Oké, ik begin het mezelf moeilijk te maken, want ik heb op de reacties wel het één en ander te zeggen.
Mirror schreef:
Lees tussen de zinnen door heb ik wel eens horen zeggen, bijvoorbeeld dat Jezus over het water loopt of de blinden weer kan laten zien of de lammen weer laat lopen.
Wat bedoel je precies? Dat je de geboden bijvoorbeeld figuurlijk moet lezen, of dat je uitspraken over Jezus' wonderen niet al te serieus moet nemen, of... ?
Mirror schreef:
Gij zult niet doden is éen van de tien geboden.[1]
Daarvoor hoeft niemand de Bijbel te lezen, we weten dat doden in principe niet is toegestaan. Toch zou je dan weer die moordenaars moeten kunnen vergeven, is mij weer geleerd. Vroeger dacht ik wel eens dan kun je dus mensen vermoorden net de achterliggende gedachte dat je dit ook weer vergeven wordt als je maar in Gods woord gelooft? Wat zou je anders moeten doen om in de hemel te kunnen komen?
Ja, dat is één van de Joodse regels die we nog naleven, maar veel meer dan een Joodse regel is het ook niet. Er zijn culturen geweest waarin doding volstrekt geoorloofd was. De paradoxale grap is in het kader van het Oude Testament overigens wel dat het gebod enkel geldt voor Joden onderling, en níét tegenover de 'Ander', de buitenstaander. Weliswaar staat in Leviticus ergens een ander gebod dat je vreemdelingen die je land bezoeken altijd goed moet ontvangen, maar hoe hebben de Joden na hun uittocht uit Egypte via de Sinai het Beloofde Land bevolkt? Het lag niet in cadeauverpakking met een strik erom op ze te wachten, natuurlijk, en wat we dan ook lezen is dat er flink wat geknokt en geroofd wordt om het land in te nemen.
Mirror schreef:
Dus ondeugdelijke praktijken komen van Satan ? Terugkomend op het topic.
Wat is dan wel en wat is dan niet toegestaan in de wereld van Satan.....
...zo kun je het ook bekijken dan..
Satan heeft altijd een curieuze positie ingenomen in het Joodse en christelijke denkkader. Aanvankelijk, in het vroege jodendom, bestond er geen notie van het 'absolute kwaad' zoals de Europese middeleeuwer die wél kende. Wel wordt in het Oude Testament een paar keer melding gemaakt van de duivel, maar anders dan we zouden denken. Allereerst moeten we constateren dat termen als 'aboluut kwaad' nergens voorkomen.
Satan betekende in het oorspronkelijke Hebreeuws weinig anders dan 'tegenstander', en dat is toch al een wat minder beladen en minder expliciete term (het woord
duivel is van Oudgriekse oorsprong en dus van latere tijd). Daarbij gaat het vaak om wat meer indirecte formuleringen, de helft van de tijd zónder bepaald lidwoord (Satan vs. de Satan). Ten tweede is De grote handeling van de duivel eigenlijk niet eens goed met die duivel te verbinden. Wanneer we in Genesis lezen van een slang die tot de zondeval aanzet, dan lezen we dus gewoon over een slang die tot de zondeval aanzet. De mythologische omstandigheden die tot dit verhaal geleid hebben ben ik overigens vergeten, maar zodra ik weer over de betreffende boeken beschik, zal ik het nazoeken voor jullie. Ten derde is er een expliciete passage waarin Satan opdraaft, namelijk in het boek
Job. Vers 6 luidt: 'Nubrak de dag aan waarop de zonen van de ware God kwamen om zich vóór Jehovah te stellen, en voorts kwam ook Satan aldaar in hun midden'. Op zich al interessant. De dialoog tussen God en Satan die volgt is nog veel boeiender. Satan gooit God voor de voeten dat Hij het Job zo gemakkelijk heeft gemaakt, en dat Hij weliswaar prat kan gaan op zo'n uitstekende volgeling, 'maar steek voor de verandering alstublieft Uw hand eens uit en tast alles aan wat hij heeft, en zie eens of hij u niet recht in uw gezicht zal vervloeken'. Daarop antwoordt God: 'Zie! Al wat hij heeft, is in uw hand. Steek uw hand alleen niet tegen hemzelf uit!' Satan dan ging van de persoon van Jehovah heen'. Het is heel duidelijk dat Satan vooral níét het verstoten en in de Hel geworpen monster is, de opstandige puber die zijn vader niet kan uitstaan. Nee, hij hoort gewoon bij de club rondom God. Sterker nog, hij is een werktuig van Hem. God zendt hem uit om mensen te beproeven. Daarbij komen we in plaats van een strijd tussen God en Satan wél een gevecht tegen tussen God en een oeroud zeemonster (de mythen erachter laat ik nu even ongenoemd).
Voor het lezen van de Bijbel is het denk ik, en voor mij is dat soms erg lastig, heel belangrijk om de teksten in hun historische context te plaatsen. Ideeën veranderen, omdat mensen en samenlevingen ook veranderen, en in de eeuwen dat het jodendom zich ontwikkelde zijn er ook veel gedachten veranderd, aangepast of verwijderd. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het voorafgaande. Het Oude Testament is niet in één keer in zuivere harmonie enz. neergepend. Het is een bijeengeschraapte bundel overleveringen. Daarmee komen we op wat Heavenboy schrijft:
Heavenboy schreef:
Maar het gekke is, dat het oude Testament nu veel broertjes en zusjes heeft gekregen, met anderen woorden: variaties...Dus dan kan jij heel iets anders gelezen hebben dan ik en als dat over hetzelfde onderwerp gaat...
Zeker. Inmiddels heeft de wetenschap het grote geluk te beschikken over bijzondere woestijnvondsten zoals die uit Qumran. Daarnaast zijn ook andere apocriefe geschriften boven water gekomen, zoals het
Boek van Henoch (in Ethopië overigens wel cannoniek). Uit zulke vondsten blijkt dat er in oude tijden helemaal geen standaardtekst of standaardideologie was. Je zou het kunnen vergelijken met Middeleeuwse handschriften. We hebben zelden slechts één versie die regelrecht van de auteur afkomstig is, integendeel, we beschikken vaak over verscheidene afschriften uit latere decennia of zelfs eeuwen, en op basis daarvan valt gewoonweg geen 'oerversie' te reconstrueren. Tekstbederf treedt dus eigenlijk heel veel en ook vaak op.
Citeer:
Zo heb ik gelezen over Sodom, een stad dat gestraft werd vanwege "domme" mensen. Ik ben hier later meer over gaan opzoeken over waarom en wat, het schijnt dus dat het (vooral) om de homo's draaide. Waarom wordt dat dan later verdraaid? Ik ben er natuurlijk niet echt mee eens wat er staat maar dat is dus een voorbeeld van 1 verhaal eruit.
In Genesis worden Sodom en Gomorra beschreven als plaatsen vol zonde, en een van die zonden is de herenliefde (Sodom > sodomie & gesodemieter). Van uitgesproken domheid weet ik niets af.
Citeer:
Maar wat ik ten eerste bedoel is dat na de ark van noach ramp, dat de regenboog kwam en god de mensheid niets meer zou aandoen. Voor zover ik weet ben ik daarna geen enkel verhaal tegengekomen waarin god de mens ging straffen, of ik moet iets over het hoofd gezien hebben. Maarja misschien staat er in een andere versie dat die dat juist wel deed, je weet het gewoon niet.
Tja, de canon is de canon, d.w.z. dat de samenstellende boeken van de Bijbel overal gelijk zijn. Het enige wat verschilt in wat jij en ik tegenkomen, is de vertaling. Ik ben dus benieuwd waar je precies op doelt. Ik weet ook niet of de vernietiging van Sodom na de zondvloed is, of ervoor. Wat ik wel weet, is dat God na de Zondvloed o.a. de Joden er nog wel eens flink van langs gegeven heeft, o.a. in de vorm van vuurstralen uit de lucht, die weerspannigen neersloegen (maar ik ben de exacte locatie in de tekst vergeten).