Mirror schreef:
He wat leuk Linde, zo snel al een reactie!
Ik weet dat het niet altijd zo werkt, dat klopt wat je zegt. Elke dag is dan ook minder spontaan en gewoon anders. Natuurlijk zijn er ook periodes dat je meer schrijft en misschien meerdere dagen achter elkaar. Vaak ligt dat aan de impact en behoefte om te schrijven maar ook te delen. Ik ervaar het als het openbaar maken van mijn gevoelens als ik ze op papier zet. Dat is toch anders dan dat ik ze 'bewaar'in mijn hoofd. Snap je wat ik bedoel?
Lieve groet Mir
Hey Mirror,
Ja ik snap wat je bedoelt. Het kan echt orde scheppen. Ik vind het ook leuk om gewoon de woorden die in mij opkomen op te schrijven, als een verbinding met het licht en dan maar laten komen. Intuïtief schrijven heet dat dacht ik, misschien ook leuk om eens te proberen
of met tekenen, dat is ook leuk
NachtSchaduw schreef:
zoals met alle dingen: het went.
hoewel er wel momenten zijn dat ik wilde dat ik kon huilen.
huilen is toch een emotionele reactie die hoort bij een verwerkingsproces.
Door te huilen laat je in feite gevoelens naar buiten stromen waardoor je ze kwijt bent, en je je beter voelt.
Ik houd dat binnen, en weet ook niet meer beter.
Soms voelt het wel vreemd.
Net alsof al die tranen in mijn borstkas opgesloten zitten.
Maar het went, het went.
Ja klopt het is inderdaad deel van een verwerkingsproces en het kan echt opluchten. Dus je weet dat wel rationeel, maar vindt het emotioneel lastig om verandering te brengen en te huilen? Heb je andere manieren gevonden om je te uiten en iets te verwerken?