Ok, even voor de duidelijkheid: Mijn voorgaande antwoord was gericht op de vraag of goede daden (gericht op onbekenden) kunnen voortkomen uit onvoorwaardelijke liefde. Met 'onvoorwaardelijk' bedoelde ik in het vorige geval dat je niet handelt uit eigenbelang - altruïstisch was misschien een betere term geweest. (Overigens vraag ik me naar aanleiding van de vorige vraag of of hulp geboden aan vrienden en familie wél volledig zonder eigenbelang kan zijn. Ik denk het eigenlijk niet)
Bij de onvoorwaardelijke liefde waar de volgende vraag over gaat, is mijn definitie van 'onvoorwaardelijk' dat je geen voorwaarden of eisen stelt aan de persoon die je lief hebt.
Nickid schreef:
Ik ben blij met het antwoord dat je gegeven hebt tut.
Het is precies het punt wat ik naar boven wilde halen, de vraagstellingen hebik bewust zo opgesteld, met name omdat ik zelf ook mijn vraagtekens bij onvoorwaardelijk liefde heb gezet.
Oh, probeer je het topic een bepaalde kant op te sturen of laat je je vragen afhangen van de antwoorden?
Citeer:
Toch om dit verder uit te pluizen ga ik door met vragen stellen, dus hier de volgende "bunch vragen":
Een vader en een moeder hebben een dochter,
Ze willen allebei dat hun kind "het goede pad op gaat"
maar ze krijgt in eens een relatie met een crimineel.ze heeft geld gestolen van haar vader meer als 100 euro omdat ze nieuwe kleren wilde kopen.. Haar vader is altijd zwaar tegen drugs geweest.. Maar hun dochter word een junki... Er ontstaan veel problemen ondanks alle hulp blijft het meisje in de problemen, maar komt wel steeds weer om hulp vragen bij haar ouders.. Verzin er nog maar een zootje bij...
zal er ooit een punt komen dat de ouders haar laten vallen? Of zullen ze ondanks alles de rest van hun leven onvoorwaardelijk van haar blijven houden en het maar accepteren dat ze kant op is gegaan? En als ze dat derest van hun leven blijven doen...
dan zou dit misschien wel onvoorwaardelijke liefde zijn... Maar hoe puur is die liefde dan... Is dit wel goed voor de ouders zelf?
kan onvoorwaardelijke liefde wel eeuwig bestaan?
Kunnen mensen deze liefd in stand houden als ze zien dat het geen zin meer heeft?
Zolang mensen nog hoop hebben kunnen ze blijven geven, maar zodra de hoop weg is kan een mens dit dan nog wel van nature?
Dan is het uiteindelijk voorwaardelijke liefde toch? Want "die zogenoemde onvoorwaardelijke liefde in dit geval had als doel haar toch misschien nog te kunnen helpen... Dus het was uiteindelijk toch nog bedoeld als "een doel willen berijken" een doel voor zichzelf... Ik wil mijn kind goed opvoeden... (Geeft voldoening?) ik wil het beste voor mijn kind en dat zij gelukkig is... maar het gaat niet... Het is niet gelukt... Ik heb mijn best gedaan... Zullen de ouders roepen... Laat haar maar gaan... Van mij hoeft het niet meer ze zoekt het maar uit...
Ik ben toch even verleid om er zelf een antwoord over te schrijven en vele vragen erbij te zetten om dit punt duidelijk te maken.(uiteindleijk overtreed ik nu mijn eigen regels in dit topic xD)
Je stelt dus dat de ouders van dochter houden als ze haar blijven steunen en dat ze niet van haar houden als ze haar niet meer steunen? Waarom sluit het een het ander uit?
Als de ouders er voor kiezen de dochter niet meer te steunen zoals ze dat eerst deden, betekent dit niet dat ze niet meer van haar houden. Het betekent waarschijnlijk dat ze er zelf aan onder doorgaan, maar het zegt niets over hun gevoel voor dochter.
Bovendien, hoe goed bedoeld ook, maken de ouders het zelfdestructieve gedrag van de dochter mede mogelijk door steeds de puinzooi achter haar kont op te ruimen. Dochter kan zich rustig in de ellende storten, vader en moeder lossen het wel op. Is dat liefde? Getuigt loslaten dan niet meer van liefde? Haar de verantwoordelijkheid laten nemen voor haar eigen keuzes. Geven om, niet zorgen voor.
Citeer:
Toch hebik nu een mooie hoofdvraag:
Is onvoorwaardelijke liefde niet gewoon ook voorwaardelijke liefde?
Wat maakt nou het verschil tussen voorwaardelijk en onvoorwaardelijke liefde?
Voorwaardelijke liefde is van je vent houden zolang hij een goede baan heeft, onvoorwaardelijke liefde is nog net zoveel van je vent houden als hij wordt ontslagen.
Citeer:
is het misschien zo omdat je langdurig eenzijdig liefde geeft, dat het lijkt dat dit een eeuwige bron is waar je uit kan putten. Of is de benaming voor deze liefde gewoon misplaatst? Is het niet gewoon allemaal hetzelfde met een andere uitingsvorm?
Hier snap ik niet helemaal wat je bedoelt.
Citeer:
is natuurlijk ook nog een positief scenario dat het na 15 jaar ineens wel allemaal goed is gekomen met haar en haar ouders haar dan gewoon weer toelaten.
is het soms "die persoon mag altijd weer terug komen als het weer goed gaat, ondanks alles" liefde? Dan toch heeft het een voorwaarde dat het "goed moet gaan" xD
Niet helemaal. Er wordt een voorwaarde gesteld, dat is waar, maar dat is geen voorwaarde om dochter lief te hebben.
'Als het weer goed met je gaat, laten we je weer toe in ons leven' en niet:
'Als het weer goed met je gaat, houden we weer van je'.
Snap je waarin het verschil voor mij zit?