Hey Gertjan,
Ik vond in mijn archief een uitgebreide tekst over Namasté:
"Het woord Namaste kan zowel een woord als een gebaar zijn. Hoewel het woord Namaste nagenoeg niet rechtstreeks of simpel te vertalen valt, zijn overal ter wereld vertalingen en verklaringen te vinden, zoals De goddelijke in mij groet de goddelijke in jou, of (Ik) toon eer aan het innerlijke licht in al wat leeft.
Veelal wordt de groet Namaste 'mooier' vertaald, bijvoorbeeld in een gedicht of in een vers: Ik eer die plaats in jou, waar het hele Universum verblijft En wanneer ik in die plaats in mij ben en jij bent in die plaats in jou bestaat er van ons slechts een. I honour that place in you where the whole Universe resides And when I am in that place in me and you are in that place in you, there is only one of us.
In Sanskrit betekent "Namas" 'buiging, eerbiedwaardige begroeting, en volgzaamheid of gehoorzaamheid'. Het stamt af van het woord "Nam", welk woord betekenissen in zich draagt als buigen, nederigheid, onderworpenheid, en stil worden.. Het woord "Te" betekent 'naar u' of 'voor u'. Met andere woorden: "NamasTe" betekent 'Ik buig voor u'. De begroeting zelf, het gebaar, wordt in de variaties van de taal van het subcontinent ook wel "namaskaram","Namaskara" en "Namaskar" genoemd.
Namaste als begroetingsgebaar.
Hoewel wij westerlingen gewend zijn elkaar een hand te schudden bij wijze van begroeting, komt dit gebaar in een groot deel van de wereld niet voor: In oost Europa en in Arabische landen wordt men veelal (formeel) omhelsd of op de wangen gekust. In Japan en China zal men licht buigen, met de ogen naar de grond gericht.
Een Hawaiiaanse begroeting, "honi" genaamd, bestaat eruit dat men de neusgaten naast die van de te begroeten persoon houdt, alsof men samen de adem deelt. (En adem is leven, soms ook wel Prana of levenenergie genaamd).
Voor Hindu('s) is de meeste voor de hand liggende begroeting "Namaste", het gestrekt samenvoegen van de handen, ter hoogte van het hart, met het hoofd licht gebogen, terwijl men zegt: "Namaste".
Namaste is dus zowel een gesproken groet, als een gebaren groet. (Oftewel zowel een Mantra als een Mudra. De gebedsachtige houding van de handen is een Mudra genaamd Anjali, afgeleid van het stamwoord Anj, hetgeen betekent aanbidden, eren, vieren of zalven).
Door de beide handen op deze wijze te verenigen, benadrukt men de eenheid van een ogenschijnlijke dualistische kosmos, het samenbrengen van geest en materie, of ook wel het Zelf tot het Zelf brengen.
BRON: blog 'De weg naar Licht' van Suzanne
Namasté
liefdevolle groeten Nico