@ Flowwhenyouknow:
Citeer:
'Jezelf zijn is in de praktijk niet haalbaar, omdat dit niet overeenkomt met het collectieve belang. Mensen zijn namelijk individuen met ieder hun eigen belangen. Deze belangen zouden alleen door een hogere macht bij elkaar gebracht kunnen worden. Dit kan alleen plaatsvinden d.m.v. indoctrinatie maar theoretisch gezien ook door god of een ander verlichte aanwezigheid'.
Daarnaast benadruk je de consequenties voor onze huidige maatschappij, die mogelijk in elkaar zou kunnen storten, het evt. tekort aan arbeidskrachten; enfin de boodschap is duidelijk.
Ik denk dat je dat wel goed hebt samengevat. Of de boodschap werkelijk duidelijk is weet ik niet zeker. Wat ik doe is het kritisch beschouwen van uitspraken die tamelijk gangbaar zijn, om daarbij te wijzen op bepaalde punten die het overdenken waard zijn. Vooral de praktische, concrete, gevolgen van het 2012-scenario is bijvoorbeeld veruit onderbelicht. Dat, terwijl alles praktische gevolgen heeft. Meestal echter ligt de aandacht alleen op de menselijke verlossing e.d., zoals hier, maar ook in de bijbel (Openbaring v. Johannes).
Een mens is en blijft een praktisch organisme, en dat organisme heeft behoeftes. Men wil in stand gehouden worden, dat is simpele koek. Echter, een samenleving is eigenlijk niets meer dan een compromis, waarin iedereen probeert samen te leven in een stabiele en overzichtelijke vorm. Dat betekent dus inkadering en beperking van de driften. ‘Jezelf zijn’ moet je dan ook niet opvatten als een persoon die los staat van alle anderen, maar als het beantwoorden van de eigen verlangens, à la minute. Zoiets zal nooit stand kunnen houden in een heilstaat/utopie, dat moge duidelijk zijn. Dat houdt dan automatisch in dat o.a. het 2012-scenario grote praktische gevolgen heeft voor de mens en zijn maatschappij.
Citeer:
Dit is nogal een dooddoener, niet? Wat wil je hiermee zeggen? Dat niets zeker is (aangaande de menselijke psyche)?
Kennelijk is het voor jou een dooddoener. Wat ik ermee wil zeggen is dat de menselijke psyche niet absoluut is. Dit beaam je zelf eigenlijk in mijn quote van jou, maar stel je nu dan het tegenovergestelde?
Citeer:
Ontwikkeling is wel verandering, maar verandering hoeft niet ontwikkeling te zijn. (gezonde) ontwikkeling komt m.i. namelijk van binnenuit en is niet van buiten opgelegd. Verandering kan ook van buitenaf opgelegd worden.
Ik vind het interessant om te lezen dat je veronderstelt dat ontwikkeling letterlijk vooruitgang is en neigt naar het positieve. Ik denk dat deze redenering geen stand houdt, om deze redenen:
- Ontwikkeling (ont-wikkel-ing) is een neutraal begrip. Of het goed of slecht is kan alleen gezegd worden van de gevolgen van de ontwikkeling, en daarbij hangt dat oordeel geheel af van je eigen positie en perspectief.
- Ontwikkeling hoeft niet alleen van binnenuit te komen. Jouw docenten op school leren jou dingen, waardoor jij je ontwikkelt. Dat is dus invloed van buitenaf. Evolutie werkt net zo. Het is een ontwikkeling waarbij de fysieke verandering weliswaar binnenuit voltrekt, maar waarvan de stimulans vanuit het milieu gegeven wordt.
- De mens is verre van zelfgenoegzaam, en is zodoende volstrekt niet in staat tot volledig zelfstandige manipulatie van zijn innerlijk.
- Als iets zich ontwikkelt, dan verandert er per definitie iets. Dat is een objectief gebeuren waarbij goed en fout niet van belang zijn. Ik ontwikkel me tot een assertief persoon, en daarmee ben ik dus in zekere mate verandert. Positief voor mij, negatief voor de buurman die zijn hond op de stoep laat poepen.
Citeer:
Vervolgens een algemene reactie:
De menselijke psyche bestaat uit een bewust en een onderbewustzijn. Ik neem ten aanzien hiervan altijd graag een Jungiaans standpunt in. De bewuste kant zal veelal goede eigenschappen bevatten en het onderbewustzijn eerder negatieve eigenschappen (die je niet onder ogen wilt zien).
Het is juist het Freudiaanse standpunt dat je hier weergeeft. Sigmund Freud maakte de tweedeling van het bewuste-onderbewuste, en hij veronderstelde daarbij dat het onderbewuste een negatieve smeltkroes was van onderdrukte herinneringen, trauma’s, weggemoffelde instincten, driften enzovoort.
C. G. Jung daarentegen maakt een driedeling: bewustzijn, persoonlijk onbewuste en het collectief onbewuste. Daarbij is Jung optimischer over het onbewuste, en beschouwt het als een creatieve bron.
Citeer:
Deze twee zijdes zijn vormgegeven door zogeheten archetypes. Ieder archetype staat voor een natuurlijke rol waar eenieder behoefte aan heeft. Denk hierbij aan bv. het moeder- of vaderfiguur.
Daar wil ik aan toevoegen dat archetypes een filter zijn op onze geest, waarlangs indrukken verwerkt worden. Deze filter is erfelijk, waarbij het zo is dat het “niet gaat om erfelijke voorstellingen, maar erfelijke mógelijkheden tot voorstellingen”.
Citeer:
Deze rol wordt in onze maatschappij niet alleen meer aangenomen door bv. moeders en vaders, maar ook door instituten, overheden, etc.
Dat wil zeggen dat jouw omgeving in meer of mindere mate (afhankelijk van jouw eigen aard) jouw goede en slechte kanten vormgegeven heeft. Deze dualiteit is kwalijk omdat het niet alleen een illusie is, maar ook volmacht geeft aan instituten en/of machthebbers om jou te beinvloeden. Men kan hierbij bijvoorbeeld op angsten inspelen. Denk aan verdere staatsbemoeienis onder het motto van het voorkomen van een terroristische aanslag.
Dit vind ik wat kort door de bocht, maar oké. Het goede en het kwade komen voort uit begrip van het normale en het abnormale. Uiteindelijk is het standpunt uitstekend te verdedigen dat alles subjectief en een illusie is. Máár, het zijn in beginsel wel nodige illusies die hun functie hebben. Zonder het doortrekken van deze dualiteit zou een samenleving niet eens kunnen blijven bestaan (wetboeken, gevangenissen etc.). Het zijn dus de natuurlijke angsten en driften, de archetypische patronen, die maken dat instituutvorming noodzakelijk is om een groter geheel te bereiken (waarin het individu zijn behoeftes dus in moet dammen).
Dat autoriteiten (in de ruimste zin des woords) inspelen op het persoonlijke denken en voelen is zondermeer waar. Dat geldt evenzeer voor de autoriteiten op paranormaal of religieus gebied. Die spelen in op het oer-typische verlangen tot houwvast, invulling van het onbekende en verlossing (door een Paradijs, Bewustzijns-heilstaat, Utopie enz.).
Citeer:
Onderdeel van een spirituele ontwikkeling zou dus moeten zijn om ook je slechte eigenschappen te leren accepteren en dit te integreren in wie jij werkelijk bent. Wanneer je immers 'schaduwgedrag' van jezelf kan accepteren en het kan herkennen, dan zal je ook minder vatbaar zijn voor een nieuwe Hitler en/of Osama Bin Laden.
Dat zijn we met elkaar eens.
Citeer:
Ik denk echter dat er altijd wel een bepaalde mate van dualiteit zal blijven bestaan en dat het een levensdoel opzich zal zijn om van je fouten (lees: schaduwgedrag) te leren en hier mee om te leren gaan. Zo niet, dan is de hemel werkelijk hier om aarde. Dat wil zeggen, dan zou er ook geen dualiteit meer zijn tussen stoffelijk en niet-stoffelijk/astraal.
Er zal altijd een bepaalde mate van dualiteit blijven bestaan. Welk toekomstscenario je ook hanteert. Immers, Utopie impliceert Dystopie, en Hemel impliceert Hel. En daarmee zullen dus ook archetypische potenties en patronen blijven bestaan, net zolang als dat de mens zelf bestaat.
Citeer:
Aangezien de hele maatschappij ingericht is op het beinvloeden van het bewustzijn (denk aan media, entertainment, reclame, etc.) zal een dergelijke ontwikkeling natuurlijk veel commotie, onrust en (materiele) armoede met zich mee brengen. Dat is echter de prijs die je ervoor zal moeten betalen.
Ik ben persoonlijk liever vrij, dan dat ik onderdrukt word. Zelfs als ik dat met mijn leven zou moeten bekopen.
Wat je schrijft over de commoties, onrust en praktische gevolgen ben je dus met me eens.
Wat het vrij zijn betreft, dat kan alleen bestaan binnen een bepaald kader. Het is juist een gevangenis waarin we vrij (kunnen/moeten) zijn. Ik weet zo-even niet meer wie het schreef, maar hij schreef dit: de beste manier om iemand gevangen te houden is hem ervan doen overtuigen dat hij vrij is.
Praktisch gezien kan er wel een groep mensen vrij zijn, de zogeheten Übermenschen, waar Nietsche over geschreven heeft. Ook die Übermenschen zijn echter afhankelijk (dus niet volmaakt vrij!) van een grote massa mensen. Die massa zit dan vastgeroest (door b.v. de instituten en media waar jij over schrijft) in bepaalde patronen die de ontwikkeling belemmeren.
Citeer:
Jij impliceert in mijn ogen dat een mens dergelijke archetypes nodig heeft om zijn bestaan zeker te kunnen stellen. Ik ben van mening dat er een natuurlijke ordening is die door 'god' gecreeerd is, waarin ieder een eigen rol heeft gekregen. Door afstand te doen van je natuurlijke aard, doe je in wezen afstand van wie je zelf bent.
Archetypische potenties/patronen zíjn natuurlijk. Het (massaal) behalen van verlichting is juist tegennatuurlijk, en omdat afstand gedaan wordt van de menselijke natuur is men daarmee eigenlijk letterlijk een on-mens. Wat is het nut van het onmenszijn? Wat is de zin? Wat voor doel geeft het?
Laatst zei ik nog in de chatroom: verlichting (het afstand doen van jezelf/het loslaten van je ego ect.) is net zoiets als lichtsnelheid en het absolute nulpunt, want ze kunnen steeds net niet bereikt worden, hoe hard je ook gaat. En dat is misschien maar goed ook, als je over bovenstaande vragen na gaat denken.
Naar aanleiding van wat ik nu schrijf bij mijn laatste twee citaten van jou, is dit misschien het overdenken waard:
1. Jij en ik zijn het erover eens dat er altijd een bepaalde mate van dualiteit zal bestaan. Ik voeg daar dus nog aan toe het stukje over verlichting en archetypen.
2. Als dat klopt, dan volgt dit: als iedereen vrij wil zijn (volgens welk scenario dan ook), hoeveel mensen zullen dan daadwerkelijk vrij worden?
@ Thanatos:Ik heb een paar aantekeningen.
Citeer:
Typisch voor de voorfasen (laat het ons zo noemen) van 2012 zijn de tijdsversnelling en de onrust. Valt het je ook niet op dat iedereen maar blijft herhalen dat de tijd zo vlug gaat, precies vlugger dan vroeger?
Dat is een typische gedachte van deze tijd. Periodes van stroomversnellingen en massale commotie zijn er al veel vaker geweest in de geschiedenis. Ik geef je o.a. de Volksverhuizing en de Franse Revolutie. Zulke bewegingen ontstaan, net als vandaag de dag, omdat de ene het idee van de andere overneemt (positief of negatief doet er niet toe).
Citeer:
Men wijt het aan het ouder woredn, maar waarom merken jongeren dit ook op, dat de tijd zo vlug voorbij vliegt in vergelijking met enkele jaren geleden, dit zou volgens de voorspellingen van de Maya komen doordat de as van de zon veranderd.
Ik denk dat de gemiddelde Eskimo of Bosjesman dit niet met je eens zal zijn. Ik heb dan ook een simpelere verklaring waarom de tijd voor jou en vele moderne westerlingen zo snel gaat: een grote complexe samenleving die stress geeft; door de overmaat aan mogelijkheden (transport, carrière, communicatie etc.) weet je niet meer welke kant je op moet.
Citeer:
Voor de omwenteling van 2012 zou er veel onrust zijn wat zich uit in oorlogen, gevechten, ruzies, ontevredenheid, stakingen, rellen, mensen die flippenen opeens anderen doden, ... dit gebeurde vroeger ook al, de onrust was altijd al wat aanwezig, maar dit zou versterken in de laatste generaties voor 2012. Er zouden meer natuurrampen komen, epidemieën uitbreken, de economie zou niet meer draaien, omdat het op de verkeerde manier werkt... we zien alles rond ons heen gebeuren: de economische crisis, groeiende ontevredenheid, en werkloosheid, .... De aarde is zich aan het schoonmaken van al het vuil dat we op en in haar hebben aangericht.
Ik dacht juist dat we in een tijd leven waarin internationaal recht hoogtij viert, en waarin we ons gezamenlijk steeds meer inzetten voor het verspreiden van welvaart, medische zorg, rechtspraak en democratie…
Wereldwijde economische crises konden tot 100 jaar geleden ook simpelweg niet plaatsvinden, juist omdat men nog in een veel kleiner wereldje leefde, en waarin nog helemaal geen sprake was van globalisering en wereldhandel. Maar los daarvan kende iedere beschaving die geld gebruikte ook problematiek, en ontevredenheid was er vroeger zeker niet minder. Toen had men niets te vertellen, had men geen luxe leventje, geen eerlijk proces als men protesteerde, stierf men op zijn 40e wegens ziekte.
Wat de natuurrampen en het schoonmaken van het vuil op aarde betreft, blijft de in Genesis vermeldde Zondvloed toch nog altijd onovertroffen.
Citeer:
Ik merk nu al dat het "alternatieve" en "spirituele" meer weerga krijgt in Belgi¨en als gewoon wordt aanzien. Het "alternatieve" wordt gewoon en het gewone wordt "alternatief" bijna...
Daar twijfel ik ook niet aan, maar dat is meer een psychologisch en sociologisch vraagstuk dan dat het iets zegt over een mogelijke aanstaande gebeurtenis.