Klopt Gert-Jan! Als we oordeelsvrij gaan kijken naar “zoeken”dan hoeven we daar niet meteen een oordeel over te geven inderdaad als zijnde goed, slecht of absurd, want zoeken kan ook verschillende voordelen hebben. Het punt wat ik wil maken is dat wanneer het zoeken gebeurt vanuit het Ego, vanuit een veronderstelling dat je “er” nog (lang) niet bent, dat dan het zoeken weinig resultaat oplevert, omdat de kans zeer klein is dat je vindt wat je zoekt. Dat maakt het dan wat absurd, omdat je dan vaak weer bij af bent. Trouwens kan een zoektocht of een pad je dichterbij brengen bij wie je al bent?
Wellicht moeten we hier een onderscheid maken tussen zoeken vanuit het ego en zoeken vanuit het Ware Zelf. Zoeken vanuit het ego leidt m.i. alleen maar naar groei van het ego, terwijl zoeken vanuit het Ware Zelf kan leiden tot zielsgroei/spirituele groei.
Citeer:
“het klopte niet en het was helemaal niet perfect zoals het hoorde te zijn.”
Ik blijf bij mijn visie dat alles, iedereen en elke situatie perfect is zoals het is (dat is de goddelijke natuur van het hele universum). Maar nogmaals: het ego vindt regelmatig van niet! Ook hoe rot een situatie voor iemand ook is, de situatie IS zoals het IS;dwz neutraal/oordeelsvrij. Het ego gaat er vaak een oordeel over geven dat het niet perfect is en niet zoals het is of zou moeten zijn.
Ter illustratie het volgende verhaal:“Een boer woont in een arm dorpje. Hij wordt door iedereen beschouwd als rijk, want hij heeft een paard dat hij gebruikt om mee te ploegen. Op een dag gaat het paard ervandoor. Zijn buurman heeft meteen een oordeel klaar en vindt het vreselijk. De boer zegt slechts: “Wat is pech en wat is geluk?” Een paar dagen later komt het paard terug. Het brengt ook nog een wild paard met zich mee. Zijn buurman heeft meteen weer een oordeel klaar en vindt dat de boer veel geluk heeft gehad. De boer antwoordt slechts:”wat is pech en wat is geluk?”
De volgende dag probeert de zoon van de boer op het wilde paard te rijden. Het paard werpt hem af en de zoon breekt zijn been. De buurman komt meteen met zijn oordeel en vindt het allemaal verschrikkelijk. De boer blijft oordeelsvrij en zegt slechts: “wat is pech en wat is geluk?” Een week later komen militairen naar het dorp om jonge mannen te rekruteren voor de verplichte dienst. De zoon van de boer willen ze niet hebben vanwege zijn gebroken been. Zijn buurman kwam meteen weer met het oordeel dat de boer toch wel geluk heeft gehad. De boer antwoordt slechts: “wat is geluk en wat is pech?”
Moraal van het verhaal: Wij beschikken niet over het “totale” inzicht om een goed oordeel over een situatie te geven. (daarom heeft oordelen o.a. ook zo weinig zin).
En vaak levert dit op dat we in een later stadium alsnog een gegeven oordeel mogen bijstellen.
Terug naar jou, Gert-jan.
Voor jou WAS je eigen situatie zoals het WAS, niet goed en niet slecht. Ik ga er in mijn visie vanuit ga dat jouw ziel er zelfs voor gekozen kan hebben om DIT in dit leven te ervaren en deze groei te beleven. ECHTER: in je verleden speelde jouw ego nog een grote rol. Jouw ego ging zich heftig verzetten tegen jouw homosexuele gevoelens. En verzet, wat alles te maken heeft met niet-accepteren, kan zich op vele verschillende manieren uiten, zoals zich dat bij jou in een depressie uitte. Allemaal ego aan het werk.
Wat er daarna gebeurde is in mijn visie de tussenkomst van je Ware Zelf wat een enorme verandering en groei in gang heeft gezet. Je kan je afvragen of het zoeken de verdienste van het geheim van jouw succes is geweest of eerder het resultaat was van inzicht, liefde naar je zelf en acceptatie (wat inderdaad “absoluut geen uiting van je ego” is). Wellicht kon je “toen pas !!Eindelijk!!” datgene accepteren wat er altijd al aan gevoelens geweest was en waar je waarschijnlijk niet naar op zoek hoefde, maar (vrijwel) meteen vond omdat het er altijd was geweest en altijd al op die plek in je hart had gezeten, maar waar je niet bij kon of zelfs niet bij 'mocht'! wat voor het letterlijk en figuurlijk ontwikkelen cq ONT-WIKKELEN van jezelf heeft gezorgd.
Tenslotte: Vanuit mijn werk als therapeut in de psychiatrie kan ik ook nog op een andere manier kijken naar jouw persoonlijke proces: het vertoont de kenmerken van een rouwproces, met onder andere ontkenning, boosheid, verdriet (in de vorm van een depressie) herbezinning en met acceptatie en loslaten als laatste fasen, iets waar je zelf ook terecht over schrijft. Wellicht is dat ook voor jou herkenbaar.
Namasté, liefdevolle groeten Nico
Registreer
Aanmelden
FAQ
Zoek
mooi om hier even descartes aan te halen: ik denk dus ik besta (je pense donc je suis, cognito ergo sum) het denken en het bestaan zijn idd. niet hetzelfde. maar ratio/denken en ego ook niet.. moet mezelf nog eens herbezinnen op wat het ego wel precies is.. hoor graag jullie reactie vooruit.. 
