Hallo,

Ik heb een vraag maar misschien eerst even toelichten zodat de vraag ook helder wordt...

Ik ben sinds ik me kan herinneren gevoelig voor zaken. ik zie dingen, hoor dingen, weet dingen, ruik dingen maar met name voel dingen die ik eigenlijk niet zou moeten kunnen weten. Niks apparts als je de verhalen van anderen hier leest...

Ik studeer beeldende therapie en werk nu ook als junior therapeut met mensen die psychische hulp nodig hebben. Ik merk dat ik 90% van de tijd mijn voordeel ermee doe door gevoelig te zijn en te werken met mensen. Ik voel goed aan wat ze nodig hebben of wat er speelt, hoe een stemming is etcetcetc. Maar soms ervaar ik ook wel hinder...

Voorbeeldje?...

Op stage afgelopen jaar ben ik ontzettend geschrokken toen ik een jonge meid ( slechts twee jaar ouder dan mij) aanraakte om haar te troosten en opeens allerlei beelden zag. Ik wist dat zij als prostitue had gewerkt, ik had haar dossier gedeeltelijk gelezen, maar ik zag het nu ook, in alle hevigheid. voor mijn gevoel was het echt een filmpje wat versneld afspeelde en wat toch ook even duurde. In werkelijkheid zal het misschien maar een seconde hebben geduurd. Dit heeft me echt een dag van de wap geholpen waardoor ik mijn werk minder heb gedaan maar ook nog eens ontzettend moe was die avond...

Ook heb ik gewerkt met forensische patiënten, voornamelijk mannen, en voel ik sommigen van hen gewoon ja.. hoe moet ik het omschrijven... gewoon aan me komen. Terwijl ze fysiek soms meters van me af staan. Erg vervelend!

ik kan me vaak genoeg goed beschermen hiervoor door de "gouden ei" methode maar soms ( met name als ik moe ben, ziekjes ben, of als ik gewoon zo verontwaardigd ben) krijg ik dat ook niet voor mekaar...

heeft er iemand tips of adviezen hiervoor?
Werkt iemand die zelf ook gevoelig is ook binnen de hulpverlening en wat werkt bij heftige casussen...
Met name patiënten die nu eenmaal veel hebben meegemaakt of die zelf nu eenmaal een heftig geval zijn prikken snel door mijn bescherming heen. Hier wil ik ook mee kunnen werken omdat ik dat op "aards vlak" wel al kan...

Liefs binnenspiegel....

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)

Aha, beeldend therapeuten verenig u!
Hier een kunstzinnig therapeut (beeldend).

Een van de belangrijkste lessen die ik heb geleerd binnen mijn opleiding is die van afstand en nabijheid. Je cliënt heeft niets aan je als je te dichtbij staat. Het benadeeld de therapeutische relatie. Je moet dus een duidelijk beeld krijgen van wie jij bent (wilt zijn) voor de cliënt. Jij hebt het daar blijkbaar wat moeilijk mee omdat je je niet kunt afsluiten voor de beeldenstroom.

Kan je je niet concentreren op je doel in therapeutisch proces en je daarmee afsluiten voor (wellicht onnodige) extra informatie? het gaat immers om de beterschap en niet persé dat wat de mens ziek heeft gemaakt.

_________________
If it looks like a duck,
and quacks like a duck,
we have at least to consider the possibility that we have a small aquatic bird of the family anatidae on our hands.”

Douglas Adams

Hey Truitje,

Bedankt voor je reactie!

Haha, wat grappig alweer een collega die ik hier ontmoet...

Ja, ik kan me er wel voor af sluiten maar niet vooraf. Op de één of andere manier kan ik het niet echt sturen. De ene keer gebeurd er niets en krijg ik slechts een gevoel hoe of wat... Maar deze keer kreeg ik heel duidelijk beelden door.

Afstand nabijheid was zeker moeilijk voor mij bij deze patiënte. Ik heb hier trouwens naderhand geen moeite meer mee ondervonden. Deze patiënte had veel overeenkomstige dingen meegmaakt. Toch ook genoeg andere keuzes gemaakt in haar leven waardoor ze een heel ander leven leidt. Dat vond ik toen heel interessant. Hoe kan het dat iemand die bijna identieke zaken mee maakt toch zo'n ander mens wordt?

Ondertussen ben ik wel wat wijzer hierin maar ik denk dat ik haar tezeer heb willen helpen... En dat kan natuurlijk niet. Je doet je best om iemand te begeleiden maar patiénten moeten het toch zelf doen...

Maar goed, mijn vraag is nog steeds niet geheel beantwoord...

Hoe werken andere gevoelige mensen binnen de hulpverlening en zijn er tips om jezelf als hulpverlener meer te beschermen...?

Heel veel liefs, binnenspiegel...

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)

Ben nog steeds nieuwsgierig naar bevindingen van anderen hierin....


liefs, binnenspiegel...

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)

Hee Binnenspiegel!

Ook ik kan je vraag (nog) niet beantwoorden eerlijk gezegd. Wilde toch graag wat van me laten horen. Ikzelf studeer creatieve Drama Therapie (hoezee!), en ik ben eigenlijk 'bang' dat hetzelfde gaat gebeuren wanneer ik met cliënten in aanraking kom. Ik heb als eerste-jaars natuurlijk nog wel even de tijd om me er voor af te leren sluiten, maar ik voel zo ontzettend veel, voorbij bij mensen waarmee het niet goed gaat. De gouden ei methode werkt inderdaad ook bij mij niet als ik moe, zwak, ziek e.d. ben.

Ik wilde dit gewoon eventjes laten weten... ik ben benieuwd of anderen hier nog wel iets nuttigs aan toe kunnen voegen!

_________________
Nee hoor, grapje.

Klik hier om mijn column "Stomme mama" te lezen!

Hier creatief therapeut muziek in opleiding: Ik denk dat als je je gevoeligheid niet uit kan schakelen je de beelden of gevoelens moet proberen te accepteren, en te beseffen dat ze bij de client horen, en niet van jezelf zijn. Neem het als informatie, maar behoud je basis en je afstand tot je client. Vertrouw je basis en stabiliteit. Ervaar je gevoelens, neem ze waar, bekijk ze en laat ze los, of laat ze voor wat ze zijn: van de client. Of parkeer ze voor de duur van de sessie en neem na de sessie tijd om ernaar te kijken en het van je af te schudden (wellicht zelfs fysiek).

geen idee of je er iets aan hebt. Maar dit zou mijn visie daarop zijn.

_________________
-Your task is not to seek for love, but merely to seek and find all the barriers within yourself that you have built against it.
-Every situation, properly perceived, becomes an opportunity to heal.
-Nothing real can be threatened. Nothing unreal exists.

@ wortelbrood:

Leuk weer iets van je te horen!
Ja, inderdaad als je in je eerste jaar zit krijg je nog genoeg kansen in je tweede jaar ook om te oefenen hiermee. Toch zul je altijd als gevoelig persoon gevoeliger blijven dan niet gevoelige personen is mijn ervaring ondertussen. Je zult en ik zal dus altijd net iets meer moeten opletten om (je) mezelf te blijven beschermen tegen te veel prikkels van buiten af... Toch fijn om jouw ervaring hierin ook even te horen...

@ Teun:

Aah, zeker ook bij hogeschool Zuyd als ik zie dat je in Heerlen woont..
Dan hebben we elkaar zeker al eens in de gangen gezien...

Ja, ik deel jouw visie ook van ganser harte. Maar een methode is één ding... de methode in praktijk brengen is een tweede... Ik heb gemerkt dat ik in eerder beschreven voorbeeld ook hetgeen ik ervoer heb geparkeerd tot na de sessie, wat ook wel lukte. Dus het was niet zo dat ik helemaal onderste boven ervan was ofzo... ik was wel van de wap, niet zozeer van wat ik zag maar eerder, "oke, kan dit ook al..." Dus ik merkte wel dat ik even een seconde nodig had. En ook letterlijk mezelf moest losmaken hiervan om verder te kunnen. ik vroeg me dan ook af wie dit herkent en indd zoals jij al omschrijft een bepaalde methode hieromtrent zou weten...

Harstikke bedankt voor het delen allebei...ik ben toch weer iets wijzer...

liefs, binnenspiegel...

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)

Ik begeleid clienten uit langdurige psychiatrie.
Je hoeft mij niets te vertellen
Ik weet hoe het is, erg heftig soms.

hey!

Ja, maf hoor.
Soms moet je dan echt even iets van je af gooien als je deze mensen de hele dag om je heen hebt gehad.
Ik heb gevrijwilligd met mensen die langdurige psichiatrische begeleiding hebben. Dus ben uitstapjes gaan maken met ze en vaker op bezoek geweest. Heftige doelgroep en problematiek hoor. Soms weet je ook echt niet waar deze mensen ergens zitten met hun 'ik'...

Hoe ga jij hiermee om?

groet, binnenspiegel...

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)

Nou daar heb ik nog steeds niet helemaal de juiste weg in gevonden,
wel weet ik dat het een absolute noodzaak is om mentaal zeer sterk in je schoenen te staan, omdat je er anders zelf aan onder door kan gaan.

Sinds ik dat werk deed voelde ik me in het begin vaker depressief, vreselijk vermoeid en snel overprikkeld. Je verkeert toch de hele dag in een omgeving waar problematiek centraal staat zou je bijna zeggen, al is dat juist niet de bedoeling. Het is namelijk een AB plek waar het streven is dat problemen zo veel mogelijk buiten de deur blijven, dit moet je niet letterlijk opvatten omdat dat natuurlijk niet mogelijk is. er wordt mee bedoeld dat de problemen zo veel mogelijk niet op de voorgrond treden, zodat er ruimte in de geest komt voor dingen doen die een positieve uitwerking hebben en voor afleiding zorgen. Het is dus niet de bedoeling dat we tijdens de koffie over verkrachtingen praten. Zorgen voor sfeer is dus erg belangrijk. Ik ervaar het werk helaas nog steeds als zwaar, hoewel het ook zeker energie geeft. Ik probeer voor en na mijn werktijd wat tijd voor mezelf in te bouwen zodat ik helder heen en terug ga.

hmhm, ja ik volg je wel...

Ligt eraan is mijn ervaring indd...Ligt eraan wie je patiënt is, sommigen drainen je echt energetisch en dan is het echt lastig je hiervoor af te schermen. Dan ben ik indd ook wel eens sneller overprikkeld als ik thuis kom of wat zwaarder...

Toch kan ik niet zeggen depressief te worden van mijn werk of vermoeid... Maar nogmaals, bij de meesten patiënten lukt het me wel om voor af te schermen en dan blijf ik lekker in mijn eigen energie. Maar ja, sommigen zijn zo gewend aan parasiteren die prikken meteen op je in en dan voelt twee uurtjes werk opeens heel zwaar...

Ik merk dat als ik sport ik me makkelijker in balans kan houden... Doe jij aan sport of heb jij een manier om beter in balans te blijven ondanks at je met mensen werkt die uit balans zijn?

liefs, binnenspiegel...

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)

Hoi Binnenspiegel,

Ik ben een verpleegkundige en ben ook een hsp'er, het heeft zo ze voordelen als je je ervoor kan afsluiten en open stellen als je dat zelf wilt bijv. kan je je beter in iemand inleven en kan je je de zorg voor iemand hier op aanpassen.
Maar helaas kan ik het ook niet altijd afsluiten.. wat ik gemerkt heb is dat ik me meestal niet volledig kan afsluiten als ik moe ben of te afgeleid ben/ piekeren. op de een of andere manier kan ik me dan niet genoeg focussen om het af te sluiten. Ik sport ook, op die manier ben je meer gefocust en helpt om het onder controle te houden.. nou.. het helpt mij..

Wat dus zou helpen is voldoende slapen en wat voor mij ook helpt is koffie haha!

Als je dus moe bent of iets in die trant probeer iets te drinken eten om meer te focussen..

hoop dat het iets helpt,

Albert

PS. goed bedachte naam..

_________________
Anything is possible if you put ur mind to it!

Onderzoek alles, behoud het juiste!!

Hey Albert87,

hmhm, thanx voor de tips!

Soprten moet ik sowieso meer... ik ben 5 kg aangekomen tijdens mijn studie, niet goed!!!
En koffie kan ik beter laten.. ik ga helemaal shaken van koffie...

Momenteel ben ik weer een stukje verder en werk ik dagelijks met eerder genoemde patiënten.
Ik merk dat oefening gewoon erg helpt... Hoe meer ik in contact komt met mensen die indd 'veel van je vragen' hoe beter ik bij mezelf kan blijven.

Ik ben ondertussen ook al wat aan het experimenteren geweest met mn energie en het werken met mensen. Het is echt zo mooi hoe dat gaat!
Vanmiddag een kennismakinsgepsrek met een jonge patiënt. Kwam helemaal donker en ongeïnteresseerd binnen. Ik heb met hem gesproken, een formuliertje ingevuld en nog zo even wat gebabbeld. Ondertussen had ik mijn beiden voeten goed op de grond staan en probeerde ik vanuit de grond 'good vibes' omhoog te halen. Dit doe ik wel vaker, ook thuis na een voetenbadje ofzo... Ik merkte dat mijn patiënt ook milde ging kijken, opener werd in zijn houding en op het laatst zelfs lachend de deur uit ging...

Wat ik ook opmerk is dat ik makkeijker lijk aan te kunnen voelen wanneer iemand vanuit zijn aanpassing reageerd of wanneer iemand oprecht is in zijn reactie. Hier had ik in mijn stage jaar soms echte moeite mee. Dan dacht ik altijd, ja wat iemand hier zegt, dat gaat hij ook doen... Terwijl dat in de praktijk vaak niet zo is met de doelgroepen waar ik mee werk. Ik merk een soort gevole in mijn buik op wanneer iemand liegt of 'mooi weer' speelt. Het lijkt alsof iets zakt ofzo...kan het niet anders uitleggen. Een beetje hetzelfde gevoel alsof je slecht nieuws krijgt...dan lijkt er ook iets te zakken in je buik...iets waardoor je zwaarder voelt... En dat gevoel is er niet als iemand oprecht is...

frappant...herkenbaar voor iemand anders?

Liefs, binnenspiegel...

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)

Een dikke week terug heb ik weer een kennismakings gesprek met een patiënt gehad. Ik wilde hem iets uitleggen aan de hand van een voorbeeld...

"Stel je hebt bijvoorbeeld een jong zoontje, jantje blond haar, zeven jaar oud...blablabla..." Heb gewoon mijn verhaal afgemaakt en pt. gaf aan te begrijpen waar ik op doelde. Later vroeg hij hoe ik wist dat hij en zoontje van zeven had die blond was en echt jan heette...

Ik heb hier echt niet bij nagedacht. Schetse simpelweg een voorbeeld met wat in me opkwam...

Toeval, of ben ik meer en meer gevoelig aan het worden zonder er bewust van te zijn...? Ik heb het idee dat ik gevoeliger ven aan het worden. Zo moet ik me bewuster rust momenten inplannen, anders raak ik sneller geïrriteerd en ga ik makkelijker mee liften op sferen en emoties van anderen. Maar tot nu toe ben ik me wel altijd bewust geweest van de momenten waarop ik informatie binnen kreeg van anderen en 'vraag' ik zelf ook nog altijd wel om die informatie. Als ik er niet om vroeg kwa er ook niets binnen... Nu lijkt dat te veranderen...

Ben benieuwd wat jullie denken...

liefs, binnenspiegel...

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)