Hier moest ik even over nadenken, maar ik geloof dat ik tot een conclusie ben gekomen voor mezelf.
Ik ben ook een halfbloedje. Ik ben half Deens en half Nederlands. Zo ben ik ook opgegroeid met beide culturen en beide talen. Nou ja, om nou te zeggen dat de Denen een heel eigen cultuur hebben is misschien wat te groots, maar ze hebben wel heel wat gebruiken die hier in Nederland niet zijn of heel anders zijn.
Met Denemarken voel ik een heel sterke band, maar met Nederland ook. Daar woon ik dan ook al mijn hele leven.
Ik ben opgegroeid in Drenthe. Men zegt wel eens dat Drenten heel droog kunnen zijn qua reacties en het is een feit dat de meeste Drenten niet te enthousiast doen en zo min mogelijk woorden gebruiken (bijvoorbeeld: "Ons team is kampioen geworden!" Reactie: "Beter," of "Goed ja").
Ik hou van droge humor en ik heb er soms zelf ook een handje van, maar de meeste Drenten vinden mij ontzettend uitbundig in mijn doen, want als ik enthousiast ben of iets heel grappig vind, weet de hele wereld dat!
Maar ik
voel me geen Drent. Ik voel me wel echt een halfbloed, daarom heb ik ook gekozen om ervoor te werken dat ik op mijn 22ste officieel een dubbele nationaliteit kan krijgen (dat heb ik natuurlijk al, maar dit is zodat het ook in mijn paspoort komt te staan). Waar ik later terecht kom zie ik wel
De nationale identiteit van Nederland is misschien (denk ik) wat vervaagd met de jaren. Er zijn zo veel verschillende culturen naar Nederland gekomen die zich weer hebben gemixt met de Nederlandse cultuur... Ik heb je examentekst nog niet doorgelezen Matthijs, dat zal ik nog doen. Maar ik denk dat de culturen die vanuit het buitenland naar hier zijn gekomen een grote rol spelen in het vervagen van de nationale identiteit.
(daarmee zeg ik overigens
niet dat ik daar tegen ben!)