Over drie maanden is vermoedelijk het stuk van mij geïntregreerd wat met seksualiteit te maken heeft...
Ik weet er verder weinig van, ik leef gewoon van dag tot dag en ben elke dag bezig om schuld-stukken te verwerken. Ik ben ook feitelijk dagelijks bezig om uitdagingen aan te gaan op dat gebied en mijn angsten te overwinnen.
Wat er gebeurt, zover ik kan zien, als je ego verdwenen is, is dat veel van je energie nog steeds niet kan stromen omdat het pijnlichaam dat verhindert. Je verandert dus niet heel snel in het dagelijks leven, hoewel je wel een duidelijke waarheid ziet voor jezelf. Je twijfelt dikwijls nog enorm aan die waarheid, alleen al die twijfel heeft totaal geen effect op wat je doet en hoe je verder gaat. Je zet vraagtekens bij je waarheid en je probeert er logische fouten in te ontdekken maar het staat als een huis. Logica heeft geen vat meer. Want voor je gevoel klopt alles. En je begint steeds meer te ontdekken (en creëren) wat voor prachtig wezen je feitelijk bent.
Je schuldlichaam kan niet oplossen in isolatie, daar heb je andere mensen voor nodig. Hoewel het ook in je fantasie kan. Het meeste baat heb je dan bij fysiek contact met andere mensen, hun aanwezigheid. Je moet ontdekken hoe prachtig je bent, hoe schoon je bent, hoe voortreffelijk. Want alleen een waarheid (kennis) is niet voldoende. Je wilt het omzetten in ervaring, zodat je tot totaal bewustzijn kan komen. Pas nadat je het ervaren hebt, zal de angst verdwijnen. Tot die tijd moet je dus angsten overwinnen. Maar gelukkig is dat niet zo moeilijk, omdat er geen druk meer is.
Bovendien is je ervaring steeds meer en meer dat het leven een toneelstuk is en dat jij een voortreffelijke speler bent. Je geniet van alles wat er gebeurt, de drama, de suspense. Die aarzeling die je ervaart? Dat is geen falen, dat doe je bewust voor een beter effect. Moeilijkheden veranderen in uitdagingen. Je gaat vragen om moeilijker uitdagingen.
Toen ik de echte wereld in ging, hoorde ik een engel huilen. Die engel was mijn moeder, waar mijn moeder een deelaspect van is. Toen ergens besefte ik hoe makkelijk deze reis is geweest. Het is mij beloofd dat dit het moeilijkste zou zijn wat ik ooit zou doen, en het is zó makkelijk geweest! Het is het makkelijkste geweest wat ik in 20 eeuwen heb gedaan. Mijn vroegste leven (van de 234) is ergens rond Christus. Daarvoor was ik iets anders, ergens anders, ik weet het niet.
Ik bedoel, dat dit het moeilijkste is wat ik in 20 eeuwen heb gedaan. En het was een fluitje van een cent. Toen ik dat besefte, vroeg ik gelijk om moeilijker dingen om te doen.
Sirius ben ik ook nooit geweest volgens mij. Maar ik heb jou wel altijd gekend. Wij waren samen op.... geen idee
. Ik heb je wel gemist, want je bent een tijdje 'afwezig' geweest volgens mij. Je was daar waar ik was maar je mocht je niet verbinden. Ach, de tijden zijn kort, alles is zo voorbij, en een oogwenk later was je er weer
.
Toen ik het over jou had met een vriend van me, was hij er van overtuigd dat je in een waan moest leven. Ik zei nee dat bestaat niet. Dit meisje weet precies wie ze is. Ik had het idee, dat je boos zou worden, toen ik zo brutaal die vragen stelde.
Ik twijfel geen moment aan de dingen die je zegt. Je bent een oude geliefde die terugkeert, maar ik ben nog bang voor een ontmoeting.
Tot die tijd moet je maar een mysterie voor me blijven
.