Citeer:
Het is bijna zover, per 28 juni 2009 moet iedereen die een nieuw reisdocument aanvraagt twee vingerafdrukken inleveren. Dit gaat volgens de richtlijnen van de EU waarin staat dat elke lidstaat zijn reisdocumenten met vingerafdrukken moet voorzien.
Nederland loopt hierin behoorlijk voor vergeleken met andere lidstaten. Het Verenigd Koninkrijk is pas een proef gestart met een nieuw paspoort en in Duitsland had de overheid na massaal protest tegen de vingerafdrukken deze verplichting optioneel gemaakt.
Naast de richtlijn te volgen, doet Nederland er nog een schepje bovenop. Niet alleen komen deze vingerafdrukken op de RFID-chip in je paspoort, maar ze komen ook in een centrale landelijke database. Een meerderheid van de Tweede Kamer was voor het wetsvoorstel om politie en justitie toegang te geven tot de vingerafdrukken van alle Nederlanders. Nederland is daarmee uniek, aangezien geen enkel ander land toegang heeft tot de vingerafdrukken van al haar inwoners.
Of je blij moet zijn met deze ontwikkeling is de vraag. Zo heeft een hacker op afstand paspoortchips weten te kopiëren zonder dat de drager het merkte, bleek uit een rapport van de Europese Commissie dat identiteitsbewijzen waardeloos zijn in de strijd tegen het terrorisme, en bekritiseerde een ex-MI5 baas de "waardeloze" identiteitsbewijzen.
Wat vinden jullie hier nu van? Ik moet zeggen dat ik er wel een beetje van schrok toen ik dit las (terwijl het natuurlijk al lang bekend is). Het kwam niet zozeer als een verrassing dat we deze kant opgingen, maar dat het al zo snel gebeurt wel. Als we er zeker van konden zijn dat de overheid een eerlijke, en rechtvaardige instantie was, welke het menselijk welzijn ten harte neemt en besluiten neemt vanuit 'liefde', dan zou dit wellicht een stuk minder groot 'onderwerp' zijn. Echter, ik heb sterke twijfels bij de eerlijkheid, en 'goede intenties' van de overheid. We leven in een angstklimaat, en daar wordt, bedoeld of onbedoeld, gebruik van gemaakt om dit soort maatregelen in te voeren. Mensen die bang zijn, of die hun 'goede leventje' willen beschermen, die de status quo willen behouden, zullen dit soort maatregelen aanmoedigen. Echter, ik ben van mening dat geen enkel mens het recht heeft om mij, en anderen, in steeds extremere vormen, in de gaten te houden. Het is simpelweg moreel gezien niet juist. Bovendien twijfel ik sterk aan de doeltreffendheid van dergelijke maatregelen, en heb ik meer het idee dat het symbolisch is bedoeld om mensen meer en meer onder controle te krijgen. Want hoe je het ook went of keert, het opvoeren van controle over de maatschappij is het eindoel. Natuurlijk, het is 'bedoeld', zo zeggen ze, tegen criminelen, om ons veiliger te maken. Echter, is het juist om 17 miljoen mensen hiermee op te scheppen, de meerderheid zonder kwade bedoelingen? De maatschappij wordt niks gevraagd. Een indringende beslissing als deze zou toch zeker een referendum waard zijn?
Wordt onze angst hierdoor niet slechts aangewakkerd? Het wordt ons toch duidelijk gemaakt dat we minder veilig zullen zijn als dit niet wordt ingevoerd. We willen te veilig leven. Alles moet geregeld worden, het liefst zonder dat wij de verantwoordelijkheid dragen. Het maakt het leven wellicht oppervlakkig gezien makkelijker, maar ik denk niet dat we er gelukkiger door worden. De mens hoort niet in een (maatschappelijke) kooi te leven, waarin ons doen en laten wordt beoordeeld en veroordeeld. De kooi is nu nog grotendeels onzichtbaar, op een paar camera's hier en daar na, maar steeds duidelijker wordt het. Traject controle dwingt men om 120 km/h te rijden, ja wellicht beter, maar is die inperking van onze vrije wil gezond? Steeds meer zullen we ons beperkt voelen omdat er mensen kijken en ons beoordelen. We moeten ons kunnen uiten, we moeten vertrouwen worden gegeven, we moeten leren zien dat totale veiligheid niet mogelijk, en zelfs niet wenselijk is.
Menig zal nu denken dat ik overdrijf, of zelfs denken dat, zelfs al is dit waar, dat ze de overheid genoeg vertrouwen schenken om het toe te staan. Echter, ik schrijf dit grotendeels vanuit mijn gevoel, dat dit soort 'controle' van bovenaf, niet juist is. Maar zelfs wanneer je kijkt naar feitelijke gebeurtenissen, kan je zien dat de controle steeds verder toeneemt, en indringender wordt. In Londen wordt je in elke straat, meerdere malen gefilmd. In Amerika (en waarschijnlijk overal), worden mensen wettig toegestaan, afgeluisterd. Rechten worden ons langzaam ontnomen, zonder dat men het doorheeft. Waarschijnlijk is dit slechts het topje van de ijsberg. Het probleem is dat men dit niet serieus neemt, men gelooft niet dat dit zal gebeuren, en men ziet niet wat de overheden proberen te doen. We sluiten onze ogen, en houden vooral onze mond om niet gek te worden gevonden. Begrijpelijk ergens, en ik weet ook niet wat ik hiertegen zou kunnen doen. Maar een eerste stap zou toch zijn beseffen dat wat er gebeurt niet juist is.