Hooi lieve mensen,
Ik stel mezelf echt heel de tijd de vraag, wat gebeurd er wanneer de aarde ontploft? Waar moeten dan al die reicarnatiezieltjes dan naartoe?
En dan? Is de hemel een plek waar oneindig aantal ruimte is voor ieder persoon? Of een plek waar het ook te vol kan worden en mensen daardoor reincarneren? Zo zat ik eens even te denken en wil graag jullie mening erover:).. Groetjes ChriisJ

Lieve ChriisJ

Zo! Das een heftige vraag zeg! Ik weet niet of ik hem naar tevredenheid kan beantwoorden maar ik kan in ieder geval proberen mijn eigen licht erover te laten schijnen. Misschien geeft het je wat nieuwe ideeen of inzichten die aan kunnen zetten tot nog meer denkwerk. Lees je ff mee?

Om te beginnen met dat "aarde goes boem-idee" om het maar ff zo te noemen. Soms als je zo de media bekijkt, tv, kranten, radio enzovoort, dan kan je best weleens het idee krijgen dat we met zijn allen de verkeerde kant opgaan met deze aarde. Terrorisme, oorlogen, ziekten, honger, armoede, natuurrampen, klimaatsproblematiek (3 maal de woordwaarde graag! ), neej, op onze mooie blauwe planeet gaat het niet zo lekker. En ik moet je zelf toegeven, als ik dacht dat we er alleen voor zouden staan, dan zou ik ook hem behoorlijk beginnen te knijpen. Alleen zit hem daar nu net de kruks in. In mijn werkelijkheid staan we er niet alleen voor! In mijn zienswijze is de aarde niet de enige plek in het universum dat leven heeft, sterker nog, het wemelt er daarbuiten van! Et´s, Engelen in allerlei vormen en maten, Lichtwezens and andere creaturen waar we niet het flauwste idee van hebben. Yep, het is daarboven vrij druk! And guess what? Ze hebben een grote interesse in hun aardse broers en zussen, in jou en mij en die prachtige homp klei waar we op rond drijven die we liefkozend "Moeder Aarde" noemen! Ik geloof niet dat zij ooit deze prachtige plek definitief en onomkeerbaar door ons zullen laten vernielen. Dat betekent niet dat we geen eigen verantwoordelijkheid niet meer hebben, alsof onze vriendjes van daarboven het wel eventjes zullen oplossen...dit zeker niet...maar we hadden, hebben en zullen altijd hulp blijven krijgen. Daarom denk ik niet dat onze planeet in duizend stukjes uitéén zal barsten doordat wij net een kernbommetje teveel testen of een aardoliegat te diep boren! Maar goed, das mijn visie en daarmee is nog steeds niet jouw vraag beantwoord en toch ben ik al een goed aantal zinnen onderweg! Dus, wat als de aarde nou onverhoopt tóch ontploft???

OK, je bent er nog, dus hoe zit het nu met al die zieltjes zonder huis mocht onze planeet onder onze voeten worden weggevaagd? Misschien vind je dit iets? Er zouden meer planeten in het universum kunnen zijn waar leven, misschien nu al, mogelijk is. Je kunt ook daar incarneren en de dingen leren die je in dat geval nog niet hier bij "ons" had geleerd. In diezelfde gedachtengang zou je zelfs kunnen denken dat mensen van daarbuiten soms besluiten om hier naar aarde toe te incarneren en hier een bepaalde les te leven of een inspiratie achter te laten...hmmm....gaat dat de dagelijkse omgang met je leraar niet veranderen? Wie weet komt zijn ziel wel van een ver verwijderd zonnestelsel en stond hij te springen om hier naar toe te komen, misschien zelfs wel te springen om jou les te mogen geven...you never know!

Als het hemel idee meer je ding is, denk hier dan eens over na. Als God zoiets oneindigs kan maken als het universum, zou de hemel, hoe je je die dan ook mag voorstellen, dan misschien ook oneindig groot kunnen zijn? Het verhaal dat ik altijd van mensen te horen krijg als ze over de hemel praten is dat er in ieder geval genoeg is van alles voor iedereen. Dus dat zal dan waarschijnlijk ook wel genoeg ruimte betekenen! (Waar laat je anders al dat "alles" voor iedereen ). Het idee dat iemand wegens plaatsgebrek in de hemel maar weer moet gaan reincarneren trekt mij niet zo erg. Maar misschien kan iemand na een tijdje uitgerust te hebben wel weer besluiten een volgende reincarnatiecyclus in te gaan om te leren hoe het is om Bill Gates te zijn in de Verenigde Staten, of Mister ET Smith in de Pleiaden of...tja, of wellicht ChriisJ in Nederland. Just a thought!

Nou, dat waren mijn hersenspinsels over dit onderwerp, hoop een beetje verlichting te hebben gegeven voor die vragen van je...als je meer hebt hoor ik ze graag...kan er altijd eens over nadenken . Zo! En nu ga ik mooi op mijn `to do list` voor deze reincarnatiecyclus (houdt iemand mijn scrabble-score bij ???) ff het beantwoorden van jou vraag van donderdag 12 juli doorstrepen! One thing down, a zillion to go!

Seth

Heej,,, hahah dat scrabble score is hoog!
Maar je theorie hierover vind ik wel super, al soms moeilijk in te denken dat de hemel oneindig groot is.
Ik geloof het zeer zeker dat wij niet de enige zijn in dit universum zijn! Toch gek dat wij misschien dan wel geincarneerd zijn vanuit een ander planeet..
Maar je theorie is behoorlijk anders super oke;).. mooi gedaan.
Dankjewel.
Groetjs ChriisJ

wow goeie theorie joh!!

precies ik vind het ook eng om te denken dat het helal zo ontzettend groot is en dan voel ik me echt zooo klein!
wat ik vooral eng vind is dat als je dood gaat je weer een nieuw leven krijgt en je weer helemaal niets meer weet.. dat je weer helemaal nieuw begint!
terwijl je als ziel alles weet! en dan kan je het allemaal weer opnieuw gaan ontdekken en weer je tweelingziel zien te vinden.. sterker nog zometeen weet ik niet eens dat hij bestaat!

kvind het gewoon een heel eng idee dat je alle info dan weer kwijt bent.. dood gaan zelf oke.. dan ben je een ziel en weet je alles weer! maar reincarnatie? nou nee liever niet!!! van mij hoeft het niet meer! dus laat staan op een andere planeet!
zometeen kom ik terug als eng ruimte mannetje die enge klik geluiden heeft als taal.. heeeeel fijn idee

ik heb ook wel eens gehoord dat als je klaar bent met alles je weer naar de bron gaat waar dus ook de nieuwe zielen vandaan komen.. maar wat ik me daar nou bij moet voorstellen? besta je dan nooit meer?
als klein kind kon ik me dat al niet voorstellen dat als je dood was er nix meer was,als 1 groot zwart gat.
Dat je niet meer kan denken enz en dat je voor je geboorte niet bestond.
Zo kwam ik uiteindelijk op reincarnatie uit maar dan kan het toch ook niet zijn dat je na al je lessen in 1 groot zwart gat verdwijnt?!
of leef je dan nog ang en gelukkig met je tweelingziel?

want ja eens is je ziel uitgeleert en dan? die zielen moeten toch ook ergens blijven?

kvind alles maar ingewikkeld als je er zo over nadenkt!! vooral omdat ik nix meer weet over hoe het daarboven is! want daar hebben ze vast de antwoorden erop!

T gekke is misschien nog wel dat je het antwoord al weet;).. maar gewoon niet meer kan herrinneren:P..
nogal vreemd allemaal als je er te diep over nadenkt..

Ik geloof dat als je alles hebt afgerond en met je tweelingsziel terug naar de bron gaat, dat je dan in eeuwige zaligheid verkeert en niets meer hoeft te doen. Er onstaan wel weer nieuwe zaken als het zo zou moeten zijn... Alles is oneindig. Het einde van het heelal is geloof ik je fantasie

Ik denk dat als je stopt met reïncarneren dat je dan, je zou kunnen zeggen terug naar de bron gaat. Ik denk dat je dan niet meer echt als een 'iets' bestaat, maar uiteenwaait en deel wordt van alles, van Liefde...

Ik hoop dat ik een beetje te volgen ben;)...

_________________
Love

Reincarnatie zal nooit stoppen als deze planeet verwoest zou worden zijn er nog zoveel plekken waar ander leven is niet alleen in ons bewustzijns niveau maar ook op hogere niveaus

@sweet-princess:



Wat ben je gewend. Er is een moment geweest net voordat je dit leven instapte dat jij er zelf voor gekozen hebt alles wat je mee maakte te vergeten zodat jij ongestoord en rustig kon leven want de levens hier zijn soms al zwaar zat en jij maar terug denken aan wat jij in je vorige 7 reincarnaties heb meegemaakt dat lijkt mij juist niet fijn!
Wat je zegt over het terug komen als Ruimtemannetje wat klik geluiden maakt. Jij kan het je nu ook niet voorstellen hoe het is om sinds je geboorte bijvoorbeeld chinees te spreken het is maar net wat je aangeleerd en wat je gewend bent! Als jij je als buitenaardse geleerd hebt een taal te spreken sinds je jong bent wat is hier dan fout aan?



Je moet het zien dat je ziel zich verhoogt steeds een stapje hoger van de eerste dimenensie naar de tweede naar de derde enz. door ervaringen die jij opdoet in je leven. steeds als je hoger komt kom je dichter bij de bron te staan je bent nu al een eenheid met alles wat er bestaat ook al kan je je dat niet altijd voorstellen. Maar dan zal je bewust een eenheid zijn.



Nee je gaat terug naar waar je vandaan komt een grote eenheid met iedereen.



Jij bent ook boven geweest en je ziel weet onderbewust enorm veel kijk niet teveel omhoog en zoek de antwoorden in jezelf

Gr Karjava

_________________
Love is a Verb!

A very still movement: Je hebt het wel op een leuke manier uitgelegd, was tenminste boeiend genoeg om het te lezen . Wilde ik even kwijt en ik ben het helemaal eens met je uitleg.

Vroeger dat ik best wel vaak aan het oneindige en dan werdt ik best wel gek..het idee om voor altijd te leven, of echt nooit bestaan te hebben..dat is zo oneindig lang, echt niet normaal meer. Nu weet ik er wel veel meer vnaaf, en is het geeneens zo erg meer

_________________
Weglopen van de waarheid is weglopen van jezelf.

tr00! We worden tegen het einde van ons laatste leven weer een androgeen lichtwezen.
Dit betekent dat we samensmelten met onze tweelingziel,
en weer een lichtwezen worden dat noch mannelijk, nog vrouwelijk is.
Eigenlijk zijn alle lichtwezens androgeen maar laten ze zich vaak aan ons zien als mannelijk of vrouwelijk omdat we die persoon bijvoorbeeld zo gekend hebben.

BBB

_________________

Ik denk, dat zodra je klaar bent met je reincarnaties, dat je samensmelt met je tweelingziel. En dat je dan verdergaat als Gids. Dat je zielen helpt op hun spirituele pad. Omdat jij alles al gehad en gedaan hebt, heb je heel veel wijsheid en kennis opgedaan. Met die wijsheid en kennis kun je jongere zielen bijstaan.

Dat is hoe ik erover denk

_________________
Past the point of no return, no going back now
Our passion play has now, at last, begun
Past all thought of right or wrong, one final question.
How long should we two wait, before we're one?