Citeer:
Het nieuwe testament bestaat uit teksten dat het concilie van Nice aanvaard en niet aanvaard heeft. Hierbij zijn een heleboel goede teksten (zoals het evangelie van Thomas) weggelaten.
Het woord “canon” wordt gebruikt om de boeken te omschrijven die Goddelijk geinspireerd zijn en daarvoor thuishoren in de Bijbel. Het lastige om de Bijbelse canon te bepalen is dat de Bijbel ons geen lijst van boeken geeft die thuishoren in de Bijbel. Het bepalen van de “canon” was een proces dat werd uitgevoerd, eerst door de Joodse rabijnen en geleerden en later door de vroege Christenen. Uiteindelijk was het God die bepaalde welke boeken er in de bijbelse canon thuishoorden. Het was simpelweg een kwestie van God , zijn menselijke volgelingen te overtuigen welke boeken de Bijbel zou moeten bevatten.
Voor het Nieuwe Testament, begon het proces van herkennen en verzamelen van de boeken in de eerste eeuwen van de Christelijke kerk. Al vroeg werden sommige boeken uit het Nieuwe Testament herkent. Zo beschouwde Paulus bijvoorbeeld de geschriften van Lucas als even gezaghebbend als het Oude testament (1 Timothy 5:18; zie ook Deuteronomy 25:4 and Luke 10:7). Petrus herkende bijvoorbeeld Paulus schrijven als een geschrift (2 Peter 3:15-16), en sommige boeken uit het Nieuwe Testament circuleerden tussen de kerken (Colossians 4:16; 1 Thessalonians 5:27).
De kerkraden volgen zo’nzelfde procedure om te bepalen of een NT boek al dan niet geinspireerd zou zijn door de Heilige Geest: 1.Was de auteur een apostel or had hij hecht contact met een apostel? 2. Bevatte het boek samenhang van de Christelijke doctrine? 3. Droeg het boek bewijs van een hoog moraal en spirituele waarden die het werk reflecteerden van de Heilige geest? etc.
Nogmaals, het is belangrijk om te herinneren dat de kerk de canon niet bepaalde! Geen enkele kerkraad maakte de canon uit.
Het was God die bepaalde welke boeken er in de Bijbel thuishoorden! Het was simpelweg een kwestie van God om zijn volgelingen te overtuigen van wat Hij al besloten had.
Het evangelie van Thomas is door de kerkvaders universeel herkent als een vervalsing en werd verworpen door het merendeel van de vroegere Christenen.
Het boek was niet geschreven door Jezus’s discipel Thomas, en bevatte tegenstellingen met de rest van het Nieuwe Testament.
Voor meer duidelijkheid waarom het Thomas Evangelie is verworpen als Bijbels Evangelie:
http://www.answers.org/bible/gospelofthomas.htmlhttp://www.gotquestions.org/gospel-of-Thomas.htmlCiteer:
Er wordt ook gezegd dat bepaalde stukken uit de bijbel met opzet veranderd zouden zijn en indien dit het geval is dat 'de nauwkeurige' griekse manuscripten verkeerde informatie bevatten.
Er is absoluut geen bewijs dat de bijbel systematisch herzien of veranderd is. Het onbegrensde aantal Bijbelse manuscripten maakt het gemakkelijk elke poging het woord van God te vervalsen te herkennen. Er is geen hoofdzakelijke doctrine van de bijbel die in twijfel wordt getrokken, als resultaat van de kleine verschillen die er bestaan tussen de manuscripten. We kunnen de Bijbel vertrouwen. God heeft zijn woord behoed tegen onopzettelijk falen en de opzettelijke aanvallen van mensen. We kunnen er op vertrouwen dat de Bijbel die we vandaag hebben, dezelfde Bijbel is , die oorspronkelijk is geschreven. De bijbel is het woord van God dat we kunnen vertrouwen!