Beste Miracle/Gert-jan
Mooie woorden van inspiratie.
Kamme goed vinden in wat je schrijft.
Citeer:
Het probleem zit hem in het feit dat mensen spiritualiteit niet begrijpen en dus misbruiken
.
Het heeft m.i. o.a. met onwetendheid en afhankelijkheid/onzekerheid te maken.
Mensen dénken spiritualiteit te begrijpen. Mensen denken op hun eigen manier te weten wat spiritualiteit inhoudt en wat het betekent en wat het is om spiritueel te ZIJN.
Maar wat er dan gebeurt, is “misunderstanding” van spiritualiteit en van daaruit het “misbruiken” daarvan: en dan spiritueel gaan "doen".
Zelf zullen ze het natuurlijk ZO (nog) NIET zien.
Deze mensen stellen zich afhankelijk op ten opzichte van wat een ander denkt of vindt of wat ze van de cursusleider in één of andere cursus geleerd krijgen, vaak omdat ze zelf zo onzeker zijn om een eigen mening hierover te vormen of om zichzelf kritisch op te stellen en zich hierin te verdiepen, of om maar niet met zichzelf aan de slag te hoeven, omdat ze (te) angstig zijn om naar zichzelf te kijken en dan wellicht te zien wat er dan met hen mis zou zijn (negatief zelfbeeld?), terwijl ze voorbij gaan aan de schitterende diamant die iedereen van ons in zich heeft cq is: een prachtziel.
De valkuil waar zij instappen is het zoeken van spiritualiteit/het spirituele BUITEN zichzelf in idd wat jij schrijft door o.a. te "vluchten" uit de "werkelijkheid". Bezig zijn met uit je lichaam treden, te zoeken naar "geesten", te zoeken naar "engelen" en allerlei berichten die gechanneld zijn.
En dat is nou juist net NIET waar het bij spiritualiteit om gaat. Daar gaat het niet om het buiten je zelf te zoeken, maar de beweging naar binnen te maken en van daaruit weer naar buiten te treden om hier een balans in te vinden.
Spiritualiteit draait eerder om eenvoud dan om complexiteit. En dat is ook vaak wat mensen misvatten. Ze denken dat je om spiritueel te zijn van alles moet doen zoals jarenlang hard werken, veel investeren en sleutelen aan jezelf om een bepaald niveau van spiritualiteit te bereiken of juist investeren om maar paranormaal te worden. Maar daar gaat het bij spiritualiteit niet om.
Het gaat m.i. juist om inzicht en bewustwording en bewustzijn cq bewust-zijn.
En dat is iets wat meteen en direct in het Hier en Nu voor handen is; de kracht van het Nu. Bewust-zijn van wie je bent en wie/wat je niet bent. Het gaat om het doorzien van de illusie van het ego, het ontwaken uit de droom die wij het aardse leven noemen en het transformeren van het ego. Het dichter tot je Zelf komen en Licht, Liefde, Wijsheid, Respect etc te cultiveren en uitdragen in je dagelijkse leven en dan niet zo zeer als vaardigheid (als doen) maar meer vanuit je wezen/ziel (vanuit je ZIJN).
Kamme jouw kwaadheid wel voorstellen, maar ik zou daar niet te veel kwaad om worden. Zonde van de energie. Wel mooi dat je van de FUNCTIE van je kwaadheid gebruik hebt gemaakt om deze topic te schrijven!
Tevens kunnen we deze situaties als kansen benutten om die ander oordeelsvrij te benaderen in hun eigen proces. Immers: Niet iedereen is in zijn/haar spirituele ontwikkelingsproces even ver als jij. Elk spirituele proces is uniek, daar kunnen we geen oordeel over geven. Ieder heeft zo zijn eigen ontwikkelingsniveau en ontwikkelingstempo, welke van persoon tot persoon duidelijk verschillen, wat niet wegneemt dat het jouw goed recht is om je eigen mening daarover te geven en daarmee hopelijk weer als eye-opener kan fungeren.
Ik ben het met je eens. Spiritualiteit is geen spelletje en al zeker géén hobby.
Die ongerustheid die je beschrijft lijkt me dan ook niet onterecht.
Regelmatig bespeur ik de idee dat veel mensen hier "spiritueel zijn" en “paranormaal zijn” op één hoop gooien en met elkaar verwarren. Beide zaken zijn 2 totaal verschillende dingen. Zo kan je heel goed spiritueel zijn zonder dat je paranormaal bent. Of soms ontmoet ik jongeren op dit forum met paranormale “gaven”, maar waar het aan spiritueel ZIJN nogal wat aan ontbreekt.
En ja, sommigen op dit forum zijn alleen spiritueel, maar absoluut niet paranormaal en zo zijn er ook mensen die zowel spiritueel als paranormaal zijn. Ook goed, maar dit wil niet zeggen dat wanneer je niet paranormaal bent dat je dan minder waardevol bent. Absoluut niet. Het is ook niet iets wat er persé bij moet horen. Nee. Wat ik laatst op het forum tegenkwam is de vraag: hoe kan ik in contact komen met mijn gids?
Dan denk ik, kom eerst eens in contact met jezelf. Ga niet aan je zelf voorbij, maar ga van jezelf cq van je ZELF uit. Maak eerst eens contact met jezelf. Luister naar je innerlijke stem, je intuitie, je gevoel. Ontdekt jezelf, leef oprecht vanuit liefde en respect. Benader jezelf oordeelsvrij en liefdevol en doe datzelfde ook met je medemensen.
Wees hulpvaardig/behulpzaam, maar help ook jezelf, cijfer jezelf niet weg. Want dat heeft niks met spiritualiteit te maken: jezelf wegcijferen en altijd maar eindeloos voor een ander klaarstaan en de ander overal en ten alle tijden helpen.
Het is wat Gert-jan zo mooi schreef:
Citeer:
Spiritualteit gaat om JOU! Wie Jij bent, Wat jij bent, Wat goed voor jou is. Laat alle randverschijnselen los dat is absoluut niet belangrijk. Dat jij gelukkig wordt hangt niet af van gidsen, engelen e.d. Het hangt af van hoe je in het leven staat.
Spiritualiteit zoeken veel mensen buiten zichzelf, terwijl het juist erom gaat om het onder andere in jezelf te zoeken. In contact te komen met je ware kern, die liefdevol en non-dualistisch is en dit uit te dragen in je dagelijkse leven, zodat het een manier van leven wordt, een staat van zijn, en geen hobby of kunstje of nog erger inderdaad een vlucht. Want dan vlucht je voor jezelf, dan sluit je jezelf af en dat is jammer want alleen door je open te stellen kan er licht vallen op je innerlijke diamant die dan prachtig kan schitteren waarmee je anderen op jouw beurt weer kan verlichten.
Namasté.
Liefdevolle groeten Nico