Hoi hoi,
Inderdaad is het eerste wat in je opkomt vaak datgene dat je prefereert.
Als je gaat nadenken dan kan er twijfel ontstaan. En bij twijfel prefereer je datgene vaak niet meer. Dit komt omdat nadenken een vertaalfunctie vervuld van het contact met je gehele zelf en dus niet direct contact is (het vertaald alleen). En zoals bij al het vertalen kan er ruis ontstaan. Die ruis ontstaat vanwege je overtuigingen (wat je gepast vind of niet bijvoorbeeld).
Als voorbeeld: je loopt op straat en ineens krijg je zin om eens lekker omhoog te springen. Dit is dus de impuls. Als je dan automatisch denkt van: "nee want dan vinden de andere mensen mij een idioot" Dan is dat het nadenken dat deze overtuiging aan jouw duidelijk maakt. Wat je dus prefeert is omhoog springen. Het hele opmerken van dit alles is juist de truuk. Want in alles wat je dagelijk doet, gebeurt dit proces.
Als je dit opgemerkt hebt, kun je zo langzamerhand ook die overtuiging van dat andere mensen jouw dan een idioot vinden loslaten want hierachter schuilt dus het minderwaardig voelen tov anderen. Dit idee dat je van je zelf hebt, is helemaal niet nodig en via de impuls wordt je eraan herinnert dat als je de impuls volgt je die overtuiging loslaat (en niet belangrijk meer vindt) en je vanzelf je niet meer minderwaardig voelt.
Dit is dus ook de weg om jezelf te leren ontdekken: Wat geloof ik, waar ben ik van overtuigd en hoe leidt dat tot wat ik ervaar. Want hoe je bijvoorbeeld reageert op anderen komt direct voort uit wat voor een persoon jij zelf op dat moment bent via jouw overtuigingen (of geloofsopvattingen) die je hebt op dat moment. En daarbij geldt: alles is te veranderen, niets staat vast en je kunt er op elk moment mee beginnen. En jijzelf bent de enige die dit kan veranderen. Dit kan niemand anders voor je doen. Je wordt door anderen op zijn hoogst geprikkeld (zoals dit stuk bijvoorbeeld) en dat is weer die communicatie vanuit jezelf met jezelf (anderen zijn hierin het doorgeefluik, ook voor henzelf overigens, want dit geldt voor iedereen).
Hieronder de verschillende manieren van communiceren (zoals Isis er een paar noemde):
The avenues of communication include:
dream imagery
emotions
physical senses (vision, hearing, taste, touch, and smell)
inner senses (empathic, conceptual, differential time)
impulses
impressions
physical body expressions (symptoms of dis-ease) (bijv. spiertrekking)
language
intuitions (another term for inner senses and dreams)
imagination
Bron
Groeten en succes,
Thijs