mooi stukje nico, duidelijk en simpel verwoord hihi niet zo moeilijk allemaal hoop dat veel mensen er iets aan hebben

_________________
Leven en laten leven

Hey Avuso,

Mee eens. Zo zie je dus dat je niet aan het hier en nu kan ontsnappen.


Prima wat mij betreft. Wat zoek je dan precies? Die goed onderbouwde verklaring? Of ben je ook nog bezig met je spirituele zoektocht, want daar gaat deze topic over?

Ja, leven in het nu gaat voor mij indd gepaard met bewustzijn. Bewust zijn van wat er in je bewustzijn verschijnt en verdwijnt. Een mooie definitie van bewustzijn vind ik: “consciousness is awareness of being aware.” Je bent je dus bewust van het feit dat je bewust bent en dat kan alleen in het hier en nu plaatsvinden.

Je kan je afvragen of het nodig/noodzakelijk is om eerst precies te weten hoe het bewustzijn exact werkt voordat je in het hier en nu kan gaan leven. Ik weet het ook niet precies hoe het werkt, maar ervaar het zoals het is en observeren help me er steeds bij. Het bewustzijn zie ik als iets waar iets in verschijnt en ook weer uit verdwijnt en dat kan een gedachte, of een gevoel of een waarneming zijn. En ik zou zeggen dat het niet erg is om weer afgedwaald te zijn, d’r komt ongetwijfeld weer het moment dat je bewust wordt dat je afgedwaald bent. Dan kan je je aandacht weer sturen door je focus weer bewust ergens op te richten.

Zoals ik het zie, is het steeds die bedoelde enkele reis die je bewust neemt, want die andere enkele reis naar het verleden of toekomst gaat vaak onbewust en ongemerkt waardoor mensen uit het hier en nu raken. Het passief observeren is hetgeen wat je bewustzijn je hele leven doet zonder enige moeite; ook ’s nachts als jij ligt te slapen; dan staat het bewustzijn nog steeds “aan”; want als ik jouw slaapkamer binnenkom en roep dat er brand is, word je ook wakker.
En dan komt er een moment in het hier en nu dat je observeert dat je honger hebt en dan actie onderneemt om wat te gaan eten. Dan onderbreek je even je activiteit van dat moment om te gaan eten. Geen enkel probleem in mijn ervaring en persoonlijk heb ik ook nooit last van gedachten aan het verleden dat ik mogelijk door ging zonder te eten en dat dat problemen opleverde. Het is nog maar de vraag of leven in het nu dus enkel problemen oplevert. Vanuit mijn werk als groepstherapeut zie ik bij mijn clienten eerder dat het leven in het verleden of in de toekomst steeds problemen oplevert. Zij gaan letterlijk en figuurlijk bijna constant aan het hier en nu en daarmee aan hun leven voorbij en dat dat problemen oplevert is mij overduidelijk aan de klachten die zij hebben. Veel klachten verminderen wanneer zij bijvoorbeeld met Mindfulness aan de slag gaan.

.
Er hoeft niets ontweken te worden. Als die gedachte aan die mooie vakantie komt, dan komt die. Geen probleem. Ook die gedachte verschijnt op dat moment in je bewustzijn in het hier en nu en ben je nog steeds met je aandacht bij het hier en nu. Je kan niet ontsnappen aan het hier en nu, maar dat hoeft ook niet.




Nogmaals: het feit dat je in het hier en nu leeft en makkelijk tot acceptatie kan komen van die huidige situatie, wil nog niet zeggen dat je het vermogen verloren hebt om een vakantie te boeken of van een vakantie te genieten. Wat mij betreft gaat het ook niet om de oordelen prettiger of beter of mooier. Het is voor mij ook geen streven, want ik hoef er zelf niets voor te doen om dat te bereiken. Het is een idee wat in het hier en nu ontstaan was om naar Rome te gaan en waaruit een keuze voortgekomen is. En de persoon Nico vindt het prettig om stedentripjes te maken, ook dat wordt moeiteloos door het bewustzijn waargenomen. In mijn geval is er geen sprake van een zoektocht, want ik ben niet op zoek geweest naar iets beters of iets mooiers omdat ik ontevreden zou zijn met mijn huidige situatie. Het heeft meer met de voorkeuren en ervaringen van Nico te maken. De zoektocht die ik bedoel is de spirituele zoektocht en het tripje naar Rome heeft niet met die zoektocht te maken.


Wie geeft er hier het oordeel? Veel mensen die dit allemaal lezen denken dat de makkelijkste weg nooit de beste weg kan zijn. Maar ook dit zijn oordelen afkomstig van het ego. Ik zal niet zeggen dat het de makkelijkste weg is, en al zeker niet verkondigen dat het de beste weg is.
Ervaar het zelf eens zou ik zeggen.

Groeten nico

_________________
EQUILIBRIUM

IT'S IS ALL ABOUT BALANCE.

Hey Avuso,

Het ego wordt idd door veel mensen als obstakel gezien of ervaren, omdat mensen over dat ego een oordeel hebben of die vervelend vinden, of onspiritueel of lastig en daar dus van af willen. Maar hoe kan je van je schaduw afkomen? Je kan rennen en rennen wat je wil in het zonlicht, maar die schaduw rent net zo hard met je mee.

Nee hoor, nu niet meer. Eerst wel natuurlijk, totdat je erachter komt dat dat niet is wie je werkelijk bent en dan houdt de spirituele zoektocht op. Het heeft met bewustzijn en met inzicht te maken.

Nee, je bent idd niet je ego. Je bent niet je ego, maar je hebt een ego. Dan is de volgende vraag al snel gesteld: als ik niet mijn ego ben, wie of wat ben ik dan wel? Wie is dan “mezelf’? Wat is jouw kijk hierop, Avuso? Ben jij wel dat proces van chemische reacties? Wat mi veronderstelt dat jij denkt dat jij je lichaam bent, waarin die processen plaatsvinden? BEN jij die chemische reacties of HEB je die?



Jouw ego heeft geen wil? Dan is dat o.a. wat jouw ego je wijs wil maken. Een ego heeft altijd een wil; een “drive”, een verlangen, een doel etc. Dat is een van de kenmerken van het ego.Zo zie ik het.
Het ego wil je wijs maken dat er meer is dan dit moment, dat je iets beters, mooiers kan krijgen en dat je”er” nog niet bent. Dat is de oorzaak van de zoektocht; het wordt steeds maar buiten zichzelf gezocht en wanneer iemand “het” gevonden heeft, dan kan het voor veel mensen een opluchting zijn. Ik vond de titel van deze topic een leuke grappige woordspeling waarin 3x het woordje "einde" in zat. Zelf was ik op zich niet zo zeer opgelucht hoor, nee,meer verbaasd en ik moest vooral lachen over hoe simpel dingen soms kunnen zijn en hoe men zichzelf kan misleiden;( een soort zelfbegoocheling).

hartelijke groeten Nico

_________________
EQUILIBRIUM

IT'S IS ALL ABOUT BALANCE.

Bedankt Nick!
groetjes Nico

_________________
EQUILIBRIUM

IT'S IS ALL ABOUT BALANCE.

Hey Vin,

Bedankt voor je reactie. Mooi man en trouwens een herkenbare ervaring.
Helemaal waar. Het is niets meer en niets minder dan ZIJN: ZIJN en bewust ZIJN cq BEWUSTZIJN.
Zoals aan het Hier en Nu niet valt te ontsnappen, valt er aan ZIJN ook niet te ontsnappen. Je BENT inderdaad. En ZIJN kan alleen maar in het Hier en Nu plaatsvinden. Mee eens.
Inderdaad: geen woorden voor: je komt er achter door het zelf te ervaren. Immers je kan veel lezen over de smaak van een aardbei en verhalen horen over hoe een aardbei smaakt, maar je weet het pas als je d’r zelf één geproefd hebt. Ik ervaar het ZIJN de laatste tijd zeer vaak. Zelfs een keer heel intens meegemaakt tijdens een meditatie bij een satsang, waarbij ik het Hier en Nu als tijdloos ervaarde en ik in volledig bewustzijn “wegzonk” in ZIJN, in aanwezigheid en toen nog sterker het gevoel van liefde voelde als wat ik normaal al voel, grenzen tussen mijzelf en de ander vervaagden en verdwenen, een compleet vertrouwd gevoel van warmte en acceptatie, een gevoel van verbondenheid en eenheid die ik met alle aanwezigen ervaarde. Het bizarre was, dat het ook nog gepaard ging met de mooiste gekleurde tinten van geel en oranje en dat ik opging in die eenheid, maar TEGELIJKERTIJD m’n individualiteit nog herkende: het was eigenlijk dus én eenheid én individualiteit wat ik op het zelfde moment ervaarde. Heel apart.

Harte groet, Nico

_________________
EQUILIBRIUM

IT'S IS ALL ABOUT BALANCE.

@ Vin:
Je kan je Zelf niet verliezen. Hoe zou je iets kunnen verliezen,wat je zelf bent?
Ja, je zou wel kunnen zeggen dat je je zelf (als zijnde het Ego) kan verliezen en dan ervaren dat je "je" leven behoudt.
Maar d'r is niks van "jou" bij. Zou het wellicht eerder andersom zijn dat het Leven jou al dan niet behoudt?
Of anders gezegd: stroom jij door het leven heen, of stroomt het leven door jou heen?

hartegroet Nico

_________________
EQUILIBRIUM

IT'S IS ALL ABOUT BALANCE.

Maar wat als er geen zelf blijkt te bestaan?

_________________
'The real act of discovery consists not in finding new lands but in seeing with new eyes.'
- Marcel Proust

@vyu:
Wat mij betreft gewoon niks, maakt niet uit. Het zijn maar woorden.

_________________
EQUILIBRIUM

IT'S IS ALL ABOUT BALANCE.

@Vin:
Inderdaad: Loslaten: stil zijn, je hart open zetten en zien dat je eigenlijk altijd al thuis bent geweest.

groetjes Nico

_________________
EQUILIBRIUM

IT'S IS ALL ABOUT BALANCE.

Hey nico,

Mooi geschreven, rest de vraag waarom we dan met z'n allen op zoek zijn terwijl we al er volgens jou al zijn. Ik denk dat het zoeken juist de bedoeling is omdat wat jij schrijft waar is. We zijn verlicht. De vraag is dan waarom zijn wij hier dan op aarde? Niet om te ervaren dat we al verlicht zijn, want dat wisten we al voordat we aan dit avontuur begonnen. We zijn hier omdat we in materie willen ervaren dat we verlicht zijn, naar die combinatie zijn we op zoek. Met die zoektocht is niks mis. Je hebt gelijk dat er niks anders bestaat dan het nu, maar daar gaat het nu juist niet om. Juist door een heden, een verleden en een toekomst te ervaren ontdekken we dat er een "nu" is. Uiteindelijk komen we uit bij de verlichting, maar dan hebben we alles wat er te onderzoeken viel onderzocht, niet eerder, niet later.

Wanneer je alleen in het heden leeft in het nu dan is er geen reden om te zorgen voor je lichaam. Wanneer er alleen het nu is dan zou het lichaam niet slijten, dan zou het geen honger krijgen, dan zou het niet ziek worden. Juist deze elementen zorgen ervoor dat we zijn gaan nadenken. We hebben voedsel nodig, niet alleen voor nu, maar ook als er winter uitbreekt. Alle polariteiten zorgen ervoor dat er geen constante is. Deze dagen ons continue uit om ons aan te passen. Juist die elementen maken ons menselijke wezens die niet alleen bestaan uit een verlichte ziel, maar ook uit een lichaam waar we trots op moeten zijn, waar we voor moeten zorgen.

Het leven blijft dus ontdekken en zoeken, maar wanneer je dit doet door zoveel mogelijk de aandacht op het nu te richten op het moment dan zal de zoektocht eenvoudiger verlopen. Het nu is het belangrijkste wat er is, maar vergeet nietde reden waarvoor je nu bezig bent.

liefs
Miracle

_________________
Alle antwoorden zitten in jezelf en zijn direct voor jou beschikbaar. Vertrouw daarop!

Hoezo niks?
Hoe kan iets gezocht worden als het bestaan ervan niet uitmaakt? Als dat wat je bent niets anders dan woorden is?
Hoe kan iets diep in ons wezen erkend, ervaren, onder woorden gebracht worden en zo meer, als we niet eens een flauw benul hebben van de inhoud/vorm/hoedanigheid ervan, niet eens zeker weten of het wel echt is?

_________________
'The real act of discovery consists not in finding new lands but in seeing with new eyes.'
- Marcel Proust

Dat stel ik geheel nergens. Ik veronderstel niet dat we niets meer dan woorden zijn. Mijn vorige post is een open reactie vol vragen naar stellingen, uitspraken en gedachten van anderen hier. Daarmee kom ik gelijk op je volgende punt:

Ik weet het dus niet beter. Ik construeer geen levensbeschouwingen, uitgewerkte theorieën en zo meer. Wat ik wel doe, en dat doe ik graag, is het stellen van vragen die veel anderen niet stellen. Dat die je misschien het vuur na aan de schenen lijken te leggen is van secundair belang. Je bent niet de eerste die een kritische houding met nauwgezet vragensalvo interpreteert als agressief, intimiderend e.d., maar ik ga mij zeker niet in die mate opwinden over andermans posts hier. Zou ik zonde vinden. Ik zeg een zegje zonder het op de man te spelen.

Leg het gerust op tafel dan.

Om verder te gaan op de inhoud van het topic:
Maar hiermee zijn mijn vragen nog niet beantwoord. Het onderstreepte stukje is in de gedachtesfeer zoals ik dat meer zie. Op zich niets mis mee, maar het geeft sterk de indruk dat het hier om een of ander mystiek fenomeen gaat waar niemand echt hoogte van krijgt. Net zoals God, karma, de vijfde dimensie, de Moedergodin en archetypen. Misschien zul je het met me eens zijn dat het bestaan van zoiets niet-benoembaars dan alléén gesuggereerd kan worden via indirecte bevindingen. Zo kan b.v. geen enkele chrisen God aanwijzen, maar hij wijst wel naar het bestaan van de mens en de natuurwetten. Het punt dat heimelijk besloten ligt in mijn vorige post is deze: in hoeverre zijn die indirecte bevindingen géldig voor het conceptualiseren (en alles meer) van dat mystieke Zelf?
Wát is dus dat 'Zelf'? Je mag het een agressieve toon vinden, maar ik probeer tot concretisering te dwingen. Als het vaag blijft, en naar mijn mening is daar vaak sprake van, dan kan men net zo makkelijk vanuit een tegenovergesteld standpunt redeneren:
Het Zelf bestaat niet, want (dit/dat/enz.)...

Even: deze bevragingen zijn niet in het bijzonder op Vin V gericht.

_________________
'The real act of discovery consists not in finding new lands but in seeing with new eyes.'
- Marcel Proust

Hey Gertjan,

Dat is Egogerelateerd. De reden daarvan ligt in het Ego. Vanuit onbewustheid: er niet van bewust zijn dat het gezochte niet buiten jezelf gevonden kan worden.


Een zoektocht kan heel nuttig zijn, schreef ik al. Maar niet zo zeer omdat je zult vinden wat je zocht, maar om te doorzien dat het zoeken je niet zal brengen wat je zocht.


Dit is even lastig. In mijn visie is niemand Verlicht. Het is niet gekoppeld aan een persoon en tegelijkertijd is iedereen het.


Die vraag kan ieder voor zich beantwoorden. Mijns inziens ivm “Zelf”verwerkelijking en realisatie van de waarheid.

Nee hoor, dat zijn we juist vergeten. Anders had men niet hoeven te zoeken.

Kán. Mooie uitleg over hoe jij dat ziet. Hoe ik daar tegen aankijk is: vanuit eenheid dualiteiten te ervaren en vervolgens te (her)ontdekken dat die dualiteiten gewoon illusies zijn en er altijd eenheid is geweest.

Klopt. Mee eens. Daar hoeven we in principe ook geen oordeel over te hebben. Het kan best een functie hebben.


Niet? Volgens mij gaat het daar nu namelijk juist wel om, en dat schrijf je zelf later in je reactie ook: “Het nu is het belangrijkste wat er is”. Je lijkt jezelf hierin wat tegen te spreken.

Met andere woorden: binnen de dualiteiten ontdekken we die eenheid. We komen erachter dat verleden en toekomst niet bestaan, maar alleen als gedachten of herinneringen.

Wat mij betreft komen we “uiteindelijk” niet uit bij Verlichting, daar ben je al. Je zou het eerder andersom kunnen zeggen: verlichting komt uiteindelijk uit bij ons.


Juist dat, “alles” onderzoeken wat er te onderzoeken valt hoeft niet nodig te zijn.


Ben ik niet met je eens. Wellicht juist wel meer reden om te zorgen voor je lichaam, juist om dat je het dan bewust bent. Het zorgen voor je lichaam gebeurt gewoon. In mijn praktijk zie ik juist dat wanneer mensen meer in het hier en nu komen dat ze dan juist meer voor hun lichaam en geest gaan zorgen.

Hierin verschillen we van mening. Binnen het eindeloze nu slijt het lichaam gewoon. Het nu is een grenzeloos nu; een constant nu, waaarin onder andere ook ziekte kan verschijnen.


Ik zie geen verband.


Ook hier kan ik me niet in vinden. Blijkbaar is er voor jou schijnbaar geen constante. Die is er wel! Dat is die eenheid; het bewustzijn, het bewust ZIJN.


We worden m.i. niet “uitgedaagd”. Hier ga jij er van uit dat er een iemand is die zich uitgedaagd voelt en zich kan aanpassen of die besluit om zich ergens aan aan te passen. Het gebeurt gewoon.


Dat is dus je eigen conclusie, maar kan ook een teken zijn dat je de boodschap niet helemaal begrepen hebt. Zoeken hoeft dus eigenlijk niet meer. Zoeken naar wat dan?
En ja, als je dan toch zo graag iets wil/moet zoeken/vinden, “zoek dan wat de wijzen zochten”.

Mensen willen vaak maar bezig gaan en dingen doen en over dingen nadenken en acties ondernemen. Maar daar hoef je juist niets voor te doen: je aandacht op het hier en nu richten. Dat heeft niets met denken of doen te maken, maar met ZIJN. Het is er al.


Het eenvoudigste is, wat doorzien dient te worden, dat het met inzicht en bewustzijn te maken heeft (dat het gezochte niet buiten jezelf gevonden kan worden)en niet met denken, zoeken of doen, maar meer met ontwaken en realisatie. Dan stopt de zoektocht vanzelf; eenvoudiger kan niet.

, groeten Nico

_________________
EQUILIBRIUM

IT'S IS ALL ABOUT BALANCE.

Hey Vyumae,

Zoals ik het zie is er inderdaad geen “Zelf” en is het “Zelf” eigenlijk een “geen-zelf”. Sommigen noemen het de Bron, de Essentie, de Goddelijke vonk: allemaal maar woorden voor iets wat moeilijk of nauwelijks te definiëren valt. Voor mij komt het nog het dichtste bij bewustzijn. Hoe zou jij "het" omschrijven?
En voor het bewustzijn, het “Zelf”, de “Bron” of whatever, maakt het niet uit of het gezien of niet gezien wordt, of dat er een gedachte/vraag opkomt of verschijnt waarin het bestaan van een “Zelf” ter discussie gesteld wordt. Dit is het. Alles wat er is, is bewustzijn. Het is een mysterie. Het is een mysterie, want het mysterie is dat we altijd maar DENKEN dat we het op de één of andere manier moeten kennen of (moeten kunnen) waarnemen. Het denken komt daar niet uit. Alles wat er is, is bewustzijn. Het kan niet gekend, geobserveerd of gepakt worden. Een mysterie, iets onbeschrijfelijks en voor het denken niet te begrijpen, dat er iets zou kunnen zijn dat er duidelijk is en toch niet gekend wordt.

mysterieuze groeten Nico

_________________
EQUILIBRIUM

IT'S IS ALL ABOUT BALANCE.

Nico, excuses voor het uitblijven van een reactie in deze discussie.

Ik heb op het moment even wat minder tijd over voor het schrijven van reacties. (Heb een appartement gekocht en ben druk met verbouwen). Blijf overigens af en toe wel mee lezen dus ben benieuwd of er nog meer wat concrete en onderbouwde reacties komen op de vragen van Vyu