet kon geloven dat haar eigen lieve Janro en hun 6 lieve kinderen niet onderworpen waren aan de magie die ze blijkbaar uitoefende op de meeste omstanders. Haar naam was Kalleo en ze was begunstigd met een buitenaardse schoonheid. Ze was zo mooi als een Ster hoorde te zijn want dat was ze ook .Een ster die er ooit voor had gekozen om de veilige zijde van haar moeder te verlaten . Een Ster die zeer belangrijk was in de laatste oorlog ,zo belangrijk dat op deze dag de mensen uit haar eigen stad vierde dat het al 50 jaar geleden was dat ze de Sterrenlegers had geleid naar de ondergang van Anamalia,de duistere godin die probeerde deze prachtige wereld te vernielen. Ze dacht niet meer vaak aan die tijd want nu had ze andere en veel fijnere dingen om over na te denken zoals de trouw die nog geen 5 jaar geleden voltrokken was tussen haar en Janro en de 6 lieve schatten die ze samen kregen
. “ Mama, mama waar ben je ?”
Kalleo keek op en zocht naar de stem die ze zo goed kende.
“ Rave, Ik ben hier op de bloemenweide.”
Riep Kalleo. Onmiddellijk zag ze het gezicht van haar oudste dochter die op haar moeder toegevloog en haar overladen met 1001 kussen. Kalleo nam haar op en gaf evenveel kussen terug aan haar dochter.
“ Wat ben je aan het doen?”
vroeg Rave.
” Ik ben bloemen aan het plukken want vandaag wordt er een groot feest gevierd.”
“ Waarom”
“ Wel vandaag vieren de mensen in de stad dat het 50 jaar geleden is dat de slechte Annamalia verdreven is.”
Rave bibberde toen ze de naam hoorde en ze stond op het punt om te huilen maar meteen nam Kalleo haar in haar armen.
” Lieve Rave je hoeft helemaal niet te huilen . Annamalia woont nu ergens heel ver hier vandaan waar ze nooit meer terug kan komen zelfs als ze zou willen want nu beschermen onze godinnen ons nog beter als voorheen..”
Door deze woorden was Rave gesust en ze strekte haar kleine handjes uit naar het gezicht van Kalleo.
” Mama ik hou van jouw.”
“ Dat weet ik lieve schat”
en Rave gaf een kusje op de neus van haar moeder.

_________________
BIJ hET hAARDVUUR
Droom even weg bij het gezellige haardvuur.

dank je wel Valentijn
Ik ben blij dat je het zo mooi vindt

_________________
BIJ hET hAARDVUUR
Droom even weg bij het gezellige haardvuur.

In de stad was er een grote bedrijvigheid . Karren vol versieringen werden in en uit de stad gedragen en de bakkers waren de hele dag bezig om de lekkerste lekkernijen klaar te maken voor het grote avondfeest. Iedereen hielp mee om van dit feest een groot succes the maken. Ook Jarno hielp mee. Samen met zijn beste vriend Morre versierde ze de straten met witte orchideeën en wilde rode rozen .
” Kalleo zal dit prachtig vinden. De hele stad is versierd met haar lievelingsbloemen en ik weet zeker dat ze enorm verrast zal zijn met haar geschenk.”
Zei Jarno tegen Morre.
.” Dat zal ze zeer zeker. Zo zeker als een kikker die kwaken kan .”
zei zijn vriend al lachend
.” Je bent toch gezegend met zo’n mooie vrouw en dan nog maar te zwijgen van de heldendaden die ze heeft verricht. Als je haar bekijkt zou je niet geloven dat ze al zo oud is.”
“ Zo schijnt het nu eenmaal te gaan met Sterren”,
zei Jarno,
”Sterren zijn begunstigd met de eeuwige schoonheid en een lang leven terwijl wij maar een kort leven leidden en uiteindelijk sterven wij als 2 oude besjes.”
“ ach ik zeg maar altijd beter kort en krachtig dan lang en vervelend.” Zei Morre en samen werkten ze al lachend verder aan de versieringen.

_________________
BIJ hET hAARDVUUR
Droom even weg bij het gezellige haardvuur.

Wat verder op waren Rana en Marre, 2 echte stadsvrouwen, bezig met de verschillende bloemen te rangschikken opdat de bloemenmeisjes ze makkelijk konden meenemen naar de plaatsen waar ze nodig waren.
“ We hebben toch een goed leven onder de regering van Godin Anna De Zuivere.”
Zei Rana
.” Daar heb je gelijk in maar vergeet niet aan wie we dat te danken hebben.”
“ Dat is waar aan Kalleo als zij niet de Sterren had samengeroepen dan was nu alles al lang vernield door Annamalia.”
Rana sprak de naam van de duistere godin bijna uit alsof ze iets walgelijks had gegeten.
“ Ze zeggen dat Zij nu in haar fort Angar niets anders meer doet dan plannen verzinnen om degene die haar hebben tegengewerkt te vermoorden.”
Fluisterde Marre.
” Denk je dat echt?,”
vroeg Rana verwonderd.
” Maar kind toch in de 50 jaar die zijn verstreken is ze nooit meer uit haar eigen land geweest . Ik zeg je onze godinnen hebben haar eens goed duidelijk gemaakt dat ze niet zomaar kan komen om onze aarde te vernietigen.”
“ Rana je vergeet wel 1 heel belangrijk stuk.”
“Wat dan?”
“ Volgens de verhalen heeft Annamalia er nooit zelf voor gekozen om op aarde te komen. Ze werd gedwongen door Heer Zon en Vrouwe Maan.”
“ en zeggen die mensen ook waaron?”
“ Wel Annamalia wou hen van de troon stoten.”
“ en daarom zouden ze haar hier naartoe gestuurd hebben? Marre ben je nog goed bij je hoofd? Waarom zouden Heer Zon en Vrouwe Maan,de ouders van onze geliefde godinnen , zo’n moordlustige godin op ons afsturen?”
“ Ik weet het niet.”
“ Zie je ,je moet niet alles geloven wat ze je vertellen soms moet je gewoon je gezond verstand gebruiken.”
Zo bleven zij de hele verdere dag kibbelen maar op het eind van de dag wanneer het werk gedaan was en ze zich klaarmaakten voor het grote feest waren ze weer de beste vriendinnen zoals altijd.

_________________
BIJ hET hAARDVUUR
Droom even weg bij het gezellige haardvuur.

De avond was bijna gevallen en de Sterren schenen vrolijk hun prachtige licht over de wereld. In het huis Gwen, waar Kalleo en Jarno samen met hun 6 lieve schatten woonden, zat Kalleo in haar eigen kamer haar prachtige haar te kammen voor de wondermooie spiegel die ze ooit van Jarno had gekregen. De spiegel had een gouden rand waaraan de zijkant bladeren waren gegraveerd en aan de bovenkant 3 sterren en de maan. Iedere keer als ze in die spiegel keek droomde ze even weg denkend aan haar leven bij de Sterren. Maar voor deze ene keer dacht ze helemaal niet meer aan haar vroegere leven. Deze keer worstelde ze met een vreselijke gedachten die haar al een paar dagen kwelde.
“Kalleo, ben je klaar?”
Jarno kwam aarzelend binnen, bang dat hij zijn eigen vrouw zou storen met zijn binnenkomst, in zijn blauwe feestkleding. Hij zag er magisch uit in die kleren samen met zijn lichtbruine ogen en zijn halflang bruine haar dacht Kalleo .Maar hoe je het ook draait of keert als Kalleo naast hem stond verbleekte zijn schoonheid helemaal in vergelijking met Kalleo. Met haar lange blonde haren en haar diep blauwe ogen was Kalleo duizendmaal mooier dan enig levend wezen op aarde.
“ Wel als je het mooi vindt wat je hier voor je ziet dan ben ik klaar.”
“Maar natuurlijk”, zei Jarno” ik zou gek zijn als ik je niet mooi vond.”
Jarno stapte op haar toe en kuste haar vol op de mond.
“Ik houd van je weet je dat?”
“Ik zou doofstom moeten zijn als ik dat niet wist. Je vertelt het me haast elke dag .”
Zei Kalleo al lachend. Opeens dacht Kalleo aan de kinderen.
“ Zijn de kinderen al aangekleed?”
“Alle 6 lieve schat”
“echt? Je wilt deze dag voor mij echt speciaal maken he.”
“Je verdient het ook . Maar als we nu niet gauw vertrekken dan komen we te laat op jouw eigen feest.”
“dat zou nog erger zijn dan meehelpen aan een oorlog tegen een duistere godin.”
Zei Kalleo al lachend en samen haalden ze hun kinderen uit hun kamers en toen Kalleo hen zo zag was ze enorm trots op haar eigen kinderen. Elk van hen was bijzonder mooi dat hoorde ze meer als genoeg als ze samen met haar kinderen door de stad wandelde maar toch was er iets dat aan haar knaagde en ze durfde het niet aan Jarno te vertellen bang dat hij haar zou veroordelen om aan zo iets te durven denken.
“Mama, ben ik mooi ?”
De kleine Rave kwam op Kalleo toegelopen en liet haar roze kanten jurkje tonen aan haar eigen moeder.
“ Wel ,lieve Rave ik vind je ontzettend mooi in die mooie kleren.”
Zei Kalleo teder tegen Rave en ze zag hoe haar lieve kleine gezichtje oplichtte van blijdschap. Kalleo keek ieder van haar kinderen aan. Waarom ben ik niet gelukkig met wat ik al heb? Vroeg Kalleo aan zichzelf .Maar ze kon er zelf geen antwoord op geven.
“Eigenlijk is ieder van jullie prachtig. Een groots feest zoals die van deze avond waardig.”
Ze zag hoe trots elk van haar 6 dochters naar elkaar keken. Uiteindelijk vertrokken ze samen in de zilveren koets, die speciaal voor deze speciale gelegenheid uit de schuur was gehaald, naar de stad waar iedereen vol ongeduld op Kalleo wachtte.

_________________
BIJ hET hAARDVUUR
Droom even weg bij het gezellige haardvuur.

is het zo goed valentijn?

en dreamwalker en heavenboy bedankt voor jullie reacties

_________________
BIJ hET hAARDVUUR
Droom even weg bij het gezellige haardvuur.