Ik heb minieme dingen meegemaakt ermee
Ik heb het zon jaar geleden heel vaak geprobeerd, en voor mij is het vrij moeilijk om niet af te dwalen met mijn hersenen en geleidelijk over te gaan in dromen.
De eerste ervaring die ik had met bewust uittreden was op een avond dat ik in mijn bed in mijn hoofd deuntjes zat te verzinnen om te spelen op de gitaar.
Na een tijd nam mn fantasie het over, maar ik bekeek het allemaal vanuit een objectief persepectief.
Alsof ik mijn fantasie zat te observeren zonder er echt bij na te denken.
Toen op een gegeven moment voelde ik me alsof ik heel snel wakker werd.
Ik had mijn ogen dicht maar toch zag ik vaag, ik hoorde een soort gezoem en alles voelde vibrerend aan.
Ik probeerde mijn lichaam omhoog te halen om rechtop te gaan zitten ( ik dacht niet echt na bij het feit dat ik zelfs aan het proberen was uit te treden)
Het voelde alsof ik door water bewoog met mijn lichaam, maar dan ook echt dik water, ik keek naar mijn armen, en ik zag een vreemde dubbelzicht, mn arm zag er een beetje doorzichtig blauw uit, en ik zag mijn echte arm daaronder liggen.
Toen schrok ik even en werd ik in een soort klik terug getrokken.
Ik werd toen wakker en ik voelde me vrij uitgeput (niet lichamelijk gezien)
Gewoon echt een gevoel alsof je een dag heb gewerkt (maar dan geestelijk gezien)
Ik viel gelijk in slaap en werd de volgende ochtend wakker, toch voelde ik me goed uitgerust.
Sinds toen ben ik eigenlijk heel levendig gaan dromen.
Ik heb daarna niet nog een keer echt te projecteren, ik heb met mn zelf afgesproken eerst andere dingen te leren (via dromen)
Maar ik ga het in de toekomst zeker proberen te trainen, via mijn droomwereld ben ik erachter gekomen hoe mijn wilskracht werkt.
En dat is zeer belangrijk denk ik persoonlijk, op het moment dat ik actief ga projecteren (wat zeer veel oefening zal nodig hebben) ben ik echt van plan te gaan onderzoeken, ik wil er echt 1 van mijn levensdoelen aan maken, een goed boek er over schrijven met mijn ervaringen.
Maar waar sommige mensen over bang zijn snap ik echt.
Je moet altijd 1 ding onthouden, niets, maar dan ook niets is zeker.
Ik voel me 100% over zeker dat mijn lichaam mijn tempel is, als er 1 plek op de wereld is waar gewoon echt niet ingebroken kan worden, dan is het mijn lichaam wel.
En dat geld voor iedereen wel denk ik, als er iets zou zijn wat je lichaam zou trachten over te nemen, zou je er zelf toch altijd tussen staan, en kan zoiets alleen gebeuren als je het toelaat.
Blijf dus ook sterk in je schoenen staan.
En nu praat ik wel alsof ik er veel over weet, maar dat is omdat het allemaal voelt alsof ik het duizenden jaren gedaan heb, ik denk dus ook dat wanneer ik droom ik eigenlijk ook projecteer, gewoon door het gevoel, ik zou mezelf kunnen uitrekken, en duswaar ook die energieke ontlading kunnen voelen.
Maarja, genoeg leesmateriaal voor jullie mensen