Ode aan Jules (julia)Jawel mensen, de odes schieten als wortels uit de grond, is maar weer gebleken. Had Clio er maar niet aan moeten beginnen met haar kleine blogje, dan was ik er nooit aan begonnen, laat staan er mee verder gegaan. In ieder geval, deze ode is ook gericht aan een speciaal persoon. Dat betekent overigens niet dat als je geen ode krijgt, ik je niet speciaal genoeg vind hoor
.
Ik bedacht me laatst, goh waarom kom ik nooit eens bij Bagels in Amsterdam? Misschien wel omdat ik niet in Amsterdam woonachtig of studerend ben, maar juist uit Zeeuwse klei ben getrokken, maar toch van die keren dat ik in Amsterdam kom, mag ik dat wel eens doen. Ik ben dol op een verse bagel met koffie. Waar ik ook dol op ben zou dan het meisje zijn die mijn koffie zet en bagel voor me pakt. Julia. De naam alleen al, Julia. Schitterend is het niet? Zo mooi, dat ik haar naam heb mogen ''lenen'' voor een van mijn films waarin Julia de naam was van de geest die al 140 jaar ronddwaalde in het bos opzoek naar nieuwe slachtoffers om de vloek van de eeuwige jeugd te laten voortbestaan. Jammer dat deze Julia niet de jeugd komt stelen, want ze heeft wel wat anders van de gestolen.
Julia stal van mij mijn liefde. Gelukkig wilt ze die liefde wel met me delen, kortom, wat is het toch een lieve schat, dat bagelmeisje Jules. Julia en ik delen de liefde voor tosti's met proscecco. Ga naar een regenachtige dag in de efteling, zet twee mensen onder een paraplu, wat krijg je: Tosti met proscecco. Van alle combinaties die je kunt maken, krijg je uitgerekend dat voorgeschoteld. Niks mis mee hoor daarentegen! Want ze zijn goed te combineren, blijkt maar weer.
Julia, ze heeft geen Romeo nodig, want deze Julia is een zelfstandige organisatorische vrouw van de wereld. Een kosmopoliet met een hart voor mens, dier en proscecco. Vooral Proscecco. Maar even terugkomen op dat punt van organisatorisch, deze jonge dame heeft veel in haar mars. Zo valt me de vele castingbureaus lastig waar ik sta ingeschreven met oproepen naar acteurs die voor haar kunnen schitteren in een nieuwe filmproductie. Leuk man! Sms ik haar dat ik niet kan, zegt ze: hoe weet jij dat nou weer? Altijd leuk die lieve reacties. Vorige week smste ik haar nog een heel lief smsje met een nieuw koosnaampje dat al vaker is voorbijgekomen Jules, wat krijg ik: NO RESPONSE! Komt ze 20 minuten geleden in de chat, ja sorry ik was aan het werk en was vergeten je terug te sms'en. Maar het was wel heel lief hoor! Gelukkig, dat maakt het dan toch wel weer goed. Ik was bijna bang dat ze te diep in de prosecco had gekeken, of dat ze een ander nummer had gekozen, of ze wilde van me af. Tsja, dat kan natuurlijk ook.
Jules, Julia, het lieve Bagelmeisje, ook zij is knuffelbaar en houdt van feestjes. Zo luchtig dat ze kan zijn, met haar hoofd in de wolken, zo vast aan de grond is ze als ze geconcentreerd bezig is met een productie te leiden, of op z'n minst de opnames. Want op iedere filmset moet er een iemand de bitch kunnen zijn die zorgt dat er nog wordt gewerkt en niet alleen maar wordt gefeest. Ik zou nog zo graag eens met haar willen samenwerken. Kunnen we lekker samen bitchen op de filmset, dan hebben we de grootste lol. Maar dat ze kan bitchen, betekend niet dat ze een bitch is natuurlijk. Iemand als Julia, alleen door de naam zelf al, kan real life geen bitch zijn. Als je in haar diepe ogen kijkt zie je de eerlijkheid en liefheid zichzelve. Of een de drang naar tosti's en proscecco, dat kan natuurlijk ook.
Nou lief bagelmeisje, heb jij ook een ode. Nu hoor je er echt bij! Bij de eervolle vermeldingen onder mijn odes. Je bent nummer drie, maar stiekem ben jij toch wel mijn nummer een hoor.