Ik heb dit ook, alleen dan echt bij aanraking (lijkt bij mij toch magnetiserende handen, aangezien ik dat stellig bevestigen kan, maar toch).
De eerste keer ging het eigenlijk goed fout.
Tijdens een 4e date met A (naam maar even verder weg gelaten), legde ik eigenlijk zonder een bewuste reden, mijn handen op die van haar.
Op dat moment voelde ik pas echt hoe zij zich voelde over het algemeen, en laat ik maar zeggen, dat was niet fijn (aanranding door oom, dronken ma die haar bedreigd e.d.). Nu schrik ik niet zo snel, maar van zoiets, vooral bij een eerste ervaring kan je even behoorlijk schrikken.
Toen mij dit gebeurde, was ik mij al bewust van mijn 'gave', en de nodige hulp bij gehad. Door het schrikken, heb ik mij schijnbaar niet tijdig ervoor kunnen sluiten, en werd het nog erger toen ik tranen in haar ogen zag verschijnen. Toen had ik door dat zij dus voelde, wat zij dus zo mistte, mijn gevoelens en warmte, vooral voor haar!
Best wel een gek gezicht om 2 mensen zo huilend in een café te zien zitten. Toen het echt tot mij door drong, en ik haar los liet, is ze dus ook huilend weg gegaan, en heb haar een poosje niet gesproken.
Later eigenlijk alles heel snel gegaan. Weer afgesproken, enkele dagen later verkering (jaja
) en toen zij 18 werd, zijn we verloofd. Dit was na een relatie van ongeveer 2,5jaar.
In die 2,5jaar bemerkt dat ze vrijwel exact hetzelfde heeft aan 'gave(s)' als ik, weet niet of dit toeval is, of dat ik er iets mee te maken heb, moet wel bekennen, nogal krachtig, en soms bewust iets te ruig ermee.
Na een relatie van drie jaar, en een verloving van 6 maanden helaas uit gegaan, maar spreken elkaar nog regelmatig, vaak ook over onze spirituele ervaringen.