Over Roze Olifantjes en AstraalhelmenDe titel van dit topic is wellicht iets alarmerender (voor de weldenkende mens) dan het in werkelijkheid is. Dus wees gerust, het zal hier niet gaan over de Federatie van het Licht, zoals DT en ik daar onlangs uitgebreid over schreven in het topic “Aliens & Ufo’s”. Voor een ieder die dat gevolgd heeft, is dit verhaal misschien overbodig (indien zij goed gelezen hebben), en voor degenen die het niet gelezen hebben is het wel van waarde. Ik zal hier de mening van mezelf, maar ook van DT en (enkele) andere forumleden uiteen zetten én onderbouwen. Bronvermelding is niet nodig, omdat het hier enkel een betoog betreft. Als je dit leest, besef dan wel dat het niet tegen één onderwerp of één persoon is, en dat jouw reactie hierop het meeste over jezelf zegt.
Dit is dus misschien weinig meer dan een spiegel.
Mogelijk geschikt als Sticky?
Dat het circus van DT en mij verwijderd is, vind ik discutabel, en daarom heb ik de kern van onze boodschap hergeformuleerd op een manier die naar ik hoop voor iedereen te doen is. Het had de schijn van lolligheid en onserieus geleuter, maar het tegendeel is waar. We deden weinig anders dan wat veel anderen ook doen. Ondertussen heb ik van links en rechts vernomen dat sommigen het
in de kern eigenlijk wel met ons eens zijn, maar aangezien maar weinigen duidelijk maken wat wij in de kern duidelijk maakten, probeer ik het nog eens op deze manier. Open deuren intrappen? Vast wel. Cliché? Absoluut niet.
Waar ik het over wil hebben is een bepaald soort berichtgeving dat we niet enkel op dit forum aantreffen, maar wereldwijd overal op internet. Een soort berichtgeving dat mensen op het verkeerde been kan zetten, dat misleidend kan zijn, incoherent, onlogisch, ondoordacht en/of onbewezen. Een soort van informatie dat op zich niet fout is, maar gewoon niet onderbouwd is en (teveel) berust op simpele aannames en overtuigingen (= geloof (= religie)). Ze gaat makkelijk van persoon tot persoon, en naar mijn bescheiden mening werkt het niet bepaald verhelderend voor de kijk op de wereld en op het leven.
Laten we eerlijk zijn: iedereen gelooft wel ergens in.
Is het niet het chakrasysteem, dan is het wel atheïsme of het darwinisme, of misschien astrologie als ‘waarheidsmiddel’. Iedereen heeft wel een bepaalde overtuiging. Wat ik echter belangrijker vind is hoe je aan die overtuiging komt en wát je ermee doet.
Eén van mijn eigen overtuigingen is in de eerste plaats dat een bepaald soort informatie gewoon overgenomen lijkt te worden zoals het is. Er wordt niet of te weinig stilgestaan bij waar het nu eigenlijk over gaat. Er wordt te weinig over gedacht én nagedacht waar men mee bezig is. Dat dit algauw leidt tot
drogredeneringen, cirkelredeneringen, gebrek aan onderbouwing en gebrek aan bronvermeldingen moge duidelijk zijn. Dat je ergens in gelooft moet je uiteraard voor jezelf weten, maar het valt aan te moedigen om dat dan voor/bij jezelf te houden als je er toch niet over na wilt denken.
Ik vind het dan ook een zwak argument van eenieder die zegt: ‘Als je een topic niets vindt, reageer er dan niet op’. Waarom vind ik dat zwak? Om de simpele reden dat niemand iets aan zwijgen heeft; ikzelf niet, en evenmin degene die in drogredeneringen gelooft. Veel verstandiger is om diegene daar dan op te wijzen, en zo een dialoog aan te gaan! Hou het nuchter en werk tezamen naar een logische weg.
Stilzwijgen houdt enkel illusies in stand, laat sommige mensen ongehinderd ‘nonsens’ uitstrooien over het internet, en het werkt nog verhinderend voor jezelf ook als je het er niet mee eens bent. Wie ben jij om een ander in zijn waan te laten, en wat zegt dat over jezelf?
Respect voor andermans mening is snel gezegd; waar is het respect voor degene die commentaar heeft? (De begrippen ‘respect’ en ‘vrijheid van meningsuiting’ leiden overigens vaak ook tot inconsequente en zelfs hypocriete redeneringen.)
Waar ik op doel met een bepaald soort informatie is niet één enkel onderwerp natuurlijk. Het geldt voor onderwerpen in het algemeen, maar waar het om gaat is dat deze zo zonder vragen stellen worden overgenomen. Zoiets gebeurt heel gemakkelijk waar het abstractere zaken betreft, omdat er geen overtuigende (objectieve en toetsbare) onderbouwing voor te leveren valt. Ik wil hiermee niet zeggen dat je niet mag geloven in vage zaken, ik zeg alleen:
blijf nadenken, blijf de dialoog voeren, blijf andere paden afturen.
Domweg stelling nemen en allerhande profetieën rondstrooien is voor niemand wenselijk, hoewel er altijd volgelingen te vinden zullen zijn.
Waarom men een neiging vertoont om in vage zaken te geloven zonder (afdoende) nadenken is wellicht juist omdát het abstract is. Het prikkelt de verbeelding en de heimelijke overtuiging dat er meer moet zijn in de wereld. Het stimuleert de hoop die eenieder heeft dat er dingen zijn voorbij deze materialistische egoïstische aardkloot. Naar aanleiding hiervan schreef ik een keer dat je bezighouden met verlichte zaken wel leuk is en dat leren vliegen heel moeilijk is, maar dat het uiteindelijk veel moeilijker is om gewoon met beide benen op aarde te staan en daar je leven te leiden.
Hier sluit een anekdote aan, die naar ik meen Sado onlangs ook een keer aanhaalde:
Thales was volgens de overlevering de eerste Griekse filosoof, en hij bestudeerde de sterrenhemel. Hij keek zoveel omhoog dat hij in een gat in de grond viel. Hierop lachte een vrouw hem uit, zeggende: ‘Hoe kun je verwachten alles van de hemel te weten te komen, als je niet eens ziet wat er voor je eigen voeten ligt?!’ Dat is mijn visie, en ook die van enkele anderen op dit forum. Het is te gemakkelijk om ergens in te geloven, om zomaar iets aan te nemen, om niet een inhoudelijke dialoog aan te gaan, om achter een ander aan te lopen. Blijf vooral bij jezelf! Denk voor jezelf na. Natuurlijk kopiëren we van elkaar, nemen we dingen over van elkaar. Dat is op zich niet raar, en het is b.v. ook op die manier dat kinderen opgroeien. Het gaat er alleen om wat je daarmee doet.
Velen (op dit forum) zijn niet enthousiast over de Kerk en over religies. Ze zeggen dat ze
dogmatisch, incoherent, ondoordacht, streng zijn, enzovoort. Toch zie ikzelf bij veel van die mensen eveneens tekenen van geloofsovertuiging (dit woord is eigenlijk een pleonasme
). Zeggen dat een geloof niet klopt en beperkend werkt op je geest is zondermeer waar, máár, om het zelf ook daadwerkelijk anders te doen is overduidelijk een geheel nieuwe stap.
Tot slot nog dit. Zeggen dat je ieders overtuiging ten volle (dus 100%) respecteert is mooi en waardevol, maar tegelijkertijd een
illusie. Iedereen weet voor zichzelf heel goed dat je niet alles altijd evenveel respecteert. Zo werkt een mens doodeenvoudig niet. Alles heeft voor jou een andere waarde. Om het voortouw te nemen zeg ik bij deze ook: ik heb niet overal evenveel waardering voor. Daarvoor ben ik namelijk teveel gewoon een mens. Dat wil niet zeggen dat ik bij het lezen van vage zaken meteen de strijdbijl opgraaf en deze ga slijpen. Het wil alleen zeggen dat ik mij soms geroepen voel er tegenin te gaan om zo diegene te wijzen op denkfouten. Wie ben ik om iemand te vertellen wat hij of zij moet gaan geloven? Nou, wie ben ik om diegene niet op denkfouten te wijzen, waarmee ik diegene in zijn bewustzijnsontwikkeling kan helpen. Dat diegene het vervolgens niet aanneemt is goed mogelijk en jammer, maar ook niet onbegrijpelijk. Immers, we geloven allemaal graag ergens in.
Jij hoeft niet alles van mij te geloven, en ik hoef niet alles van jou te geloven. Ik nodig je wel uit om eens flink in je verstand te kruipen en mij uit te dagen tot een dialoog, opdat ik mijn fouten in kan zien. Zit dus niet zwijgzaam met opgekropte ideeën af te wachten!
Met de grootste moeite om niet ‘Heil Silabalda!’ te roepen, maar in plaats daarvan met dodelijke ernst, een uitgestreken gezicht en opperste zelfcontrole:
Groeten,
Vyumae
Registreer
Aanmelden
FAQ
Zoek
)
