Ik denk dat een doel langzaamaan duidelijker wordt naarmate je bezig bent.
Ik zie dat mijn interesses en talenten in de kern hetzelfde blijven
maar dat het aandachtspunt verschuift.
Eén ding weet ik zeker, en dat is dat ik moet schrijven,schrijven, schrijven,
ik doe dat al jaren en al verdien ik er geen cent mee, het verveelt me nog steeds niet.
Vroeger was ik vooral aan het denken en analyseren,
tegenwoordig heb ik een soort ondernemingsdrang om dingen te doen en in gang te zetten.
Dit is vrij nieuw voor me omdat ik altijd nogal lui was
Maar ik vind het heerlijk om bezig te zijn, om orde in de chaos te scheppen,
en er voor te zorgen dat dingen werken.
Ik ben er ook erg op gefocust dat alles wat ik leer, doe en leuk vind praktisch moeten zijn,
ik wil er iets mee kunnen en eventueel moeten anderen er iets aan hebben.
Nou ja, dat is de gedachte zo'n beetje, maar ik voel me nog niet geroepen
om de dingen groots aan te pakken.
Dat past ook niet echt bij mij, ik hou meer van klein en knus.
Maar wat ik uiteindelijk ga doen, en wat mijn echte roeping is, ik heb geen idee,
ik denk en hoop dat het iets is wat dichtbij mij staat, waar ik plezier in heb,
en waar anderen ook plezier van kunnen hebben.
Het enige wat ik weet is dat we ons hart moeten volgen onze talenten moeten uitbuiten,
dan volgt het pad en het doel vanzelf.
Rada.