ik ook whahaha

nee zal snel weer verdergaan
wil zelf ook naar het uiteindelijke gedoe toe, en ik weet lekker al wat er gaat gebeuren

_________________
ach deze weg dan al belopen?

dan ligt elke andere open!

Hoofdhstuk 3 we gaan eraan.


De ruimte. De verste grens die de mensheid ooit heeft gezien, colonies menigten volken. Complete takken van de mensheid hebben huis haard en de aarde verlaten, op zoek naar een beter bestaan. Enorme , vaak onveilige, ruimtevaartuigen verplaatsten deze mensen echter alleen maar naar een andere hel. Honderden jaren hebben generaties zich stukgewerkt aan een betere toekomst, maar daarmee alleen een slechter bestaan geërfd.

een welkome verandering van instelling is echter wel het gevolg van deze aan slavernij grenzende levens, de mensen klagen niet. Je bent blij met wat je hebt, en doet je werk om het ook te houden. Sociale wetenschappen staan als hoogste prioriteit aangeschreven bij alle overheden, geld is in deze tijd geen issue meer, niemand heeft het. Je werkt woont en doet je vrije tijdsbezigheden op de plek waar je gestationeerd bent, er komt geen dollar aan te pas. Ruilhandel is aan de orde van de dag, en winkels accepteren veelal “vriendendiensten” want, zo weet menig kolonist; vriendschap is meer waard dan alle schatten op de aarde, mars of de kolonies in de asteroïdenkringen van saturnus. Dit alles neemt niet weg dat de mensen niet betaald krijgen, overheidskredieten worden op constante termijn verstrekt aan werknemers of kolonisten, de kredieten zijn in alle overheidswinkels en bedrijven inwisselbaar, ieder station of kolonie heeft deze bedrijven wel ergens. Maar veel mensen gebruiken deze finaciele tegemoedkoming zelden, armoede bestaat al een hele poos niet meer. Dat is vergeten en vergeven, tecnologie kwam in de plaats van oorlog en armoede, men kwam tot het besef dat een levend mens veel meer betekend dan een dode of hongerlijdende persoon.

Oorlogen worden alleen nog maar voortgeleefd door leden van een oudere generatie die zich hun vader of moeder in een oorlogskruiser of als wapentechnicus herinneren. Ook het verbond wat uiteindelijk heeft geleid tot officële vereniging van alle staten, landen en naties op planeet aarde, heeft ertoe geleid dat uiteindelijk alle geschillen, of ze nou op grond van ras, uiterlijk, geloof of economische gronde plaatsvinden, tot een halt kwam. Geweld vind alleen nog op civiel en sociaal niveau plaats. Hiervoor is het centrale politie orgaan opgericht. Deze instantie houd zich bezich met het voorkomen van delicten, waardoor de sociale balans in evenwicht blijft. Mocht het tot geweld komen beschikt deze stichting over geavanceerde technologie om deze de kop in te drukken.

De huidige situatie is niets beter dan de situatie in het begin van deze vertelling; alleen weten we nu hoe erg het is. We gaan eraan.

_________________
ach deze weg dan al belopen?



dan ligt elke andere open!

Wauw! Dit vind ik dus een heel mooi stuk.
Ik ga er vanuit dat het een soort inleiding is......

Heb er verder eigenlijk niets over te zeggen. (tja, wat taal/ typefoutjes, maar daar ga ik niet meer over zeuren hoor!)

Liefs,

SupernovA

_________________
When the sun sleeps......it's time to dance in the dark.......dance with me....

inderdaad een soort van inleiding


echte werk begint binnenkort

_________________
ach deze weg dan al belopen?



dan ligt elke andere open!

Neem de tijd..........ik wacht af

Liefs,

SupernovA

_________________
When the sun sleeps......it's time to dance in the dark.......dance with me....

hoofdstuk 4

evaluatie

Als bender iedereen heeft ontdaan van zijn of haar taak en de crew van de cap34 voldaan in de centrale ruimte aan een biertje zit, kijken ze hem allemaal aan alsof ie een dwerg op z’n schouder heeft zitten. Na een zwijgzame minuut opend doc z’mn mond om iets te zeggen maar sluit hem weer als pursey op z’n tenen stampte. Hij grijnzde gepijnigd naar haar, en vervloekte haar laars. Bender nam een hap lucht en begon te praten .
Afgelopen actie is een groot succes geweest mensen, ik ben oprecht trots op jullie. Het totaal aantal gewonden dat levend de sterrenkruiser heeft verlaten via onze diensten, is groter dan het aantal wat tijden sen na de ramp overleden is. Pursey, zonder jou tactische aanwijzingen over de infrastructuur van het schip hadden we het niet geklaard. Die derde etage stortte dan wel in, maar je hebt ons er levend uitgekregen, en dat zou mij niet gelukt zijn dank je. Doc, ondanks dat je de opa bent van ons allen kunne we niet zonder je medische know-how. Om maar te zwjgen van je vriendschap en trouw.. de corporatie behandeld je alsof je een keutel bent die niet door wil spoelen, en toch blijf je bij ons, ik heb daar respect voor. De rest knikt mee en allen trekken ze er een nieuw biertje voor open. Bender wendde zich tot tenser. Tens’ mijn excuses voor je laserzaag. Het schip zou een plexi-athanische romp hebben, pursey was hier ook van overtuigd, ik heb de applicatiebeheerder van het schip gesproken, en hij wist te melden dat er wegens de gebruikelijke geldredenen gekozen is voor dit goedkopere maar stuggere materiaal wat er dus op zat. Ook complimenten voor het niet scheuren van onze eigen romp bij het proberen. 3 andere extractievoertuigen zijn een stuk van de luchtsluis kwijtgeraakt bij het ontdekken van dit alles. Tenser knikte en dronk zijn bier uit. Jane connely, jij hebt je waarde deze keer zeker bewezen voor de corporatie, jou snelle denkwerk wat betreft coördinatie en het snel fiksen van tenser’s kapotte lasers heeft een hoop mensen en apparatuur het leven gered. Bedankt allemaal, de corporatie betaald alle kosten die ik heb ingediend, zelfs de nieuwe kern waar jjij al een tijdje op wachtte tenser! Tenser maakte een blijde buiging waarbij hij bijna achterover kiepte met zijn stoel. Hij zuchtte opgelucht waarna pursey die naast hem zat een ruk aan zijn stoel gaf waardoor hij alsnog kantelde. En bedankt! Riep de ongelukkige. Tis dat ik m’n tech-pak nog aanheb.. anders had ik me nog wel lelijk kunnen verwonden. Zei hij terwijl hij overeind kwam. Ach, zei purslane. Ze schoof hem een nieuw biertje toe, we hebben doc toch?! Bender grijnsde.
Ik heb het idee dat je meer nieuws hebt kapitein bender. Doc treeburn keek hem ernstig aan. Dat klopt oude vriend, dat klopt.

_________________
ach deze weg dan al belopen?



dan ligt elke andere open!

Heej tommy,

Goed stuk. Mooi opgebouwd, luchtig, in tegenstelling met het vorige stuk. En dat vind ik juist geweldig, niet alleen actie en nare dingen, maar goed gecompenseerd met dit stuk.

En een cliffhanger, hahaha. Er moet nog iets komen....iets belangrijks, schokkends of iets dergelijks.......(en ik ga wederom niet zeuren over de typefoutjes, hahaha )

Liefs,

SupernovA

_________________
When the sun sleeps......it's time to dance in the dark.......dance with me....

hoofdstuk 5

tranen van blijdschap

Bender begon te praten, hij hield de bedaarde toon aan waar hij patent op scheen te hebben, en die hij spaarzaam gebruikte. Het was een toon waarop ie alleen sprak als hij in diepe gevoelstweestrijd zat. Hij sprak over de werelden, hij sprak over aarde en hij sprak over het einde, hij gaf een geschiedenisles over de hedendaagse cultuur en gooide er een schep maatschappijleer bij. Het verhaal veranderde echter in een doemdagscenario en bender ging door. Hij sprak over de vergadering in het grote onderzoeksstation hij sprak over geweld en hij sprak over “project desperation 12” in een van de droogdokken van kolonie béta word het grootste bulkschip gebouwd wat er ooit is geweest zei bender. Dit schip heeft afmetingen die elke logische redenatie te boven gaan. Hij gooide een paar documenten op tafel, papieren documenten. Pursey dook eropaf want ze zag als eerste dat het om blauwdrukken van het schip ging. Ze bladerde gretig door de stapel papieren terwijl bender door praatte. Dit project is de laatste hoop voor het menselijk ras zoals wij dat nu kennen, en hoe eerder het in werking wordt gesteld hoe beter. Elke seconde die er gewacht word met “uitvaren” schept meer mogelijkheden om problemen te krijgen. Het schip is bijna af. De romp en levenssystemen zijn intact, en draaien. Het enige wat er nog mist is een bemanning en specialistische inrichting van de grootste delen. Pursey mompelde iets onverstaanbaars en iedereen keek haar aan, bender was stilgevallen en veegde het zweet van z’n voorhoofd. Dit… dit…. Zei ze, en verder kwam ze niet, ze nam een stevige slok en probeerde het nog een keer. Terwijl ze de papieren liet zakken zei ze alleen maar; ze bouwen daar geen schip, maar een planeet. Een traan rolde over haar wang.
Bender vertelde verder. Het schip heeft een vrachtruim waar 2 miljoen mensen in cryo-stasis verkeren, dit is het nieuwste snufje op het gebied van medische technologie, ik denk dat doc jullie daar meer over kan vertellen als er vragen zijn. Doc knikte met grote ogen. Deze mensen worden kunstmatig in coma gehouden en kunnen elk moment weer “tot leven worden gewekt” zoals de artsen dat noemen. Ik hoopte dat pursey het hier van me over zou kunne nemen met een praatje over de geavanceerde systemen in het schip. Ik naam aan dat je weet wat dit schip inhoud purse? Pursey veegde haar gezicht droog en keek hem waterig aan. Wat? Laat maar zei bender, en ging zelf verder. Dit schip is bedoelt om een nieuwe wereld te zoeken, een wereld buiten ons eigen zonnestelsel, dit schip is bedoelt om, zoals dat ooit genoemd werd: “te gaan waar niemand ooit ging” met andere woorden; het eerste interstellaire kolonisatieschip door mensen gebouwd. Desperation 12.
Iedereen keek hem met konijnenoogjes aan toen hij zijn moend hield om nog een slok bier te nemen. Pursey deed haar mond open om iets te zeggen maar er kwam alleen een naar gorgelend geluid uit haar keel. Tenser zette haar recht op haar stoel en ging door met zwijgen, jane pakte een nieuw tray bier en schoof een aantal blikjes over tafel. Doc was de eerste die iets zei.
hoe willen ze dit ding voortbewegen, hoe willen ze de bemanning in leven houden, hoe veel mensen gaan dit kreng bemannen, wie gaan dit kreng bemannen, en in godsnaam… waarom vertel je dit aan ons?! Ik laat me niet bevriezen!
Dender keek hem aan en er kwam een klein glimlachje om zijn mond.

_________________
ach deze weg dan al belopen?



dan ligt elke andere open!

hier gat het verhaal echter wel in één keer ene andere "sf" kant uit.. dit gaat denk ik ten koste van het geloofwaardigheidsgevoel...?

_________________
ach deze weg dan al belopen?



dan ligt elke andere open!

hier een nieuw stukje van de puzzel!



Hoofdstuk 6

Even goede vrienden.

Tetsuo het kleine oosterse hoofd van het enorme reddingsstation, liep met zijn hoofd gebogen naar zijn hutten. Een kwartier geleden was de vergadering afgelopen waarin hij werd voorgesteld als kapitein van een missie die “project desperation 12” genoemd werd. In een paar uur is hem de opkomst en ondergang van de mensheid uitgelegd, en het was een harde dobber om te behappen. Aangekomen in zijn riante kamer trok hij een fles wijn open en schonk zich een stevig glas in. Hij liet zich op de comfortabele sofa glijden en zonk weg in peinzingen. Hij was zojuist gevraagd voor een missie die het voortbestaan van de mensheid moest garanderen, de missies die hij tot nu toe had geleid waren hetzelfde maar dan voor een behoorlijk kleiner aantal mensen. Dit was, zoals bender altijd zei: andere koek! Dit was geen station maar een galaxy-klasse biobomber, dit was geen crew van 1000 man, maar een handvol mensen die 60 miljoen mensen aan boord had in de vorm van een ijslollie, dit was geen geleerde geoliede crew, maar een rits secialisten die hij zelf moest selecteren. Wat een ellende, wat een ellende. Hij schonk zich nog eens in. Toen hem gevraagd werd wie zijn crew zou zijn, had hij direct de mensen van zijn goede vriend bender genoemd, bender erbij. Dat warten de besten in hun deel van de ruimte. Bender zou hier alleen niet blij mee zijn Op dat moment ging de deurzoemer, hij pakte een comlink van het tafeltje naast hem en keek op het scherm en klikte het geluid aan. Tetsuo, smerige klootzak! Laat me erin eikel! bender keek hem door het plexiglas schermpje nijdig aan. Tetsuo zuchtte diep.


nog niet helemaal tevreden over.. suggesties?

_________________
ach deze weg dan al belopen?



dan ligt elke andere open!

Heej tommy,

Vind het wel een toffe wending in het verhaal. Wat betreft het geloofwaardigheidsgevoel, tja......dat vind ik een beetje lastig te zeggen.....wat ik al eerder aangaf, dit is een specifiek soort genre. Bijna zoiets van: you love it or you hate it.
In ieder geval had ik deze wending niet verwacht, and i'm loving it

Hoofdstuk 6 loopt nog niet zo lekker....op een of andere manier past er iets niet. Misschien moet het hoofdstuk meer uitgeschreven worden. Of moet de woede van Bender meer concreet worden gemaakt: waarom is hij woedend, waarom is hij woedend op Tetsuo, is dit voor of na de meeting met de crew? Als dit na de meeting is weet ik niet zo goed waar de woede van Bender vandaan kwam. Hij kwam in het eerdere hoofdstuk niet boos over ofzo...

Je bent lekker op dreef.....Ik hoop dat je voorlopig nog wat inspiratie hebt (anders heb ik niets meer te lezen )

Liefs,

SupernovA

_________________
When the sun sleeps......it's time to dance in the dark.......dance with me....

hoofdstuk(je) 6 moet inderdaad anders, langer vooral. er hoort nog een stuk achteraan, maar had geen tijd meer, dus heb het maar neergekwakt, zodra de 300 eurozweeds triplex van m'n ouders in elkaar is gezet ga ik eraan verder, anders vergeet ik wat ik in gedachten had

(zweeds triplex = ikea)

_________________
ach deze weg dan al belopen?



dan ligt elke andere open!

Hahahaha, oke dan!! Houd er rekening mee dat je vast schroefjes overhoud (of te kort komt, dat zou minder zijn )

Liefs,

SupernovA

_________________
When the sun sleeps......it's time to dance in the dark.......dance with me....

dit moet je er ff achteraan plakken



Tetsuo, smerige klootzak! Laat me erin eikel! bender keek hem door het plexiglas schermpje nijdig aan. Tetsuo zuchtte diep. Bender wilde net nog eens op het deurtje bonken toen deze open zoefde. Kom binnen hoorde hij zijn oude vriend roepen uit de kamer. Hij stapte naar binnen en keek tetsuo aan, deze had een gepijnigde blik in z’n ogen. Tetsuo zuchtte nog eens en deed zijn mond open om iets te zeggen, maar sloot hem weer. Hij stond op en liep naar de keuken om een glas uit een kastje te halen. Bender maakte het zich ondertussne gemakkelijk in een stoel in het woongedeelte van tetsuo’s woning. Toen hij terugkwam keek bender al minder kwaad, en tegen de tijd dat bender een glas wijn aan z’n lippen had, voelde alles al veel minder ruw om hem heen. Waarom ik, vuile hond? Waarom zet je mij en mijn crew bovenaan zo’n lijst?! Enig idee wat voor gezeik ik hiermee in huis heb? Tetsuo keek bender strak aan toen deze sprak. Ik doe het niet. Dat je dat maar weet, ik doe het niet. Dat instituut kan m’n rug op met hun flauwe projectjes, ik laat me niet de rest van m’n leven inblikken om een doos ijsjes naar “lyra” te brengen, of naar “sts-4” of god mag weten waar ze je heen schoppen. Ik doe het niet, en m’n crew ook niet. Je bent m’n beste vriend en een betere werkgever dan wie dan ook, maar dit keer sta je alleen tet. Testuo heeft tijdens deze tirade nog niet eens met z’n ogen geknipperd. Er viel een lange stilte en tetsuo bracht maar 1 zin uit: jij kan tenminste kiezen. Vriend.

_________________
ach deze weg dan al belopen?



dan ligt elke andere open!

Heej tommy,

Met dit stuk erbij wordt hoofdstuk 6 al wat duidelijker. Maar nog begrijp ik de woede van bender nog niet helemaal. Wat ik al eerder zei: toen hij de crew vertelde van dit project had ik niet het idee dat hij woedend was over het feit dat hij en zijn crew uitgekozen waren. Misschien heb ik iets over het hoofd gezien hoor, dat zou best kunnen.

Ondanks mijn commentaar ben ik wel weer blij met dit stukje van het verhaal. Ik kan wel merken dat ik er echt in begin te komen!

Liefs,

SupernovA

_________________
When the sun sleeps......it's time to dance in the dark.......dance with me....