Opdracht voor Nederlands... schrijf een column bij een boek. Zelf heb ik 'De kraai' van Kader Abdollah gelezen. Ik wil geen hoge verwachtingen scheppen, maar hij werd door iedereen zeer goed ontvangen ! Helaas is de column lay-out een beetje weg, maar het moet maar.Het lied van de vroege vogels(Door Tim Laros)Gewekt worden door de oorstrelende zang van de Corvus corone, beter bekend als de zwarte kraai. Het is weer eens wat anders dan dat monotone, indringende gepiep van de wekker op je nachtkastje. Die krengen mogen ze wat mij betreft verbieden trouwens. Ik sloeg de dekens van mijn lijf en liep slaperig naar het raam om deze vervolgens met een krachtige doch geluidloze beweging te openen. De zonnestralen stroomden een voor een mijn kamer in en door het net geopende raam fixeerde mijn blik zich op de kraai die zojuist stand-in voor mijn wekker speelde. Het dier draaide zijn kop iets bij en bleef me met zijn indringende kraaienogen aanstaren. Op de een of andere manier deed het me een beetje denken aan een musicus die zonet zijn meesterwerk ten gehore heeft gebracht, maar het applaus nog niet in ontvangst heeft genomen.
Ik zetelde mezelf weer neder op mijn bed, pakte het boek van mijn nachtkastje en begon aandachtig verder te lezen waar ik gisteravond was gestopt. Voor een tweede keer hoorde ik een luid kra-kra-kra, mijn tuin heeft blijkbaar een uitstekende akoestiek. We hebben als mensen eigenlijk veel gemeen met de gitzwarte vogels. We hoeven niet altijd op te vallen, want privacy is nog altijd een groot goed. Als we dan echter toch uit onze schulp kruipen en iets willen tonen, dan moeten de omstandigheden perfect zijn en we moeten er zeker van zijn dat we de nodige complimenten en waardering krijgen voor onze acties. Anders hoeft het niet. Voor de tweede keer deze ochtend stond ik op uit mijn bed. Het was me het ochtendje wel. Met een krachtige en iets minder geluidloze beweging sloot ik het raam. De vogel draaide zijn kop weg alsof het dier zich miskend voelde.
Daarna pakte ik het boek weer op, stak het onder mijn arm en liep mijn slaapkamer uit. Ik vloog de trap af en besloot even snel een ontbijtje voor mezelf te maken in de keuken. De vogel was nog steeds niet gevlogen, besefte ik toen ik door het keukenraam naar buiten keek. Er was een merel neergestreken op een tak in onze kersenboom, ongeveer een meter van de kraai af. De kraai maakte geen aanstalten om de gelijkgekleurde, tot dezelfde orde behorende merel te verjagen. Ter verduidelijking: de kraai behoort ook tot de orde der zangvogels. Het kleine mereltje, enigszins op zijn hoede voor zijn grotere familielid, liet zich voorzichtig een paar mooie staaltjes zang ontvallen. De kraai schudde wat met zijn hoofd en het leek alsof dit de merel aanmoedigde om nog wat te zingen. Het kleine vogeltje sperde zijn snaveltje wijd open en begon zowaar een hele symfonie te fluiten. Beethoven zou jaloers worden als hij dit had gehoord.
Zoals met alle liederen kwam er ook aan dit lied een eind. De merel sloeg zijn vleugels uit en liet de kraai eenzaam achter. Ik legde mijn boek, ‘De kraai’ weg. Plotsklaps keek de kraai me aan en kraste nog een paar keer. Terwijl hij dit deed maakte hij een buigende beweging. Ik besloot om te applaudisseren. Uiteindelijk zingt iedere vogel zoals hij gebekt is.
_________________
Tom schreef:
Er is geen hoop meer voor deze we dit forum.
Zonder Blackbird zijn er alleen nog maar super strenge moderators over :'(
Ik sal de haat overleve,
de lievde een kans geve,
de b1tches ontwijke
en me einddoel bereike.PS Haters gaan haten!