De titel heb ik zelf aan deze meditatie gegeven. Gisteravond was ik op een soort bijeenkomst waar ik onder begeleiding en in een groep de volgende meditatie heb gedaan. Ik wilde hem graag met jullie delen.
Na het aarden begon de meditatie met het langsgaan van de chakrapunten. Daarbij visualiseerden we een energiebal in de bijbehorende kleur en maakte die energie steeds groter. De onderste twee chaskra's voelde ik nauwelijks, maar al de andere gaven een vreselijke druk op de punten. Alsof iemand met zijn duim heel hard zat te drukken.
Daarna waren we op een strand. Mijn stand was koud, nat, winderig en ik zat in elkaar gedoken naast een strandpaal. "Nu zie je in de verte een eilandje". Ik kijken, geen eiland te zien. "Dat eiland is een helend eiland". Nou lekker dan, ik zie gewoon echt geen eiland! "Er komt in de verte een bootje aan datje naar dat eiland zal brengen." Niks, geen eiland geen boot, wat doe ik hier! Ineens hoorde ik dat ik verdorie eens moest stoppen met denken, maar kijken en voelen. Toen zag ik een dolfijn en begreep ik het. Ik moest onder water zijn. Mijn eiland zat onder het wateroppervlak en deze dolfijn zou me erheen brengen. Met een behoorlijke snelheid dook ik, me vasthoudend aan de dolfijn, het water in. Ik zag een koepel onder water waarin een sterke bundel van licht te zien was. De dolfijn gaf me een duwtje door het vlies van de koepel heen en toen zat ik erin. Middenin de lichtbundel ook. "Nu zien we een open plek". Ik niet, ik zat in die lichtbundel, weliswaar op een open plek in de koepel, maar niet op een eiland. " Kijk omje heen, het eiland is als het ware opgedeeld in kamers. Nu ga je één van die kamers binnen." Pats, uit het niks stond er ineens een grote boom met een deur in de stam. "In deze kamer zie je 3 spiegels. Kijk erin en zie jezelf." Ik stap de boom in en zie inderdaad 3 spiegels. Ik kijk erin en ik zie een klein verschrompeld hoopje mens. Echt, je kon het niet eens mens noemen. Het was een centimeter of tien groot en gewoon veschrompeld. "Dit is hoe je in het leven tegen jezelf aankijkt." Nou, daar ben ik lekker mee dan! "Visualiseer nu hoe je jezelf zou willen zien." Ik zag een bloem, een hele grote margriet. Waarom een margriet vroeg ik aan mezelf. Omdat die alleen open kan, niet dicht antwoordde ik. En als ik dan die bloem ben, wie ben ik dan? Dan ben je deze vrouw. En toen zag ik mezelf. Mezelf zoals ik echt ben. Fier en trots rechtop staan en precies wetend wat te doen. Behulpzaam, puur, zuiver en lief. Naar anderen, maar ook naar haar aardse zelf toe.
"Er komt nu een klein engeltje aan en die neemt je mee de kamer uit". Het allerliefste en lichtste kleine wezentje met vleugeltjes kwam lachend aan en naam me aan de hand. "Het engeltje geeft je een doosje met daarin een symbool. Jij zult het symbool begrijpen." Ik kijk in dat doosje en zie allemaal knuffels. Geen knuffeldieren, maar knuffels, hugs, liefde en warmte dus. Dat voelde ik ook op dat moment, liefde en warmte. Ineens zag ik dat ik nu wel op een eiland stond. Mooi en warm en omringd door een blauwe zee. En daar lag een bootje. Het bootje dat me terug naar het vaste land zou brengen. "Stap in het bootje en ga langzaam terug naarhet vaste land". Dat land was ineens ook zonnig en warm en mooi en leeg, zo rustig.
Daarna kwamen we terug de werkelijkheid in en bespraken we om de beurt wat we hadden gezien. De meesten weinig, anderen zagen rust, of hadden niet eens in de spiegels durven kijken. Ik was verbaasd! Ik had zojuist een van de mooiste meditaties ooit beleefd! Maar ik wilde hem zelf nog niet analyseren. Ik wilde dat de meditatieleider eerst laten doen, omdat die er vanaf een afstand naar kan kijken. Maar wat hij zei is precies hoe ik hem zelf ook geinterpreteerd zou hebben. Ik was naar zielsniveau gedoken. Water staat voor gevoel en ik dook echt dat gevoel in. De lichtbundel was mijn eigen kern en ik werd gevoed met zuiverheid en licht. De boom stond voor...dat ben ik even kwijt.., maar wat ik in de spiegel zag was mijn zelfvertrouwn, mijn eigenwaarde. Zo klein, zo nietig. En de bloem behoeft weinig uitleg. Ik wil graag bloeien, ik wil graag open! En als dat eenmaal gelukt is zal ik weer zijn wie ik diep van binnen ben.
Hebben jullie ook zulke fantastische ervaringen met meditaties? Of zien jullie nog andere symbolen/betekenissen in de mijne? Ik zou het ontzettend leuk vinden als jullie die met me delen.
Heel veel liefs en licht
Mij
